In het begin van de middag werd er op de deur geklopt en kwam de vriendin van Max binnen. Ik herkende haar van de barbecue waar ik geweest was.' Hoi ik ben Josephine de vriendin van Max'. ' Hoi ik ben Fay'. ' Zo eindelijk ontmoet ik jou, ik heb zoveel over jou gehoord'. ' Max wil jou gewoon niet delen' zei ik met een glimlach. ' Dat zal het zijn' zei ze met een knipoog. ' Ik hoor dat jij gaat trouwen en dat jij een jurk nodig hebt'. ' Dat klopt'. ' Als jij het goed vind wil ik hem maken voor jou'.
' Kan jij dat?' vroeg ik verbaasd. Josephine glimlachte naar mij en knikte haar hoofd.' Ja, ik heb altijd kleding ontworpen maar toen ik Max leerde kennen ben ik gestopt. Er was hier geen brood mee te verdienen'. ' Ik zou het onwijs leuk vinden als jij dat voor mij wilt doen'. Josephine gaf mij een knuffel uit blijdschap. ' Het feest gaat in het bos zijn klopt dat?' Ik knikte. Josephine pakte haar teken spullen en begon gelijk te tekenen. Binnen een kwartier had zij haar eerste schets gemaakt. Mijn mond viel open van verbazing. ' Deze is perfect' stamelde ik. ' Dank je wel. Geen wit voor jou begreep ik'. ' Nee, ik wil iets aparts'. Zij nam mij heel goed op en pakte een paar stukken stof en bekeek ze even. Na een paar minuten pakte zij in één keer de kleur die ik wilde. ' Dit is jou kleur, past perfect bij jou huid en jou mooie ogen' zei ze met een glimlach. ' Alsof jij gedachten kan lezen'. ' Als jij even wilt gaan staan dan neem ik jouw maten even'. Josephine pakte een meetlint en nam mijn maten. ' Binnen één week kom ik terug en dan gaan wij de jurk passen. Ik verzorg ook het pak van Ryan, jullie zullen mooi op elkaar afgestemd worden' zei ze met een glimlach. ' Heel erg bedankt voor alles'.
Aan het einde van de middag was iedereen weg en was ik alleen met Ryan. ' Weet jij het zeker over dat hele trouw gebeuren, straks zit jij ook wettelijk aan mij vast' zei Ryan. ' Ik weet het heel zeker. Ik wil dat jij altijd bij mij blijft, ik kan geen leven zonder jou meer bedenken'. ‘Gelukkig maar ik ook niet zonder jou’. ‘Ik ben wel onwijs zenuwachtig, wat heel raar is aangezien wij al getrouwd zijn’. ‘Misschien komt het omdat wij het nu officieel maken voor de wet dat jij zenuwachtig bent’ zei Ryan. ‘ Ik denk eerder dat het komt door al die aandacht die erbij komt kijken. Ik hou daar niet zo van’. ‘Het komt wel goed. Alleen onze vrienden zijn er’. Ik knikte en gaf hem een knuffel.
De volgende morgen werden wij wakker gemaakt door Alice zij had ons ontzettend gemist en kletste de hele dag door over alles wat zij had mee gemaakt. Die middag kwam Josephine om een jurk te maken voor Alice.
Alice vond dat wij ook niet mochten weten hoe haar jurk eruit kwam te zien dus nam zij Josephine mee naar zolder en vroeg aan Ryan of hij thee wilde brengen. Een paar uur later ging Josephine naar huis en kwam mijn vader Alice halen. Mijn vader vond dat ik een week rust moest houden zodat ik goed kon herstellen. Na die week mocht Alice weer bij ons wonen. De dagen vlogen voorbij vooral met heel veel lezen, films kijken en bezoek ontvangen. Sandy was ook een paar keer langs gekomen en kletsen wij over mijn moeder. Ik vroeg Sandy de oren van het hoofd over mijn moeder en het hele wolf gebeuren. Zij vond het heerlijk om zoveel te vertellen. Ze was blij dat ik nieuwsgierig was naar alles. Ik zag aan haar dat zij het fijn vond om over haar dochter te praten. Het was dus een win win situatie voor ons allebei.
Een week later kwam Josephine een passessie houden. Wij moeten allemaal één voor één naar boven komen om onze kleding te passen. Na een avond meten en passen was zij klaar en ging ze er weer vandoor. Toen mijn vader Alice voor de laatste keer ophaalde vertelde hij ons dat de trouwerij precies over één week plaats vond en dat alles volgens schema verliep. Het was eigenlijk schandalig dat ik niet eens wist wanneer ik ging trouwen. Ik was toch ook weer enorm blij dat ik niks ervoor hoefde te doen, alles lag in de handen van anderen. Waar ik ze heel erg dankbaar voor was. Mijn hoofd zat vol met alles wat ik moest verwerken en ik had echt geen trouwerij kunnen plannen.
Na één week was het dan zo ver wij zouden echt gaan trouwen. Ryan werd de avond voor de trouwerij weg gehaald omdat hij mij niet mocht zien. Ondanks mijn protesten nam Max hem mee. Hij drukte mij op het hart dat hij ervoor zorgde dat Ryan op tijd naar bed zou gaan en natuurlijk op tijd aanwezig zou zijn in het stadhuis. Alice en ik keken de rest van de avond wat tekenfilms en gingen daarna naar bed. Ik werd vroeg in de ochtend wakker door iemand die op de voordeur stond te bonken. Ik keek op mijn klok en zag dat het 7.00 uur was. Welke gek klopt er zo hard maar vooral zo vroeg aan mijn deur?. Toen er weer geklopt werd ging ik er maar uit en werd ik plat gelopen door Josephine.
