Wij stapten het huis binnen en wij keken allebei met open mond naar de ravage die Celeste heeft aangebracht. De bank had zij kapot gesneden, de tv ingeslagen, borden kapot, koelkast was leeg gegooid op de grond. Al met al wij moesten een nieuwe inboedel kopen want alles was kapot gemaakt. Ryan werd boos en ging op zoek naar iemand die hier verantwoordelijk voor was. Na een tijdje kwam hij nog bozer terug. ‘De beveiliger heeft mij een brief laten zien waarin de raad toestemming geven heeft om haar alleen het huis in te laten gaan’. ‘Het is gebeurd laten wij de troep opruimen. Heb jij toevallig in de slaapkamer gekeken?’ vroeg ik voorzichtig. ‘Het bed is nog heel’. ‘Beter’. Na een paar uur hadden wij alles opgeruimd en schoongemaakt. ‘Ik zou wel wat te eten lusten. Kan jij niet wat klaar maken’ zei Ryan lachend. ‘Dit is echt niet leuk Ry. Ik kan haar wel wat aan doen’. ‘Zij is de moeite niet waart. Morgen gaan wij maar winkelen’. ‘Wat vervelend’ zei ik met een glimlach. ‘Wij moeten de kosten verdelen’. ‘Waarom Ry? Ik heb een goede erfenis gehad’. ‘Dat is geen goede reden om het maar uit te geven. Wij delen de kosten zoals het hoort’.
De volgende dag op school regelde ik twee weken verlof het kon gelukkig op korte termijn. Ik zou die maandag al met verlof kunnen gaan. Ik ging akkoord als Ryan het zelfde kon regelen. Toen wij dat geregeld hadden belde ik Max. Hij wilde geen tijd verliezen en vrijdag gelijk vertrekken. Wij moesten ervoor zorgen dat wij na werk gelijk klaar stonden om te vertrekken. Max zou naar school komen en dan zouden wij gelijk door rijden. De rest van de week na werk gingen wij winkelen om de spullen die kapot waren te vervangen.
De week vloog voorbij en voor ik het wist reden Ryan en ik achter Max aan. De reis zou lang duren dus wij stopten onderweg om wat te eten. ' Waar is dit terrein van jou?' vroeg ik nieuwsgierig. ' Het is altijd geheim gebleven en zou wil ik het graag houden'. ' Waarom?' vroeg ik met een mond vol.
' Zodat de agenten niet weten wat hun te wachten staat als zij er komen. Wij moeten zien hoe ze in bepaalde situaties reageren en handelen'. ' Gaan jullie mij trainen?' vroeg ik verbaasd. ' Ik ga jullie klaar stomen in twee weken. Jullie moeten overal klaar voor zijn. Bereid je voor op twee hele zware weken'. ' Wanneer beginnen wij?' vroeg Ryan. ' Als wij aankomen'. ' Laten wij dan maar gaan en geen tijd verspillen' zei ik. Na het eten was het nog anderhalf uur rijden. Toen wij aankwamen zag het terrein eruit als een militair trainingskamp. Er stonden drie huizen en een kleiner hutje. De huizen waren geplaatst aan het trainingsveld. Het trainingsveld bestond uit vijf delen. Het eerste deel was het zwembad. Het bad was recht en er stond een duikplank en vijf startblokken. Ik maakte er op uit dat er vijf banen waren. Het tweede gedeelte was een schietbaan. Op de schietbaan waren er zes hokjes geplaatst dus zes plaatsen om te schieten. De derde was een soort hardloopbaan. De baan was ovaal van vorm en er lag rood grint in. Je zou er ook in horde kunnen lopen. Het vierde gedeelte dit was een parcours het zag er zwaar intimiderend uit maar ik kon niet wachten om erop te gaan. Het laatste gedeelte was een buiten fitness. Er stonden verschillende spullen om gewicht te heffen en meer ook niet eigenlijk. ' Het is gigantisch' zei ik verbaasd. ' Er is nog een ruimte die jullie niet kunnen zien vanaf hier. Achter de huizen is een dojo daar trainen wij vechtsporten. Wij zullen één huis delen, als jullie dat niet erg vinden?' zei Max. ' Nee hoor'. ' Laten wij de spullen binnen leggen. Daarna kunnen jullie je omkleden dan gaan wij hardlopen' zei Max.
Max liet ons zweten op de hardloopbaan. Wij moesten vijfentwintig rondjes lopen. De baan was groot en ik zou niet weten hoe ik het voor elkaar moest krijgen. Alsof Ryan het aanvoelde pakte hij mijn hand en kneep er zachtjes in. ' Ik sleep je er door heen. Wij doen het samen'. Er verscheen een grijns op Max zijn gezicht. Max ging op de grond zitten en sloeg een boek open en begon te lezen. Ryan had echt een top conditie, mag ook wel als je gevechtstrainingen geeft. Ryan gaf aanwijzingen hoe ik mijn voeten moest plaatsen zodat het geen pijn deed en hij bleef mijn ademhaling controleren en corrigeren als dat nodig was. Bij het laatste rondje dacht ik echt dat ik dood ging en viel neer in het gras naast Max toen het klaar was. ' Jullie mogen tien minuten pauze nemen dan zie ik jullie bij het fitness gedeelte'. Max had niet gelogen dat het zwaar zou worden. Ryan gaf aan dat ik wat stretch oefeningen moest doen om spierpijn te voorkomen. Wij waren net klaar toen Max floot omdat de pauze voorbij was. Ik moest echt aan mijn conditie werken want het was om mij dood te schamen zo slecht was het. Gewichtheffen was totaal niet mijn ding maar ik begreep dat mijn spieren sterker moesten worden. Na nog eens twee uur gewichtheffen werd het pik donker en gaf max aan dat het tijd was om te stoppen.
