Her Name is Alice, why do i care?

Hoofdstuk 24

Edward en Emmett hadden me meegenomen diep het bos in, uiteindelijk kwamen we uit bij de ravijnen. De plek om goed los te gaan met jagen, voornamelijk omdat het hier een echte uitdaging was. Je kon gemakkelijk naar beneden storten als je iets fout deed en de beren waren uiterst agressief hier. Ondanks dat ik geen dorst had, besloot ik toch maar om wel te gaan jagen. Ik liet mijn instincten volledig gaan en had nergens anders meer aandacht voor dan alleen de prooi waar ik op joeg. Na even had ik een mannetjes beer gevonden en al snel ging ik het gevecht aan.

Toen ik bijna de beer neer had werd ik ineens gealarmeerd door een woeste grom vlak in mijn buurt. Ik keek even snel om me heen en zag Emmett vechten met een andere vampier die veel te snel en te behendig voor hem was, ik kon niet eens zien hoe die vampier er uit zag zo snel bleef die gene bewegen. Snel besloot ik Emmett te helpen en ging in volle vaart af op de vampier die Emmett Lastig viel. We rolden over de grond en vochten om de winst, ik kon merken dat deze vampier zeer gewaagd was aan mij. Het was net alsof we de zelfde training hadden gehad, maar ik kreeg de kans niet om te zien wie het was.

"Peter hou daar mee op!" gilde een vrouwelijke stem. Verward stopte ik met vechten en keek achterom "Charlotte!" riep ik verbaasd. De vampier met wie ik aan het vechten was stopte en keek naar mij. "Peter, wat doen jullie hier?" vroeg ik verbaasd. Charlotte kwam er aanlopen en trok Peter gauw van mij af. "Het is niet de Peter die jij kent Jasper." zei ze zacht en keek verdrietig. Peter bleef bij haar staan en keek schuw en woedend mijn kant op. Intussen waren Emmett en Edward bij mij komen staan en hadden mij omhoog getrokken zodat ik weer op mijn voeten stond. "wat is er gebeurd?" vroeg ik. Charlotte zuchtte diep en keek even naar Peter en toen naar mij. "Het was Maria, ze had ons gevonden. Op een of andere manier heeft ze in 1 klap al zijn goede herrinneringen aan verwijderd, het heeft me weken gekost om zijn vertrouwen en liefde terug te winnen." zei ze. Ik verstijfde ter plekke en hield mijn adem in. "Vertel me alsjeblieft dat je niet hier naar toe gekomen bent met Maria achter jullie aan." Zei Emmett. Het bleef lang stil. "Jawel, dat zijn ze wel. Ze kwamen de hulp van Jasper vragen." zei Edward om de stilte te verbreken.

"We worden aangevallen!" riep hij ineens en draaide zich om. Snel draaide ik me om en zag een grote groep vampiers op ons afkomen, Newborns. Dit was het leger van Maria, dat wist ik zeker. Iedereen begon voor zijn leven te vechten, gelukkig had ik mijn familie getraind voor als dit een keer zou voorkomen. Daarnaast kon ik merken dat ik mijn vechttechnieken nog lang niet verleerd was maar dat ze lastig te verslaan waren. Langzaam werd ik door een groepje naar de rand van het ravijn geduwd, hoe hard ik ook probeerde te vechten het leek niet te helpen. Ik zag Emmett en Edward het beter afgaan, ze versloegen ze 1 voor 1 en zelfs Peter en Charlotte hielpen ze mee. Mijn voet gleed bijna over de rand van het ravijn dus ik herstelde me snel, de groep vampiers stond om me heen dus ik kon geen kant meer op. "Emmett!!" Schreeuwde ik. Ik zag hem mijn kant op kijken en Edward aanstoten, ze begonnen mijn kant op te rennen.

Ik werd verrast door een zacht gefluister in mijn oor, het klonk bekend. Maar voor ik kon kijken kreeg ik een harde duw waardoor ik het ravijn in stortte en oneindig veel meters naar beneden stortte...

zoals beloofd,,  hier is jullie nieuwe hoofdstukje. Ik ga gauw weer verder met schrijven aan het volgende hoofdstuk, ik heb namelijk wat ideeën die ik wil uitwerken. Als jullie lief zijn zal ik het nieuwe nieuwe hoofdstuk vandaag ook nog plaatsen