YAZARDAN
Hilal ve Mert kafeden çıkmış, kafe önünde gelecek olan taksiyi bekliyorlardı. Mert ara ara Hilale kaçamak bakışlar atıyordu. Hilal bunun farkındaydı ve oda ona ara ara gülümsüyor tekrar yola bakıyordu. Mertin gözü Hilalin boşta kalan eline gitti ve büyük bir hazla o eli tutmak istedi. Hilal ise bunun bilincine varınca elini hemen hırkasının cebine soktu. Henüz bu tür yakınlaşmalara kendini hazır hissedemediğinden fazla çekingen ve korkaktı, yanındaki adamı her ne kadar uzun zamandır tanıyor olsa da, içinde bulunduğu durum başkaydı işte...
Mert Hilalin elini cebine sokmasına bozulsa da asla vazgeçmeyecekti. Taksi geldiğinde hemen arka kapıyı açtı ve Hilali bindirdi ardından kendisi diğer tarafa geçti ve yanına oturdu.
-İlk olarak hanım efendiyi evine bırakacağız
Hilal merakla
-Sen nereye gideceksin?
Hilalin bu meraklı sorusu Mertin baya hoşuna gitmişti... Ufak bir başlangıç diye düşündü
-Bende eve gideceğim güzelim... Sadece ilk seni bırakacağım eve
Hilal utana sıkıla cam tarafına döndürdü yüzünü bakışlarını kaçırarak... Kendisini çok salak hissetmişti.
Hilal evinin önünde taksiden inince Mert taksinin camını açıp kafasını ve kollarını dışarı çıkardı ve
-E o zaman Görüşürüz güzellik...
Hilal gülümseyerek karşılık verdi ve el salladı. Mertte iki elini birden kaldırdı ve salladı
-Aa Merhaba Leon
Hilal Mertin söylediğiyle gözlerini büyüttü... Leon arkasındaydı
-Merhaba
Leonun sesini duymasıyla dönen başına engel olamadı ama ayaktta durmayıda başardı. Bir an önce evine kaçmak istiyordu.
-Ben kaçıyorum. Rica etsem sevgilimin evinin kapısına kadar eşlik eder misin benim yerime
Leon Hilallerin evinden çıkmıştı Yıldıza uydurduğu bahane pek işe yaramamış, evine dönecekken evin önünde taksi ve Hilalle karşılaşmayı beklemiyordu. Arkası dönük olan Hilal daha onu görmemişti. Taksinin içinde olan Merti görünce suratı asılsada renk vermemeye gayret etti...
Mertin Hilal için "Sevgilim" demesi vücudunun bir öfke dalgası ile titremesine sebep verdi. Gözleri öyle yanıyordu ki, kalbi sızlamıştı...
Hilal Leonun arkasında olmasının verdiği şaşkınlık ve heyecan yetmiyormuş gibi Mertin ona "Sevgilim" demesi ikinci bir şaşkınlık geçirmesini sağladı. Artık bir şeyler demesi gerekiyordu.
-Mert ben evime kendi kendime gidip girebilirim kimsenin bana eşlik etmesine gerek yok. Sende artık git, görüşürüz sonra...
Hilal Merte kızmıştı aslında daha çok, ne o öyle daha ilk günden "sevgilim" lafları, hemde Leona karşı... İtici gelmişti ama Mert her zaman böyle diye düşündü ve fazla üstünde durmadı. Leon desen... Bu adamın Hilal üzerinde ki etkisi Hilalin sinirlerini bozuyordu artık...
-Tamam görüşürüz güzellik... Görüşürüz Leon
Dedi Mert gülerek ve taksinin içine girip camı kapattı. Leon tek kelime dahi edemedi öylece giden taksiye baktı öfkeyle daha sonra Hilale döndü. Hilalde ona döndü ve mavilerini Leona dikti. Ardından yavaş adımlar ile yaklaşmaya başladı Leona...
Leon Hilalin yavaş adımlarla ona yaklaştığını görünce kalp ritmi olduğundan hızlı atmaya başladı. Öfke, şaşkınlık, heyecan, üzüntü hepsini bir arada yaşıyordu şuan... Sahi bu kadar duygu bir arada yaşanır mıydı?
