4.Bölüm '' Özür Dilerim...''

22.5K 885 26
                                    

Benim için çok değerli olan 2 insan için bu bölüm .. Keyifli okumalar :)

''Nehir? Sen misin?'' Keşke ben olmasaydım ama benim Lanet olası! Kurtulamıyorum ki senden! Ben kaçıp uzak durmaya çalıştıkça senden, sen şaka kutusundan fırlayan palyaço gibi  pat karşıma çıkıyorsun!

''Evet benim.''

Aramızdaki mesafe gözünde büyümüş olacak ki yaklaşmaya devam etti. Onun her bir adımında ben daha çok telaşlanıyordum, elim terliyordu, ayaklarımda bedenimi taşıyacak derman bulamıyordu adeta. Dizlerimden başlayıp tüm vücuduma bir heyecan dalgası yayılmaya başladı. Adımlarımın birbirine dolanmasından korkarak ben ona kıyasla uzayda yürüyormuş gibi ilerliyordum.

Artık tam karşımda duruyordu. Bu günkü rezillik kotamızın ilk hamlesi geliyordu işte!

Karşımda durduğunda ilk başta gözlerimin içine öyle bir baktı ki zihnimi okuyacak diye korktum. Sanki şeffaftım şimdi. O aklımda geçirdiğim her şeyi okuyacak ve ben de utançtan kıvranacaktım karşısında. Selin'in düşmesi için bin bir iltifat yağdırdığı kareli şortuna belini düzeltip ellerini beline yasladı. Daha sonra kuşkulu sesiyle konuşmaya başladı.

''Üzerime düştüğün gün bana takip cihazı taktığından şüpheleniyorum artık Nehir. Benim tekin olmamamdan kuşkulanıyordun bir de! Dün sakardın bu günde röntgenci mi oldun başıma?''

Ne, röntgenci mi? Bu patron bozması Çakma Batman bana lakap takmak konusunda baya işi ilerletmişti. Şimdi de röntgenci diyordu. Haksızda sayılmazdı. Onları gözetlemiştim yanlış bir davranış olduğunu bile bile. Hem takip cihazını neden sana takayım küstah Doruk! Öyle bir şansım olsa Jensen Ackles dururken sana mı takacağım? Bana kör diyordu bir de bu adam! Sizin ikinizin aynı dünyada yaşaması bile sana veli nimetken sen bir de küstahlaşıp ''Bana takip cihazı mı taktın?'' diyorsun o arsız arsız!

Bir şeyler düşün Nehir bir şeyler! Yoksa bu adamın dilinden asla kurtulamayacaktım. Hayır suçluyken de aklıma çok bir şey gelmiyordu ki! Ben ona ne söylesem de kurtulsam diye bin dereden su getirirken heyecanlandığım zamanlar beynimin kontrolünden tamamen uzak çalışan dilim ötmeye başlamıştı.

''Seni gözetlemiyordum. Biz , yani ben yüzmek için havuza geldim. İçeri girmiştim ki bonemi takmayı unuttuğumu fark ettim. Geri dönüp bonemi aldım. Kolonun arkasında onu takmaya çalışırken de senin sesini duydum.' '

Bone unutma bahanesini tutmuştum. Yoksa ben seni görünce ne yapacaksın diye oturdum ikinizin -Esra'nın değimiyle-doktorculuk fantezinizi izledim desem hepten batacaktım yerin dibine. Tabi patron bozması da onu izlediğim kısmına bozuk kaset gibi takılıp kalacak sonra şişinecekti iyiden iyiye. İzin verir miydim peki buna? Asla! O hataya bir kez düşerim!

''Yani bir şey görmedin öyle mi?''

Görsem kaç yazar oturdum izledim ben bütün ameliyatı diyorum  Çakma batman tabi sen bunu asla bilemeyeceksin. Yalnız neden benim görüp görmemi bu denli umursuyordu acaba? Sizi görmeseydim ne fark edecekti sanki? İzlemeseydim keşke de zaten sapık adam! Şimdi senden daha çok korkuyorum ve daha da uzak durmam gerektiğini biliyordum.

Tek kaşımı havaya kaldıracakken o komik yüzüm aklıma gelince hemen vazgeçip dik dik ona bakarak konuştum.

''Neyi görmem gerekiyordu da kaçırdım merak ediyorum. Söylesene?'' ayağımla yere ritmik vuruşlar atarken ellerimi kavuşturmuş ondan cevap bekliyordum.

AŞKA 'DÜŞÜŞ' (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin