Candy Man III

Bölüm 20

Elinden tutup dışarı çekerken öyle korkmuş ve paniklemişti ki kahkaha atmama neden olmuştu.

-"Aman Tanrım..."

Odamın penceresi verandanın çatısındaydı. Onu hızlıca pencereden çekince düşeceği için delicesine paniklemiş ama direnemeyip benle birlikte pencereden çatıya atlamıştı. Onu bırakıp delicesine güldüm ve oturdum.

-"Sen delisin. Yemin ederim. Aklımı kaçırıyordum" Nefesini düzene sokmaya çalışarak yanıma oturdu. Elimi elinin üzerine koydum.

-"Çocukken Garry ile beraber yaz akşamlarında buraya çıkar gökyüzüne bakardık. Onunla hep çok iyi anlaşırdım. Okul yıllarımızda da hep aynı okullarda beraber okuduk. O çalışkandı ve ondan üst sınıfta olmama rağmen benim ödevlerimi bile yapardı." Güldüm. "Benden daha zeki olduğu su götürmez bir gerçek"

-"Seni de iyi tanıyor" diyen Leon' un gözlerine baktım.

-"Evet."

-"Devam et."

-"Okul yıllarımda hep dalga geçilen, birilerinin parmağıyla gösterip 'hey şu maymuna bakın' dediği biriydim." Alaycı bir gülümseme ile başımı eğdim. "O yıllarda hiç kız arkadaşım olmadı. Zaten hoşlandığım ilk kız da benimle alay etmişti. Bu yüzden..." Derin bir nefes çekip yeniden kafamı gökyüzüne kaldırdım. "Hırs yaptım. Beni beğenmeyen herkesi kendi köpeğim yapacaktım. Benden daha üstün görünümlü insanları altımda çalıştıracak, hatta onları bile altıma alacaktım."

-"Ve sende bu yüzden gittin ve Canyd Man' i kurdun"

-"Aynen öyle. Önce ajans, sonra film şirketi. Gerisini biliyorsun işte" diyerek yeniden yüzüne baktım.

-"Bu intikam" dedi ve kafasını iki yana salladı.

-"Aynen öyle."

-"İntikam almak yerine sadece kendini görünüm itibariyle değiştirmen yeterliydi."

-"O zaman istediğimi alamazdım. Benim istediğim çirkin bir adamın, güzel insanların efendisi olmasıydı" dedim ve pis pis sırıttım.

-"Bu yüzden de değişmeyi reddettin."

-"Hayır. Hiç düşünmedim. Ben kendimle iyiydim ve amacıma ulaşmıştım. Ama bu amaç bile beni mutlu edemez hale gelince değişmeye karar verdim."

-"Ben seni öyleyken sevdim" dediğinde içimde bir noktaya basılmışçasına ani bir mutluluk patlaması hissettim. Elimi ensesine atıp onu kendime yaklaştırdım.

-"Çünkü sen bir meleksin, bebeğim" diye dudaklarına doğru fısıldadım. Dudaklarımız usulca buluştu.

...

Sabah birinin beni dürtmesi ile gözümü zor açtım. Üstümde felaket bir ağırlık vardı. Suratımı ekşiterek gözümü açarken karşımda babamı görmeyi beklemiyordum. Beni ayağıyla dürtüyordu.

-"Uyan, uyan. Sabah oldu. Kahvaltıya bekliyoruz. Hadi kalkın"

-"Kalkın?"

-"Sen ve küçük sarı kuşun" diyerek eliyle üzerimde uyuyan Leon' u işaret etti. Sonra sırıtarak odadan çıktı.

Kafasını göğsüme yaslamış, bir kolu ve bacağı üzerimde olan Leon'a baktım. Çırılçıplaktık. Üzerimizde sadece kıçımızı kapayacak kadar kalmış, gerisi aşağı kaymış bir örtü vardı. Aniden babamın bizi böyle gördüğünü fark ederek örtüyü refleks olarak üzerimize çektim.

-"Offf..." Gece çatıda tatlı bir öpüşmenin, hararetli bittiğini unutmuştum uyurken. Elimi Leon' un saçlarına attım ve okşamaya başladım. "Sevgilim?"

-"Mmh"

-"Uyan hadi. Babamlar kahvaltıya bekliyor"

-"Tamam"

Leon yavaşça başını kaldırdı ve üzerimden kalktı. İlk uyandığında yüzünde oluşan uyuşuk ifadeyi sevmeye başlamıştım. Üzerimizi giyinip aşağı indiğimizde ebeveynlerimin pis pis sırıttığını fark ettim.

-"Günaydın" dedim ve yerime geçtim.

-"Günaydın efendim" Leon da yanıma oturdu.

-"Günaydın çocuklar" dedi annem ve yemeğine başladı. Babamsa çoktan başlamıştı. Ağzındakini çiğnerken bana göz kırptı. Utanmama engel olamadım.

Leon gerindi.

-"Ah... Belim..."

-"Tek kişilik yatakta uyunmuyor. Benim de her yerim tutulmuş" dedim ve çayımı yudumladım.

-"Hadi oradan hergele. Sabaha kadar tavşancılık oynadık demiyorsun da. Hah hah ha ha ha"

Babam elini masaya vurup kahkaha atınca annemde ona eşlik etti. Leon ile birbirimize baktık ve sesimizi çıkarmadan yemeğimize devam ettik.

Yemekten sonra üzerimizi değiştirip arabaya bindik. Leon kemerlerimizi takarken merakla yüzüme bakıyordu.

-"Nereye gidiyoruz?"

-"Çok özel bir yere"

(Y.N: Umarım Gervase' in "Benim istediğim çirkin bir adamın, güzel insanların efendisi olmasıydı" sözü, serinin başından beri onun değişmesi için direten insanların sonunda anlamasını sağlamıştır. Hep derim ve diyorum "Ön yargılarınızdan sıyrılmalısınız" İyi pazarlar..."