AŞKA 'DÜŞÜŞ' (Tamamlandı)

31.Bölüm '' Horlayan Melek ''

İyi okumalar dilerim hepinize  ^_^ Medyadaki ev bahsettiğim dağ evi :D

Doruk 'Batman begins ' de orijinal Batman'ın Rachel'ı kollarında taşıyarak dışarı çıkardı gibi Nehir'i kolları arasında sıkıca tutmuş, sarsmamaya özen göstererek aşırı derece de pis ve alveollerini işlevsiz bırakacak kadar rutubet kokan yerden dışarı çıkarıyordu.

Nehir onca badireler atlattıktan sonra kurtulduğuna seviniyordu gerçekten de. Ali yetişmese az kalsın belki de Kerim denilen şahsiyeti bozuk, beyin omurilik suyu akmış, çökelek beyinli yüzünden tacize uğramaktan kurtulmuştu. Pelin denilen dengesiz yüzünden hep tokat yemiş hem de bacağından vurulmuştu. Dört ayağının üzerinde, Doruk'unun kollarında bir kez daha Aşka Düşen Nehir neyse ki şanslıydı da kurşun sıyırıp geçmişti. Ancak ruhu da burada, bu izbe ve karanlık depo da hayatı boyunca unutamayacağı, unutmaya yüz tutsa bile her daim izini taşıyacağı bir gün yaşamıştı.

Dışarı çıktıklarında Ali bileklerinde,soğuk kelepçenin metalini hissederken en azından vicdanı rahattı. Nehir yaşıyordu ve şimdide aldığı yardımın karşılığında yapmaya mecbur tutulduğu karanlık işlerden kurtulmuştu Ali. Dört duvar arasında ne kadar kalacağını bilmiyordu ancak en azından yaptırılmaya zorunlu kaldığı karanlık işlerden aklanacak, kurtulacaktı.

Pelin, babası ve diğer tüm zebani kılıklılar polis ekipleri tarafından tutuklanmış götürülüyordu. Pelin dışarıda Doruk ve Nehir'i gördüğünde bomboş bakıyordu onlara. Aslında nasılda saçma sapan bir düşünceden bu hallere düştüğünü fark etmişti o an. Kendisini asla sevmeyen ve sevmeyeceğini açık bir dille kendisine  ifade eden bu adamı zorla kendisiyle olmaya mecbur etmenin pişmanlığı vardı üzerinde.

Doruk'u gören sağlık ekipleri hızla sedyeyle birlikte yanına koşturdular. Yaralı kadının boynuna sıkı sıkıya doladığı kollarını çözdükten sonra nazikçe sedyeye yatırdılar. Polis aracının yanında sakin kalmaya zorlanan ailesi kızlarını görünce sevinç göz yaşları dökerek koştular. Babası kızının saçlarını okşayıp öperken annesi ellerini tutmuş ona prensesler gibi bakacağını söylüyordu. Halası diğer yanında yeğenine destek olurken uzaktan onları izleyen Doruk'a hem kızgındı hem de değildi. bu günü atlattıktan sonra hesabını soracaktı ondan.

Ambulans bindirilen Nehir zaman kaybetmeksizin hastaneye götürülmüş, acil servis uzmanları tarafından gerekli tetkikler yapıldıktan sonra acıdan yarı baygın halde yatan kızın bacağına dikiş atıp normal bir oda da istirahat etmesi için yatırmışlardı. Saat 1'e doğru Nehir kolunda serumla rahat bir uykuya dalmıştı.

Doktorlar yorulmaması için Nehir'i oda da yalnız bırakmalarını söylediklerinde Doruk karakol işlerini halletmiş yeni giriş yapmıştır hastaneye. Rachel'ını doktorlara emanet ettiğinden beri içinde başına bir şey gelecek endişesiyle karakolda bekleyip durmuştu.

İçinde yeri belli belirsiz ama varlığı gün gibi ortada olan endişeyle Nehir'in bulunduğu koridora saptığında dışarıda ziyaretçiler için yapılmış koltuklarda oturan ailesini fark etmişti. Siyah ceketi arkasında dalgalanarak onlara yaklaşırken içeride uyuyan Nehir bu görüntü görse herhalde bir kez de kalp krizinden  yatırılırdı hastaneye.

Doruk yüzündeki sert ifadeyi bozmadan gen kadının ailesine yaklaştığında ailenin bel kemiği, Er gemisinin kaptanı olan Mustafa Bey ayaklanmıştı. Yarı yolda Doruk ile buluşmak için ilerlemişti bulunduğu yerden. Ailesi yanında konuşmak istemiyordu elbette bu mevzuyu.

'' Merhaba Mustafa Bey...Nehir nasıl iyi mi?''

Genç adamın bu ilgili hallerini görmek kız babası olan Mustafa Bey'in içini rahatlatıyordu. Onu bu denli koruyup kollayan, merak eden ve derinden bir güçle seven birisinin olması içini rahatlatıyordu.