Na een paar uur kwam de 'zuster' terug en kwam ze naast ons in de wachtkamer zitten.
"Ik heb mijn best gedaan. Ik kan niet meer doen als dat ik nu gedaan heb. Vanaf nu moet ze het zelf doen".
Ze gaf ons een knuffel en daarna liep ze de wachtkamer uit.
Elke dag zat ik naast haar bed.
Elke dag vertelde ik haar de gebeurtenissen van de dag.
Elke dag vertelde ik haar hoe veel ik van haar hield en dat ze wakker moest worden.
Elke dag vertelde ik haar hoeveel ik haar nodig had dat ik niet zonder haar kon.
De dokter had gezegd dat praten hoed was tegen comapatiënten.
Ik sprak al bijna twee maanden tegen haar.
De dokters hadden gezegd dat de kans klein was dat ze wakker zou worden.
Ik kon haar niet op geven want dat zou ze bij mij ook nooit doen.
Toen mijn schoonvader binnen kwam legde hij zijn hand op mijn schouder.
" Jongen praat met me".
" Ik kan het niet."
" Je hebt me niet verteld wat er die ochtend gebeurd is."
" Ik voel me schuldig. U gaat mij haten als ik het vertel. U gaat me niet meer bij haar laten."
" Vertel me wat er gebeurd is, daarna kijken we weer verder."
" Ik kan het niet."
" Ik heb misschien een manier gevonden om haar terug te halen."
" Hoe?."
" Het is de bedoeling dat jij haar terug gaat halen, daarom is het belangrijk dat jij mij verteld wat er
gebeurd is."
" Als ik dat niet kan?"
" Dan kan je haar niet halen, jij bent wel de enigste die haar kan halen."
" Ik snap er niks van."
" Hoeft ook niet. Wil je haar terug halen?"
" Natuurlijk."
" Zeg Fay gedag het is tijd dat we haar terug gaan halen. Ik wacht op de gang."
Ik streelde haar gezicht haar prachtige gezicht, plaatste zachtjes mijn lippen op die van haar.
" Ik hoop dat als ik de volgende keer kom dat je wakker bent. Dat ik je kan vast houden en echt kan kussen. Want lieverd ik mis je. Kom snel bij mij terug."
Bij de deur keek ik nog een keer naar mijn prachtige vrouw en liep daarna naar mijn schoonvader toe.
" Kom jongen, we gaan haar wakker maken. Ze heeft ons lang genoeg laten wachten."
Ik knikte en liep achter hem aan het ziekenhuis uit.
" Rij maar achter mij aan."
Ik deed wat hij van mij vroeg.
Pas toen we er waren herkende ik de plek pas.
Mijn schoonvader had mij gebracht waar Fay en ik onze huwelijksrituelen voltooid hadden.
" Ryan dit is Melanie, zij zal de rituelen uitvoeren."
" Rituelen?"
" Je schoonvader vertelde mij dat jij niet over de gebeurtenis wilt praten."
" Dat klopt."
" Ik ga twee rituelen uitvoeren. Het eerste ritueel zal zijn om jou te gaan laten praten. Dat jij ons verteld wat er gebeurd is. Het is de bedoeling dat jou hoofd leeg is. Anders kunnen wij het tweede ritueel niet laten plaats vinden".
