Wij keken hoe Max achter de agenten aan ging en verdween uit ons zicht. ‘Wat voor functie heeft Max?’ ‘Max is het hoofd van de politie maar dat weet niemand’. ‘Hoe komt het dat jij het wel weet?’ ‘Ik heb vroeger veel met hem te maken gehad’. ‘Jij was een lastpost?’ ‘ Klopt’. ‘Maar wel de mijne’ zei ik met een knipoog.
Ik was bijna klaar met koken toen de bel ging en Max binnen gelopen kwam. ‘Eet jij mee?’ ‘Ruikt goed. Ik bel even mijn vrouwtje op dat ik hier eet’. Toen alle borden en glazen gevuld waren gingen wij op de bank zitten. ‘Zo vertel mij alles’. Ryan vertelde alles letterlijk alles aan Max ook over hoe wij elkaar gemerkt hebben. Hij stond op van de bank en begon te ijsberen. ‘Dus jij weet hoe je moet transformeren?’ ‘Ik heb het één keer gedaan daarna nooit meer’. Max knikte. ‘Dus jij hebt haar gemerkt zonder… Ja je weet wel’. Wij knikten allebei. ‘Ik heb een vermoeden wat het kan zijn. Als dat het is dan moeten wij snel jou gaan trainen. Hoe vaak trainen jullie samen?’ ‘Drie keer per week’. ‘Nu moeten jullie elke dag trainen al is het maar één uur. Het is erg belangrijk dat jij je zelf kan verdedigen. Wij moeten wel opletten dat het niet te veel gaat opvallen. Train op plekken die niet opvallen’. ‘Ga jij ons nog vertellen wat er aan de hand is?’ ‘Ik wil het eerst zeker weten voor ik iets ga vertellen. Heb jij iets waar de gegevens op staan van jou ouders?’ ‘De raad heeft de spullen in een opslag gezet’. ‘ Als jij het goed vind ga ik daar wel zoeken naar iets van gegevens. Ik zal alles netjes achterlaten’. ‘Geen probleem’. ‘Jij hebt jouw ouders nooit ergens over horen praten?’ ‘Wat bedoel jij precies?’ ‘Wolven zaken of problemen die zij hadden?’ ‘Nee nooit’. ‘Heb jij familie waar jij mee in contact kan komen?’ ‘Mijn ouders vertelden altijd dat zij geen contact met hun hadden. Ik heb ze nooit ontmoet. Ik weet niet eens of ik wel familie heb’. ‘Nou ik heb een hoop werk te doen zo te horen’. ‘Waarom doe jij dit?’ ‘Ik ben ouwe broer weet jij nog’. ‘Nou even serieus’. ‘Ik heb het je al gezegd jij bent bijzonder en ik heb de behoefte om jou te beschermen. Ik hou er wel van om een mysterie op te lossen’. ‘ Fijn hoor’. ‘Niet zo sarcastisch. Ik ga mij verdiepen in jou familie. Ik laat het jullie weten als ik iets vind. Gedraag jullie zo normaal mogelijk’. ‘Gaan wij doen’. ‘Trouwens hoe oud denken mensen dat je bent?’ ‘Ik heb zelf niemand verteld hoe oud ik ben’. ‘Jij moet liegen over jouw leeftijd’. ‘Waarom?’ ‘Jij kan pas gemerkt worden als je getransformeerd bent en wij doen dat allemaal rond de leeftijd van twintig jaar’. ‘Oké ik zal liegen erover’. Max gaf mij een knuffel en Ryan een hand en daarna vertrok hij. ‘Zo mysterieuze dame zullen wij nog maar een filmpje kijken?’ ‘Vooruit dan maar’.
De rest van de week verliep in routine. Ryan bracht en haalde mij op van werk. Daarna deden wij boodschappen en trainden elke avond. Het trainen was slopend maar wel noodzakelijk. Ik had elke dag spierpijn op verschillende plaatsen. Ik klaagde nooit want het was voor mijn eigen bestwil dat ik dit leerde. Op vrijdag avond nam Ryan mij mee naar een trainingszaal. Hij had diverse stootzakken klaar gezet. ‘Heb jij wel eens een wapen gehanteerd?’ ‘Telt de honkbal knuppel ook?’ Ryan pakte wat dagelijkse spullen die ik zou kunnen hanteren als wapen. Hij wilde niet dat ik gewapend over straat ging want dat zou opvallen. Hij leerde mij slaan op de stootkussen en natuurlijk deed ik het verkeerd en kreeg pijn in mijn polsen. Ryan bleef mij corrigeren net zolang tot ik het goed deed. Daarna moest ik nog wat oefeningen doen op de stootkussen. ‘Vanaf nu gaan wij elke morgen hardlopen’. ‘Wat zeg je?’ ‘Jij moet een goede conditie hebben’. ‘Dat is goed want die heb ik echt niet’. ‘Nou zo slecht is je conditie niet’. ‘Ik haat hardlopen’. ‘Ik sleep je er wel door heen’. ‘Ik word nog eens helemaal afgetraind zo’. ‘Dat is niet de bedoeling. Ik vind jou mooi zoals je nu bent’. ‘Dan moet ik maar chocola blijven eten’. ‘Zeker heel vervelend?’ ‘Héél erg’ zei ik met een glimlach. In de auto naar huis zat ik al te knikkenbollen van de slaap. Ryan hield mij wakker maar zodra ik thuis kwam nam ik een snelle douche en plofte neer in bed. Ik was in coma.
