Hidden Feelings (EDITING)

(C6: Mixed Emotions :/)

Jeff Troy's POV

"Girlfriend nya kaya si Ishra?" -Girl 1.

"Grabe, ang swerte naman nya." -Girl 2.

"Ayh oo nga! Sya nga yung nasa picture. At sino yung girl?" -Girl 3.

"Si Ishra nga eh, paulit-ulit?" -Girl 1.

"Maganda naman si Ishra uh? Kung titignan, they're a perfect couple." - Girl 4

"Handsome boy and a lucky girl matched together. Hayyss.." -Girl 3

Nasa canteen ako ngayon, nagbabasa ng libro. Puro bulungan na nila ang narinig ko. Naririndi ako. -___- Ano bang magagawa ko? Sa gwapo kong to, sino hindi maiinlove? Tsss..

"Pare, si Jeff Angeles yan kasama ang pinakamamahal mong Ishra Leigh Flores." -Boy1. Barkada ni Marco. Mahal uh?

- - - -

Buong araw ko hindi nakita si Ishra, maliban na lang nung kaninang umaga. Siguro, umuwi na rin yun! All people can see how naughty and noisy that girl, but they can't see and notice of how coward is she. Walang gaanong kaibigan si Ishra, kaya nga ako lagi ang kinukulit nun. Simula 1st year, kaibigan ko na yun. Alam nya na rin siguro ang half of my life story. At sya? Almost whole of her life, alam na alam ko. Alam ko rin ang tungkol sa pamilya nya, katulad na lang ng sinabi nya knina tungkol sa Dad nya, 'Alam mo kung ano mangyayari pag nakita yan ni Daddy!' Yeah! Takot siya sa Daddy nya, pagdating kasi sa kanya mainit dugo nun. Ewan ko! Pero pag magkekwento sya tungkol sa Daddy nya, naiinis ako kaya binabago ko yung topic.

[FLASHBACK]

Dati kasi babaero yang Daddy nya. Mayaman kasi, matalino, malaki katawan at gwapo kaya madaming maipagmamalaki.

4 years ago. Wala ang Mommy nya sa bahay, nasa Europe kasama ang Lola nila, nagbakasyon lang sila dun.

Madaling araw nun nang madatnan ni Ishra na may kahalikan ang Daddy nya sa kusina nila.

"Da-daddy?" Kinakabahang tawag ni Ishra.

"Ishra.. ano.. anong ginagawa mo dito?" -Tito Ivan

"Di-diba dapat kayo ang tinatanong ko nyan?" Utal utal na sabi ni Ishra.

"Kaibigan ko lang sya. Sige na.. umakyat ka na sa kwarto mo, gabi na." -Tito Ivan

Umakyat naman sya. -____-

Mga ilang araw din, umuwi na ang Mommy nya. Syempre! Hindi naman kayang lokohin ni Ishra ang Mommy nya kaya nasabi nya ang mga nakita nya.

Umuwi si Ishra galing school nang madatnan nyang nag-aaway ang Mommy at Daddy nya.

"Walang hiya ka! Manloloko ka!" -Tita Elsa

"Hayaan mo nga akong magpaliwanag." -Tito Ivan

"Kailangan sa anak pa natin ko malalaman ang mga kawalang hiyaan mo?! Hayop ka! Hindi ka na nahiya sa anak natin! Kahit mismo sa harap nila, nagagawa mo yun! Walang hiya ka!" -Tita Elsa.

Lumapit si Ishra sa Mommy nya para awatin ito.

"Could you see what mess did you do?!" Sigaw sa kanya ng Daddy nya.

"Ivan, kung meron mang sisisihin dito. Ikaw yun!"-Sigaw ni Tita Elsa.

"Mess, Dad? Wala naman pong mangyayaring ganito kung hindi mo ginawa yun eh." Sagot ni Ishra kaya nasampal siya ng Daddy nya.

"Bat mo ginawa yun?!" Sigaw ni Tita kay Tito. "Ishra, anak. Okay ka lang?" Pag-aalala ni Tita kay Ishra.

