Hidden Feelings (EDITING)

(C2: Unbelievable-man :/)

ISHRA LEIGH's POV

Nandito na kami sa classroom. 5 minutes na lang at magbebell na. Ano bang sinabi ko kahapon? Malapit na ang exam? Actually, ngayon na nga eh. Pampalakas loob lang yun, baka sakaling may magets ako sa tinuturo ni Jeffoy.

*kring kring*

Bell na! Waaaaaaaaaaah! :O

... 1

... 2

... 3

... 4

... 5

"Good morning class!" Bati ng adviser namin.

"Good morning Ms. Santos!" Sabay-sabay kaming tumayo at bumati.

Paktay! Physics una T___T

 - - - -

Tumabi sakin si Jeffoy, one-seat-apart naman ang pagitan.

Sinandya niyang tumabi sakin, kung SAKALI daw na dumugo ang ilong ko o kaya sumabog utak ko, ihahagis niya na lang daw ako sa clinic. Oh see? Told yah guise.... mabait yan! -_-

"Jeffoy, uy!" Tawag ko sa kanya ng pabulong. 10 minutes na ang lumipas nung magsimula yung exam. "Uy, Jeffoy!" Tawag ko ulit sa kanya, kasabay pa nun nung paghila ko sa sleeves niya. Kahit malayo, inabot ko yun.

"Tsk...." Iritadong sabi niya.

"Uy, Jeffoy! Number 6 lang eh. Uy!" 

"Ano ba?!" Napasigaw siya at nagulat ang buong klase.

"U-ohw..!" Nakita ko kasing pati si Maam napatingin :O

"Any problem there Ms. Flores and Mr. Angeles?" Mahinahong tanong ni Maam samin. 'Oo, Maam, meron! Ang hirap ng exam mo. Tae!' "A... ah.. nothing Maam, anything's fine here." Sagot ko at saka ngumiti ng pilit. "He-he! Peace." Nagpeace-sign ako kay Jeffoy, tinignan na naman ako ng nakakasindak niyang mga mata. T_______T

Takteng buhay to oh! Oh God! Please, help me. Gusto kong sumigawwwwwwww.

"Waaaaaaaaahh...!" Sigaw ko pero pabulong lang. Parang naman kay ko, ang sungit na nga ng katabi ko, strict pa yung teacher. -,-

Si Jeffoy lang naman kasi ang nakakapansin sakin, nasa dulong-dulo kasi kami, yung tipong corner na ng classroom. Katabi ko yung pader sa left. tas sa right si Jeffoy.

"Bat ba ang ingay mo?" -Jeffoy. Napansin niya pala ako? :|

"Maingay na yun sayo? Pabulong na nga lang. Tsss..." Balik ko.

"Isa na lang talaga, ihahagis kita sa gym." Pagbabanta niya.

"Tssss.... As if you can?" Sabay belat :P Tinignan niya na nman ako ng masama. Luh? Lord, God, Jesus Christ, why did you gave me this kind of best friend? T_____T

- - - -

Natapos na ang exam, hinulaan ko na lang. Hindi naman sa hinulaan, binasa ko rin naman, inisip ko na lang na tama ang sagot ko. ;)

Uwian na!

"Uy, Jeffoy!" Sigaw ko sa kanya, ang blis niya kasing maglakad.

Humarap siya sakin sabay, "ISHRA! HOW MANY TIMES AM I GOING TO TELL YOU THAT MY NAME IS JEFF! JEFF TROY ANGELES! NOT JEFFOY!" Napansin kong nagtinginan lahat ng estudyante samin. Nagulat at nabigla ako dun. Galit na galit yung tono ng pagsigaw niya.

"Je-Jeff...." Napayuko ako dahil sa hiya.

"Aish!" -Jeffoy. Sabay tinalikuran ako. tumalikod din ako pagkaalis niya.

