Bölüm 24

2K 136 12
                                    

Alejandro' yu omuzlarından ittiriyordum. Ama o beni tüm gücüyle baskılamıştı.

-"Al... Y-Yap-ma... Ah..."

Dudaklarını boynuma sürtüyor, yavaşça yalıyordu. Ufak ufak öptü.

-"Seni uzun zamandır arzuluyorum. Lütfen... İzin ver"

Boynumu bırakıp başını kaldırdı. Gözlerimin içine baktı. Sağ elini yanağıma attı ve dudaklarımdan kısa ama sıcak bir öpücük aldı. Demek uzun zamandır beni arzuluyordu? Neydi şimdi bunun anlamı?

Ona bir cevap vermeyince gülümsedi. Yeniden dudaklarıma kapandı. Pratik hareketlerle gömleğimin tüm düğmelerini açtı. Kemerimi söktü. Pantolonumu açtı. Vücudumu kasıklarıma kadar öptü ve aletimi baksırımdan çıkarıp yaladı. Şu dakikadan sonra istesem de duramazdım. Sertleşmiştim. Al, gözlerimin içine bakarak emmeye ve git gel yapmaya başladı. Elimi saçlarına attım. Başını kendime bastırıyordum.

Dakikalar sonra ikimizde çırılçıplaktık. Beni yatak odasına götürmüştü. Yatağın başlığına yaslanmıştım. Al ise hala bacak aramdaydı. Başımı geriye yaslamış anın tadını çıkarıyordum. Aniden hissettiğim şeyle irkildim. Yastıkları sıkıca kavradım ve başımı kaldırdım. Alejandro deliğimi zorluyordu.

-"Al, ah!"

-"Aktif olduğunu söylemiştin. Kötü bir yalancısın diyerek sırıttı."

Parmaklarını oynatmaya başladı. Kasıldım.

-"Ah!"

Aniden depoda yaşadıklarım aklıma geldi. Etrafımdaki heriflerin beni soyup her yerime dokunması, insafsızca tenimi patlatan kemerler, sıraya girip beni bir güzel becermeleri... Kalp atışlarım hızlanırken gözlerim doluyordu. Aniden daha da kasıldım.

-"AH!"

Alejandro kendini bana itmişti. Üzerime eğildi.

-"Tamam, sakin ol. Bakir değilsin ama uzun zamandır da kimseyle yatmamışsın sanırım."

Kollarını sıkıca tuttum.

-"Al... Yapma... Dur" Yaşlar yanaklarımdan sicim gibi iniyordu. Titriyordum.

-"Şimdi geçer."

-"Al... Lütfen..."

Alejandro beni dinlemedi. Dudaklarıma kapandı. Kendimi o zaman ki kadar kötü hissediyordum. O içimde hareket ettikçe kusmak istiyordum. Dudaklarımı hızla çektim.

-"DUR! YETER!" diye avazım çıktığı kadar bağırdım ve ardından hıçkırdım.

Alejandro aniden durdu. Yüzüme şaşkınca baktı.

-"Garry... İyi misin?"

Elini yüzüme atmak istediğinde eline vurdum.

-"Dokunma bana! Yeterince dokundun."

Onu üzerimden ittim. Yataktan fırladım. Hızla üzerimi giyindim ve dış kapıya yöneldim. Al, ise olayın şokundaydı.

-"Garry! Bekle!"

Alejandro da peşimden geliyordu. Kapıyı açıp çıkacağım sırada bir kızla burun buruna geldim. Bir adım gerilediğimde sırtım Al' a değdi. Kollarını bana sardı.

-"Yakaladım seni" diyerek burnunu enseme gömdü.

Hala kıza bakıyordum. Yanaklarımda akan yaşlar vardı. Kız bize gülümsedi.

-"Geç geleceğimi duyunca eve hemen birilerini çağırmışsın bakıyorum. Merhaba, ben Alejandra"

Al, beni bırakmadan başını kaldırdı.

-"O sıradan biri değil Alejandra. Sen içeri geç. Ben de onu evine bırakacağım."

-"Peki. Adını bilmiyorum ama memnun oldum."

Kız sırıtarak içeri yöneldiğinde Alejandro askıdan ceketini aldı. Hiçbir şey demeden dışarı çıktım. Asansöre bastım. Asansör gelirken Al bana yetişmişti. Beraber asansöre binip apartmanın çıkış kapısına yürüdük.

-"Peşimden gelmene gerek yok. Evine dön" diyerek ana yola hızlıca yürüyordum.

-"Lütfen Garry... Konuşmamız gerek. Böylece gidemezsin."

-"Konuşacak bir şeyimiz yok!"

Yolu yarıp karşıya geçiyordum.

-"Var. Lütfen bana neden öyle davrandığını söyle." Aniden durup bağırdım.

-"Def ol, Alejandro! DEF OL!"

Yeniden ağlamaya başlamıştım. Yolun karşısına yürümeye devam edecektim ki bir arabanın farları gözümü aldı. Fren sesleri sokakta yankılandı.

-"GAARRRYYY!"

Savruldum ve bir şeye tosladım. Yağmur hızlanmıştı. Olayın şokuyla gözlerimi kapatmıştım. Gözlerimi açtığımda Alejandro' nun kollarında yerdeydim. Yolun kenarındaydık. Kafasından kan sızıyordu. Panikle ayağa fırladım.

-"Al! Al! İyi misin?"

Yavaşça gözlerini açtı.

-"İyiyim. Sadece başımı kaldırımın kenarına çarptım" Bana gülümsedi. Sonra kendinden geçti.

-"Alejandrooooo!"

Candy Man IIIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin