Kontynuacja Noragami (Noragami 3 fanfiction) ✔️

7. Może ma innych znajomych

   Po tym wieczorze przegadanym razem z Yukine, Yato uświadomił sobie, że musi wyznać Iki Hiyori swoje uczucia. Chociaż tak naprawdę, on sam nie wiedział, co do niej czuje. Nie wiedział, jak to nazwać. To było skomplikowane. Nawet bardzo. Dawno nic go tak nie męczyło. Gdy ona była blisko niego, wariował. Dosłownie. Mówił głupie żarty, popisywał się, chciało mu się uśmiechać, a na dodatek nie mógł oderwać od niej wzroku. Wiedział, że jeszcze nie raz oparzy się na tej znajomości, ale nie mógł nic na to poradzić. Ciągnęło go do niej. Gdy nie było jej przy nim, tęsknił. Postanowił, że musi z nią porozmawiać.

   Chciał iść do niej sam, ale niestety Yukine uparł się, żeby też iść.

- Yukine, no weź - błagał Yato.

- Nie ma mowy, Yato. Znowu zaczniesz gadać jakieś głupstwa, w sumie, czyli jak zawsze, gdy jesteś z nią, ale chcę dotrzymać ci towarzystwa - zawziął się Yukine.

- Yukine - powtórzył Yato surowym tonem, lecz Yukine miał zacięty wyraz twarzy.

Yato tylko westchnął i pokręcił głową z niezadowoloną miną, po czym przeniósł siebie i Yukine pod dom Hiyori.

   Sami otworzyli sobie potężne drzwi do jej domu i weszli do środka. Od razu zrobiło im się cieplej. Wewnątrz usłyszeli rodziców Hiyori. Yato chciał zajrzeć jeszcze do lodówki, lecz Yukine odciągnął go w ostatniej chwili i zaciągnął na kręte schody. Weszli na samą górę i zajrzeli do jej pokoju. Pusto. Zastanawiając się, gdzie ona może być, wyszli na korytarz.

- Hiyori? - zawołał cicho Yukine.

Odpowiedziała im cisza.

Po namyśle zajrzeli jeszcze do pokoju jej brata, gdzie czasami przesiadywał Yukine, ale tam też jej nie było.

- Dziwne - odezwał się Yukine - Po szkole zawsze spotykała się z nami.

Yato wzruszył ramionami.

- Może ma innych znajomych - odburknął.

- Oj, no weź, Yato, nie obrażaj się - powiedział Yukine.

Nagle coś usłyszeli. Obaj się odwrócili i zobaczyli, że drzwi od łazienki się otwarły.