How long will I love you (Completed)

Thirty One

"Thank you for coming." Sinserong saad ko kay Selena noong maupo siya sa harapan ko. Seryoso niya akong tinignan, may bahid pa rin ng galit sa kanyang mga mata. Napabuntunghininga na lamang ako.

"What do you want from me, Chantal?" Malamig niyang tanong.

"I. I just want to apologize for everything." Nahihiya kong sagot. Napakunot ang kanyang noo. Probably wondering if I am telling her the truth or not.

"What is this again, Chantal. Are you not yet tired fooling around, people?" Napamaang ang labi ko sa tinugon niya. I shook my head.

"I am telling you my sincere apology. I just want to make things clear now. Patawarin niyo sana ako sa lahat ng ginawa kong hindi maganda sa inyo ni Wayne." Naiiyak kong sabi. Napamaang ang labi niya. Kung makatingin siya sa akin ay parang tinubuan ako ng dalawang ulo. Napatikhim siya pagkatapos.

"Why are you doing this now? What made you changed and apologized?" Hindi makapaniwala niyang tanong. I smiled at her weakly.

"I am in love with Louie." Napasinghap siya sa narinig mula sa akin.

"Oh my God. Bakit ngayon pa kung kelan.." Napakunot ang noo ko noong bitinin niya ako ng sagot.

"Ngayon pang ano?" I already have a clue. I just want to hear it first sa kanya.

"He's too mad at you, Chantal. All he wants now is see you suffer. I don't think you can handle his wrath." May bahid ng pag aalala niyang banta. Mapait akong ngumiti sa kanya.

"I know." Tipid kong sabi na siyang nagpalaki ng kanyang mga mata.

"You knew?" Hindi makapaniwala niyang tanong. Tumango tango ako.

"Our first months together were heaven. He said he loves me after what I did. He told me she still loves me anyway. And I believed that. Until.." Nilunok ko ang sarili kong hikbi. "Just recently he became distant and cold. After I saw him cheating on me, he became ruthless. Tinatanong nga sa akin ni Lia kung bakit palaging wala ang daddy niya. Palagi ko na lang sagot busy siya. Hindi ko naman masabi sa anak namin na may problema na pala. Alam ko ding siya ang bumili ng kumpanya namin. I overheard him talking to a guy named Jaime. Sunod sunod ang naging rebelasyon. Sunod sunod kong nalaman lahat ng plano niya sa akin. Pero wala naman akong magagawa kung sukdulan na ang galit niya sa akin dahil kung tutuusin, walang wala pa nga ito kumpara sa lahat ng sakit na naibigay ko sa kanya." Napahikbi ako sa huli. Awang awa naman akong tinignan ni Selena. She took my hand by surprised.

"You'll be fine. Just be strong for Louie. Matigas ang ulo nung lalaking iyon pero lalambot din ang puso niya. Huwag mo lang siyang bibitawan this time. Nasaktan lang siya ng sobra noon." Pagpapagaan niya sa akin. She smiled sincerely. "And I forgive you. Masaya na kami ni Wayne ngayon and I think, hating you is no longer on my lists. Lalo na ngayon na unti unti kong nakikilala ang pagbabago mo." Umalis din si Selena pagkatapos ng masinsinang usapan namin. Sinundo siya ni Wayne na punong puno ng pagtataka noong makita kaming makangiti ni Selena at magkasama. Maybe Selena will explain everything to him later.

Ilang minuto din siguro ako naging tulala bago nagpasyang daanan si Louie ng lunch. Nadatnan kong wala ang kamyang sekretarya kaya napagpasyahan kong pumasok. Nakalimutan kong kumatok.

"Oh. Fuck." Naibagsak ko ang dala kong paperbag laman ng kanyang lunch box noong makita ang nangyayari sa loob. They didn't notice my presence. "Sherena." He even called the bitch' name while I am here unoticeably. Napakagat ako ng labi at mahinang isinara ang pintuan. Pinulot ko ang dala kong paperbag. Nagtaas baba ako at nagmatapang na lumapit sa kanilang dalawa. I slowly opened the lunchbox and poured everything on the biatch head.

"What the fuck?" Tili niya bago napatingin sa direksyon ko. Napatayo si Louie. I saw his bulging shaft inside his pants. I smirked. Mabuti na lang nadatnan ko sila ng mas maaga. Kung hindi mas baboy pa ang madaratnan ko dito.

