LEON
-Hiç aşık oldun mu?
Yıldızın sorusu ile hızla bakışlarımı çevirdim ona doğru... Onlarla evlerimiz yan yana olduğundan dolayı bahçeye çıktığımda o da tesadüfen çıkmış, karşılaşmıştık beni yanına davet etmişti bende nezaketen kabul etmiştim, e tabi biraz Hilali görürüm belki diye düşünerek bahçelerine gelmiştim. Yıldız baya iyi, sohbeti güzel bir kızdı...
Sahi, hiç aşık oldum mu? Bunu düşünürken aklıma Hilal geldi ve onun gök mavisi gözleri... Dalmış gözlerimi Yıldızdan çektim ve "Hayır" anlamında salladım başımı ardından gülümseyerek aşağı indirdim bakışlarımı... Daha hislerim Aşk'mı, değil mi bundan emin değildim ki zaten bunu Yıldız ile paylaşamazdım... Ona bakmaya devam ederek
-Peki ya, sen?
Dedim. Merak ediyordum fakat önemsemiyordum. Gözlerini gözlerime sabitledi... Ardından bir eliyle ellerime dokundu. Afalladım o an...
-Bilmiyorum.
Dedi hafif gülümseme ile ardından elini elimden çekti... Anlayamamıştım fakat dediğim gibi önemsemiyordum, fazla üzerinde durmamayı tercih ettim.
-Ee... Neyse ya! Şey, ben diyorum ki akşam bir yerlere gitsek, ne dersin?
-Bilemiyorum. Annemi yalnız bırakamam sanırım.
Üzgün gözlerle bana bakmaya başladı. Dayanamıyordum işte kızların böyle bakmasına ve dayanamadığım için kendime kızıyordum. Gözlerimi kapatıp derin nefes aldıktan sonra açtım.
-Peki... Yani söz veremem, ama bir sıkıntı vesaire çıkmazsa geleceğim.
Sevinçle ayağa kalktı ve yanağımı öptü. O kadar hızlıydı ki afalladım yaptığı hareketten... Neden beni Hilal değilde o öpüyor diye kendi kendime üzülürken
-Abla!
Hilalin sesi doldu kulaklarıma... Yanımıza gelmiş, ben ve Yıldız arasında geziniyordu sert bakışları... Yerimde doğruldum, kalp ritmimin artmasını takmayarak ona bir "merhaba" demek istedim.
-Merhaba.
Dedim hafif gülümseyerek. O ise nedenini bilmediğim şekilde sert bir ifadeyle bize bakıyordu.
-Merhaba.
Dedi umursamaz ve sert bir tavırla. Üzülmüştüm, halbuki bu bizim ilk konuşmamız, selamlaşmamız... Yıldız ayağa kalmış ve Hilalin yanına gitmişti.
-Leon, ben gideyim. Akşam görüşürüz. Aramanı bekleyeceğim.
-Akşam ne görüşmesi?
Daha ağzımı tam açamadan Hilalin sert ve meraklı sesi kesmişti beni. Anlamıyordum, acaba bir sorun mu vardı aralarında.
-Hilal biz gidelim, tamam mı.
Dedi Hilale kızgın ve korkmuş bakışlar atarak... Ardından Hilal sert bakışlarını bana döndürdü. Ona içten, güvenilir bir şekilde bakmaya çalıştım. Bakışları yumuşar gibi oldu fakat bunu kendide anlayınca kaçırıp hızla evine doğru ilerledi. Yıldıza baktığımda mahcup halde bakarak
-Görüşürüz.
Dedi ve Hilalin arkasından ilerlemeye başladı. Aralarında neler döndüğünü merak ediyordum. Hilali merak ediyordum en çok... Neydi bana karşı olan bu tavırları, yanlış bir şey yaptım mı diye düşünüyordum ama "Hayır" cevabını veriyordum yine kendi kendime... Bu işin içinden nasıl çıkacağımı bir türlü çözemiyordum. Larisse yanımda olsaydı eğer onunla bol bol bu konu hakkında konuşurdum. Fakat o da yoktu artık... Buraya geldiğimden beri kendisine ulaşamıyordum. O da beni huzursuzluğa sokmuştu.
