Her Name is Alice, why do i care?

Hoofdstuk 22

De rest van de dag was geweldig verlopen, Alice had genoten van haar verjaardag. Misschien zelfs wel iets te veel, Emmett had haar kennis laten maken met drank. Zuchtend liep ik de keuken in toen ik Emmett weer een glas passoa-jus zag inschenken voor haar, Alice stond er giechelend bij te kijken. "Oke genoeg gehad, het is al laat. naar bed." zei ik en duwde Alice zacht bij het aanrecht weg. Ze begon te mopperen. "Laat je Jazzie, het is mijn verjaardag!" Zei ze eigenwijs en liep weer terug. "Het is jou verjaardag, maar het is al veel te laat. Morgen zal je vast veel plezier hebben met die kater." zei ik mompelend en trok haar de keuken uit. Ze was aan het tegenstribbelen maar was toch niet sterker dan mij, dus ik liep rustig naar de trap.

"Kom op Alice, Jasper heeft gelijk." zei Rosalie die Alice zag tegenwerken. "Niet waar!" riep ze boos en waagde het daarna om mij tegen mijn been te schoppen. "Ik haat je!" riep ze boos. Oke, nu was ik er klaar mee. Ik liet haar arm los en pakte haar zo bij haar kin van dat ze mij moest aankijken. "Je haat mij niet." zei ik en had haar intussen tegen de muur geduwd. "Dat kun je niet, ben je vergeten wat er deze ochtend is gebeurd." zei ik. Ze was mijn blik aan het weren want ze wist donders goed, zodra ze me aan keek zou ze weten dat ze van mij begon te houden.

Ik liet haar los en schudde mijn hoofd, waarna ze snel naar boven rende voor zover het lukte met al die alcohol. Een zachte grinnik ontsnapte uit mijn mond, het zacht er best grappig uit. "Jasper doe niet zo gemeen tegen haar, het is haar verjaardag en ze heeft veel meegemaakt vandaag." zei Esme streng. "Serieus Esme, waarom kan jij je nou nooit als haar moeder gedragen zoals je altijd bij ons doet. Ik mag dan misschien gehecht zijn met haar, wat dat dan ook mag betekenen. Dat betekend niet dat het de bedoeling is dat ik ook voor haar moet zorgen zoals ik de afgelopen jaren altijd heb gedaan." zei ik. "Je hebt gewoon een hele goede sterke band met haar, Rosalie trouwens ook. Ze vertrouwt jullie, ze wil jullie liever." zei ze.

Ik keek haar een beetje boos aan en wilde nog wat zeggen, tot ik Alice haar emoties doorkreeg. "Is ze...?" begon ik zuchtend. "Ja ze is aan het overgeven." zei Edward die boos naar Emmett keek. "Nu je zin?" vroeg hij aan Emmett. Ik gromde zacht en liep naar boven omdat er verder niemand opstond. Zacht opende ik de kamerdeur van Alice, ze was in haar badkamer. Rustig liep ik naar haar toe en hielp haar overeind en spoelde de WC door. "Poets je tanden, morgen krijg je wel een preek hoop ik." zei ik waarna ze toch een kleine glimlach op haar gezicht toverde, ik glimlachte terug.

Na een tijdje worstelen met de tandenborstel, Rosalie had haar helpen omkleden in haar pyjama, lag ze toch eindelijk in bed. "Wil je bij mij blijven." vroeg ze zacht. Ik knikte en zette voor de zekerheid een emmer naast haar bed voor als ze weer moest overgeven, Daarna ging ik bij haar op het bed zitten met een kussen in mijn rug en benen op het bed. "Ondanks alles hoop ik wel dat je een leuke verjaardag hebt gehad." fluisterde ik zacht. Ze kroop dichter tegen mij aan en zuchtte tevreden waaraan ik kon merken dat ze al heel snel in slaap was gevallen, met een tevreden glimlach op haar gezicht.

Later die nacht begon ze ineens te voelen en te draaien, ze werd onrustig in haar slaap. Ze mompelde zacht en zuchtte af en toe, begon dekens van zich af te gooien. Ze had het warm, dat was te merken. Haar gevoelens waren een grote warboel, was ze aan het dromen? Ze begon ineens aan haar pyjama shirt te trekken, ze had het blijkbaar wel heel warm. Maar dit was niet te bedoeling, ik kon niet weg komen omdat ze anders uit bed zou vallen omdat ze zo dicht tegen mij aan lag. "Stop nou." zei ik zacht en probeerde haar shirt naar beneden te trekken. Ze begon wilder te bewegen en was ontzettend aan het tegenwerken. Fuck Fuck Fuck! Wat moest ik nou. Ze was nog te jong, ik was nota bene 20 lichamelijk gezien, zij pas 16. Ik wist net op tijd mijn blik van haar los te scheuren en zonder nadenken voelde ik hoe ik 2 verdiepingen na beneden viel, geluid van glasgerinkel volgde mij waarna ik met een klap op mijn rug het gras in viel. Blijkbaar kon ik me zo niet meer concentreren dat ik door Alice haar slaapkamerraam was gesprongen, letterlijk door het raam....

Reacties en ideeën zijn welkom.