Wala ng nagawa nun si Ishra kaya tumakbo sya sa kwarto at nag-iiiyak.

Simula nun, lagi ng mainit ang ulo sa kanya ng Daddy nya. Siguro nga dahil dun sa pangyayaring yun kaya naging malamig sa kanya si Tito Ivan.

[END OF FLASHBACK]

- - - -

Ishra Leigh's POV

Nandito ako ngayon sa Jollibee, kumakain ng lunch and dinner. Pinagsama ko na, saka gusto ko rin mapag-isa. Pero ang pag-iisa ko naging dalawa.

"Any problem?" Tanong nya sabay upo sa tapat ko.

"Ha-huh? Wa-wala, dont mind me." Sagot ko sa kanya saka pilit na ngumiti.

"You sure?" Tanong nya ulet.

"Yeah, of course, Ma-Marco." Nahihiya kong sabi sa knya. Kasi naman, halo-halong emosyon ang meron ako ngayon. Galit, inis, kaba, tuwa, kilig, lungkot, saya. Ano ba yan? Pero totoo ba to? Si Marco nasa harap ko? :">

"A-anong ginagawa mo nga pala dito?" Kilig na tanong ko. Lol x)

"Ah. Nakita kasi kitang nag-iisa saka tulala." Sagot nya. Luh? Tulala?

"Huh? Nakakahiya naman."

"Hinde, hinde. Cute mo nga eh." Ramdam ko, ramdam ko talagang namumula ako ngayon.

"T-thank you."

Halos isang oras na kami dito.

Siguro nga hindi ko kailangan mapag-isa, ang kailangan ko ang may makausap. Kaya hindi ko sinasadyang makwento sa kanya yung nangyari kanina sa bahay.

"Kaya pala medyo na-namamaga pa mata mo eh." -Marco. Agad akong yumuko at pinunasan yung mata ko. Pero hinawakan nya yung chin ko at hinarap ako sa kanya.

"No no, its okay. You're still beautiful." Marco? Hindi ko inaasahan na ganto kasweet si Marco.

"T-thankyou." Nginitian ko sya. "Ma-Marco, dont get me wrong uh?" Nilagay ko yung dalawa kong kamay sa pisngi nya, "Marco, ikaw ba talaga yan? Totoo ba to?"

"Hahaha! Ishra, nakakatawa ka." Binaba nya ang kamay ko at saka ito hiwakan, "Oo naman, ako to! The one and only Marco Ramirez." Kinindatan nya ako. Naramdaman kong hinawakan nya ng mahigpit ang kamay ko at tinitigan ito. "Ang lambot pala ng kamay mo noh?"

Agad kong binawi sa kanya ang kamay ko. "Haha! Totoo naman eh." Napayuko ako dahil sa mga sinasabi nya. Baka kasi makita nya na sobrang pula na ng mukha ko.

"You're blushing." Lalo akong namula sa sinabi nya.

"Ha-huh? So-sorry. Hindi kasi ako sanay na kinakausap mo ko ta-tapos puro ganyan pa sinasabi mo." Iniharap nya ako sa kanya.

"Wag ka ng umalis..." Pabulong na sabi nya. Tinutukoy niya yung pagpunta ko sa Australia, nasama kasi yun sa nakwento ko >:D

"Ha-huh?" Hindi ko sya maintindihan.

"Mamimiss kasi kita." Sincere na sabi niya.

"Huh? Pero diba ngayon lang tayo nag-usap?" Pagtataka ko.

"Oo nga. Pero matagal na kitang nakikita sa academy." Sagot nya sakin.

"Hi-hindi kita…… maintindihan." Umiwas ako ng tingin.

"Fine. I like you Ishra!"

* * * *

A/N: Waaaah! Pano nga ba nagsimula itey? HAHA!

Maganda po ba o panget? C'mon, tell me guys! Irerespect ko po kahit ano pa yan ;) Thank you! ^^