"You, done with my fiancee? Pwedeng ako naman?" Mapait pero matapang kong suhestiyon. Nanlaki ang mga mata ng haliparot.

"Chantal." Tawag sa akin ni Louie.

"Shut up!" Bulyaw ko. Umigting ang kanyang panga but I didn't care less. Muli akong tumingin kay Sherena. "I saw you with a guy yesterday. You were so intimate with each other. I heard you are getting married with that guy. I wonder what are you doing here? Oh, yeah. Maybe you want me to share with your soon to be husband too just like how I share mine?" Maanghang kong salita na siyang nagpasinghap sa kanya. Marahas na napatingin si Louie may Sherena.

"What the fuck? You're getting married?" Tila diring diring tanong ni Louie.

"No! This whore is just making a story.!" Depensa niya sa sarili. Napailing iling ako sabay kalikot ng phone ko. I gave my phone to Louie. Kunot noong kinuha niya iyon.

"Bullshit! This is Reynan Chan. My business partner." Galit na galit nitong sabi. Napaiyak naman si Sherena.

"I am sorry. I am sorry. I didn't tell you because I am afraid to lose what we have now. I love you Louie. I'm planning to cancel the wedding so I can be with you." Hagulgol niyang sabi.

"Even if you cancel your wedding, you can never have Louie, bitch. Because he is mine. Just mine! What made you think you can have a happy ever after with my man? You're such a fairytale dreamer." Gigil na gigil kong sabi.

"Hindi.ka.niya.mahal." Parang nanuot sa buong pagkatao ko ang madiin niyang salita sa akin. Nanatili akong matapang sa harapan nila.

"Mamahalin niya ulit ako kung totoo man iyan." Tugon ko na siyang nagpatawa sa kanya. Parang kanina lang ay umiiyak siya sa harapan ko.

"Hindi iyon mangyayari dahil nasa akin na ang puso niya." Parang sigurado pa niyang saad.

"Sa'yo man ngayon, hindi pa rin kayo pwede. Baka nakakalimutan mo? Ikakasal ka sa isang mamamatay tao. Akala mo hindi ko alam? Gusto mo bang mamatay ng hindi man lang natutupad ang pangarap mong makasal sa taong pag aari ko na?" I smirked knowing how her walls are dividing. Huh.she can never beat me.

"Gusto mo bang ipapatay kita?!" Sigaw niya sa akin pero di ako natinag.

"Sige gawin mo. Sa tingin mo natatakot ako. That Chan don't care about you. He just wants you to lure him. You are just a fucking doll to every guy. Especially to my guy. Hindi ka pa din ba natatauhan? Ginagawa ka lang sex doll! Huwag kang umambisyon!" Bulyaw ko.

"Enough!" Tila napigtas na ang pasensya ni Louie. Hinaklit niya ako palabas ng kanyang opisina. Pinagtitinginan kami ng mga tao pagkababa namin ng elevator pero hindi iyon pinansin ni Louie. Nagpatangay ako hanggang sa makarating kami sa isang hotel. Tumulo ang kanina ko pang pinipigilang luha. Maybe, lahat ng nasabi ko kay Sherena ay patungkol talaga sa akin. Isa lamang akong parausan ng isang Louie Salvador.

"You want me to lure you? Then let's go inside that hotel. I will satiate you if that's what you want. You want to prove how low I am? Then fine, I'll be as low as what you think I am." Garalgal kong sabi. Halos pumuti na ang kamay niyang madiing nakahawak sa manibela.

"Stop it. Stop it. I said enough!" Bulyaw niya sa mukha ko kaya napapikit ako. I smiled bitterly as I cry in front of his beautiful eyes. Nagmulat ako ng aking mga mata at sinalubong ang galit niyang mga mata. I took her hand and put to where my heart is.

"This is me, Louie. Ako ito. Pagbuksan mo naman na ako oh. Love me again. I beg you. Touch me elsewhere. Kiss me anywhere. You can fake everything baby, just stay with me. Kunwari. Kunwari, mahal mo ako kahit hindi. Kunwari, kunwari, masaya ka kasama ko kahit kating kati ka ng layuan ako." Napahagulgol ako at niyakap siya ng mahigpit. I cried and cried but I don't care for as long as I can reach him like this. Hinayaan niya lamang akong yakapin siya hanggang sa mapagod ako kakaiyak. Bago pa man ako makatulog ng tuluyan ay naramdaman ko ang yakap niya at paghalik sa aking buhok.