Zodra we thuiskwamen zag ik dat Alice wakker was, ze had de deken stevig om zich heen geklemd en keek in het rond op zoek naar iets of iemand. Zodra ze mij in het oog kreeg rende ze al op me af, ze sprong en ik ving haar in mijn armen op. ik voelde haar angst en verwardheid, zachtjes kalmeerde ik haar door een vlaag rust door haar heen te stromen. ik moest toe geven, dit hielp mij ook.
"ze werd wakker toen jullie net naar buiten waren en we kregen haar niet rustig." zei Rosalie. Ik knikte naar haar en suste Alice zachtjes. "Ik ben er wel." zei ik zachtjes in haar korte zwarte haar. Ze klemde zich helemaal aan mij vast en babbelde wat onverstaanbaars, natuurlijk begreep ik er weer is niks van. Man! we moesten haar echt leren praten nu ze bij ons woonde.
Ze stak haar duim in haar mond en viel langzaam aan in slaap. met een zucht keek ik de kamer rond. Kon ik hier de komende 11 jaar aan wennen, de komende 11 jaar me geen zorgen om haar maken als zij zo bleef doen? nu wist ik het niet meer zo zeker. ze was vertrouwde mij en mij alleen, ik hoopte maar dat dit nog ging veranderen.
ik ging op de bank zitten en staarde voor me uit naar de TV, Emmett was weer is Rugby aan het kijken, zijn favoriete sport. Nou we hebben het een keer geprobeerd te spelen, 1x nooit meer weer. de klappen waren als we tegen elkaar botsten waren net zo hard als bij het honkbal. alleen was het probleem hier dat we zo hard tegen elkaar kwamen dat we zelf barsten in ons lichaam maakten, als dat geneest is het verrekte pijnlijk. Sinds dien is het alleen maar Honkbal, Om Emmett nog een plezier te doen doen we af en toe een wedstrijdje wie de sterkste is, armpje drukken of zo. natuurlijk wint Emmett Altijd.
Ik voelde Alice even tegen mij kruipen, tevreden zuchten en ze sliep verder. Nee Jasper, je had het jezelf beloofd, we gaan hier de komende 11 jaar niet meer aan denken! Beloofd is BELOOFD!! sprak ik mezelf hard toe
sorry, dit hoofdstuk is iets korter maar ik heb een vraagje aan jullie lezertjes daar achter de Computer/Laptop/Tablet/Telefoon!.
moet ik al vast de tijd doorspoelen naar bijna 16 jarige Alice? of willen jullie meer lezen van de kleine 5 jarige Alice? of iets daar tussen in. jullie mogen bepalen :D
JE LEEST
Her Name is Alice, why do i care?
FanfictionMijn naam is Jasper Hale Cullen, ik werk bij een kinderopvang Haar naam is Mary Alice Brandon, een klein meisje die ik elke dag zie. Alice, zoals ze zich voorstelt aan iedereen. het enige woord dat ze ooit heeft gezegd, Alice, haar eigen naam. nie...