Hindi ko inaasahan na ang best friend ko simula 1st year, almost 4 years kong bestfriend, eh nasigawan ako. Hindi ko namalayang tumutulo yung luha ko habang tumatakbo paakyat sa rooftop.

"Grabe, Ishra! Ano baaaaa?! Hindi ka pa ba nasanay sa pagsusungit niya sayo?" Inis na tanong ko sa sarili ko habang pinupunasan yung luha ko.

Nakaupo ako ngayon dito sa may hagdan papuntang rooftop. "Graaaaaaavittttttyyyyyyyyyy!" Napasigaw ako, tae kasi eh! >< "Ehhhhhh?!" Naiinis ako sa sarili ko, kaya nasabunutan ko na yung buhok ko. "Ano ba? Damn it!" Inis na inis na ako sa hndi malamang dahilan. Dahil ba sa hiya o dahil sa pagsigaw niya o dahil kasi ang kulit ko? "Putcha naman oh..." Naramdaman ko kasi na parang may kumalabit sakin. Istorbo, nagmomoment ako dito eh! Nilingon ko kung sino yun, and there, unexpected man, siya nga! -_-

"Hayy nako... kakausapin mo na lang sarili mo sa spot ko pa." Pang-aasar niya na parang walang nangyari kanina. 'Hello! Pinahiya mo lang naman ako kanina.' Umupo siya sa tabi ko.

"Edi aalis!" Padabog na sabi ko. Nakalimutan ko, lagi niya tong pinupuntahan pag bored siya. Unbelievable talaga, eh ang boring nga dito eh!

Pero bago pa ako makatayo, hinila niya yung kamay ko.

"No, sit there." He commanded.

"Ano na naman?!" Inis na tanong ko. Hindi naman sa naiinis ako sa kanya, pero naiinis talaga ako. Tae! ><

"Im sorry." Nagulat ako sa sinabi niya

"Wow!" Reaksyon ko. Totoo ba to? Hahaha! Nasampal ko yung sarili ko, magkabilaan pero mahina lang. Gusto kong matauhan kung totoo ba to? :/

"What are you doing? Im sincere!"

Hinawakan ko siya sa magkabilang pisngi niya. "Jeffoy...." Napansin ko na parang sumama na naman tingin niya sakin. "Ayh Jeff! Is that you? Is that really you? Hey, wake up! Huy!" Pinisil-pisil ko yung pisngi niya.

"Tssss.. Ano ba?" Iritadong sabi niya. Tinanggal niya yung kamay ko sa mukha niya.

"Ano ba kasing ikinagalit mo?" Tanong ko. Umiwas ako ng tingin.

"Nothing. Just stop calling me JEFFOY, okay?" Emphasizing 'JEFFOY'.

"Is it really a big deal for you para sigawan mo ko kanina at ipa......" Naputol ang sasabihin ko ng bigla siyang magsalita.

"Im giving back your words. Is it really that difficult for you to understand the meaning of 'Stop calling me Jeffoy'?" Inis na tanong niya. Wew! Ano ba kasing meron sa Jeffoy at ayaw niya ng tinatawag nun? -,-

"Why this name is always getting on your nerves?" Tanong ko.

"Ang pangit kaya! Ikaw kaya tawagin ng ganun? C'mon, try it!" Pagsusungit niya sabay poker faceeeee. -__________-

"Huh? Hindi kaya. Ang cute nga eh! JE.FFOY!" Sabi ko na parang bata.

"Stop it!" Sigaw niya.

"Sunget!"

"Are we fine now?" Pagtatanong niya. Tell me, sino ba baliw dito, ako o siya? My gawd! -.-

"Absolutely unbelievable..." Bulong ko sa sarili ko.

* * * *

A/N: Cute naman talaga ang Jeffoy, diba readers? HAHA! :D

Ano po? Kamusta ang pagbabasa? Boring ba? Ano, tell me please?

I wanna know your side ^^ Thankyou! :)