Point of view: Alice.
Sinds mijn eerste jacht waren we niet meer thuis geweest en hadden we de anderen niet meer gezien. Natuurlijk waren Carlisle en Esmé er niet heel blij mee en was Jasper regelmatig gebeld dat we moesten terug komen, maar dat deden we niet. Hij had mij naar een oud en verlaten huisje in het bos gebracht, vroeger gebruikt door Carlisle en Esmé als ze is een keer zonder de 'kinderen' wilden zijn. Maar ze hadden later een ander huisje gebouwd, dus deze stond al heel lang leeg. Ik had Jasper zo'n beetje besprongen zodra Edward en Emmett weg waren, ik had zo erg naar hem verlangd. Zodra we bij het huisje waren gekomen doken we het bed in en waren we er ook niet meer uit gekomen.
Intussen hadden we het overgrote deel van het meubilair afgebroken, het enige wat nog overeind stond waren de muren van het huis. We hadden meerdere pogingen gedaan om terug naar het grote huis te keren, waar onze familie op ons zaten te wachten maar meestal mislukten die pogingen omdat ik Jasper besprong of omdat hij zijn gave niet onder controle kon houden. Nu pas kon ik merken hoe krachtig Jasper was, hoe krachtig vampiers waren. Hoe voorzichtig ze vroeger altijd met mij gedaan hadden en nu was ik eindelijk tegen ze opgewassen.
Na 2 maand waren we dan ook eindelijk rustiger en hadden we besloten om terug te keren naar onze familie. We trokken kleren aan en Jasper pakte lief mijn hand vast en gaf er een zachte kus op. "Nee meneertje, begin nu niet weer. We boeken zojuist vooruitgang." zei ik lachend en trok mijn hand los. Daarna sprintte ik de deur uit met Jasper die de achtervolging inzette. Onderweg naar huis besloten we allebei nog even te jagen en daarna weer door te lopen. Zodra we lachend het bos uit liepen vloog de deur van het huis open en kwam iedereen naar buiten. "Waar hebben jullie zo lang gezeten!" zei Esme bezorgt. Ik rolde even met mijn ogen "Rustig mam, in de buurt maar gelukkig voor jullie ver genoeg uit de buurt." zei Jasper mijn een grijns op zijn gezicht. Ik lachte even zachtjes en keek tevreden naar Jasper.
Sorry, klein stukje. Ik ga hier een eind aan maken tenzij iemand nog een idee heeft.
JE LEEST
Her Name is Alice, why do i care?
FanficMijn naam is Jasper Hale Cullen, ik werk bij een kinderopvang Haar naam is Mary Alice Brandon, een klein meisje die ik elke dag zie. Alice, zoals ze zich voorstelt aan iedereen. het enige woord dat ze ooit heeft gezegd, Alice, haar eigen naam. nie...
