Her Name is Alice, why do i care?

Hoofdstuk 15

Mijn blik was helemaal gefixeerd op het bloed dat langzaam over de grond kroop naar mijn schoenen, alsof het mij wilde grijpen. Alsof het klaar stond mij te pakken te nemen, mij zou bedekken met de geur van mensenbloed. Nee! Ik moest dit doorstaan, mijn familie had me de afgelopen jaren zo goed geholpen! Langszaam scheurde ik mijn ogen van het bloed los en keek naar de rest in de woonkamer, Carlisle hield ons stuk voor stuk in de gaten. Emmett keek niet meer zo vrolijk nu, hij had dit nooit aan zien komen.

 Rosalie was de eerste die het opgaf en er op af sprong. Snel greep ik haar vast en gooide haar door de woonkamer een paar meter verder op tegen de muur, verbaasd bleef ze liggen. Dat was 1. 

Carlisle schudde zijn hoofd en keek naar Esme die steeds dichter naar het bloed toe liep.  "Esme. Ga weg hier. Ga naar de keuken." zei ik rustig en pakte haar bij haar schouders. Zachtjes schudde ik haar door elkaar, zodat ze afgeleid was van het bloed. "Ga naar de keuken en pak alle schoonmaakmiddelen die je hebt." zei ik. Ze keek nog even naar het bloed en liep toen naar de keuken, dat was 2.

Nu waren alleen Emmett, Edward en ik nog over, we wilden geen van allen als eerst opgeven. In mijn gedachten praatte ik constant tegen Edward, hield hem afgeleid van het bloed. ik wist dat als hij met iemands gedachten bezig was, hij totaal afgeleid was van de rest van de wereld. Hij staarde naar het bloed maar zijn emoties waren heel rustig. 

Een klap van onrust bereikte me en ik was gelijk weer alert, Emmett kon het niet meer aan. Hij werd gek van de geur van het bloed en stormde er recht op af. Snel probeerde ik hem te tackelen maar hij beukte me keihard op de grond waardoor ik in de plas met bloed viel. "Emmett nee!" Gilde Rosalie. Ze rende op hem af en plantte haar lippen zo dringend en heftig op zijn lippen dat hij helemaal afgeleid was. Rosalie nam hem snel mee naar de andere kant van de kamer. Dat was 3.

De geur van mensenbloed was als een klap in mijn gezicht, de geur was zo sterk. Mijn kleren, mijn haar en alles zat helemaal onder het bloed. Carlisle keek geschokt toe, dit was nooit zijn bedoeling geweest. Ik schreeuwde van frustratie en van de dorst, de pijn van de vlammen in mijn keel werden onhoudbaar. Met geen mogelijkheid kon ik aan de geur ontsnappen, het zat overal. Ik voelde hoe twee handen mij vastgrepen en naar buiten brachten, de geur van het bos werd overspoeld door de geur van het bloed dat aan mijn lichaam vast zat. "Jasper rustig, we halen het weg. Blijf hier, schrik niet.." zei Edward streng. Ik hield mijn hoofd in mijn handen, mijn ogen dicht en haalde geen adem. ik wilde niet kijken naar het bloed en ik wilde het al helemaal niet ruiken. Uit het niets voelde ik een harde straal water tegen me aankomen. Edward had de tuinslang gepakt en spoot al het bloed van me af, ik keek hem dankbaar aan. Esme kwam buiten met een emmer vol water en douchezeep en gooide het over me heen en hielp met met het wassen van mijn haren. Ze gingen net zo lang door tot al het bloed weg was. Esme had me verplicht me uit te kleden, dus daar stond ik dan met alleen maar nog mijn boxer aan buiten. Mijn kleren lagen verderop tot as te verbranden.  ik werd gewassen door mijn vampier moeder en afgespoten door Edward. Misschien hadden ze toch gelijk, ik mocht deze familie niet verlaten!