Η ωρα περνάει τοσο γρηγορα που δεν το καταλαβαινω. Το να ετοιμαστεις για μια βολτα ειναι πολυ πιο χάλια απο οσο νομιζα. Το αγχος με κατακλύζει και τελικα καταληγω στο συνηθισμενο μου ντυσιμο. Τζιν και μαυρη μπλουζα. Πρωτότυπο! Πηγαινω προς την κουζινα και βλεπω τον Harry ακριβως εκει. Καλα ποση ωρα έκανα;
"Εισαι έτοιμη; " Λεει ηρεμα πρωτη φορα τον ακουω να μου μιλαει χωρις ειρωνεια. Αλλα και πρωτη φορα τον βλεπω να φοραει αλλο χρωμα μπλουζακι εκτος απο μαυρο. Φοραει λευκο μπλουζακι κατι που του παει απιστευτα.
"Ναι."Η συνηθισμένη απότομη συμπεριφορά μου φαινεται να μην εχει καμια επιρροη πανω στα νευρα του.
"Φύγαμε αμεσως." Χαμογελαει στραβα αλλα αυτο με κανει να αφησω τον εαυτο μου να τον χαζεψει λιγο. Ίσως και πολυ. Ισως και παρα πολυ. Τον χαζευω τοσο εντονα που ουτε καν καταλαβα οτι εχουμε φτασει ηδη στο αυτοκίνητο. Μα τι μου κάνει τέλος πάντων;
Η διαδρομη ειναι αργη και βασανιστική ουτε καν εχω κανει τον κοπο να ρωτησω που θα παμε. Κοιταω εξω,εχει νυχτωσει, το σκοταδι πλεον κυριαρχεί την μελαγχολικη αυτη πολη. Διαολε,ορκιζομαι αυτη η πολη μου ταιριαζει απιστευτα. Οσο και αν δεν μου αρεσει.
Σταματάει το αυτοκινητο και κοιταω εξω για αλλη μια φορα για να δω που ειμαστε. Λουνα παρκ; Σοβαρα που έμαθε οτι λατρευω να πηγαινω σε λουνα παρκ; Ισως αυτη τη στιγμη να ενθουσιάζομαι παραπανω απο οσο πρεπει. Τον κοιταω και παιρνω το συνηθισμένο μου υφος.
"Λουνα παρκ; Σοβαρά, τι ειμαστε δεκάχρονο; "
"Μην γκρινιάζεις, απλα απόλαυσε το. Ειμαι σιγουρος οτι θα το λατρεψεις." Βγαινει απο το αυτοκινητο λεγοντας μου να τον ακολουθησω και το κανω.
Και καθως η ωρα περναει χαλαρωνω και αρχιζω όντως να το απολαμβανω εως και να το λατρευω συν οτι βλεπω τον Χάρι πιο χαλαρο. Χαμογελαει. Χαμογελαει πραγματικα. Οχι ειρωνικα ουτε στραβα. Πραγματικα φαινεται χαρουμενος. Αυτο το χαμογελο δινει την χαριστική βολή στους δαιμονες μου οι οποιοι ειχαν τρελαθει.
"Στοίχημα οτι μπορω να κερδισω σε αυτό το παιχνιδι οποίο αρκουδακι θελεις." Λεει παρατηρωντας εμενα να κοιταω τον απεναντι παγκο με ενα παιχνιδι που ουτε καν καταλαβαινω πως παιζεται.
"Ω θα ηθελα πολυ να σε δω να χανεις. Φαίνεται πολυ δυσκολο."
"Τιποτα δεν ειναι πιο δυσκολο απο εσενα μικρο." Μου κλεινει το ματι και συνεχιζει. "Αρα το στοιχημα ισχυει. Λοιπον ακου πως θα γινει. Αν κερδισω και σου κερδισω μαλιστα οποιο αρκουδακι θελεις εσυ θα με φιλησεις. Αν οχι τοτε θα κανω οτι θες εσυ. "
Αφου το καλοσκεφτομαι γνεφω που σημαινει οτι δεχομαι. Κατευθυνομαστε προς τα εκει και ξεκιναει να παιζει. Ριχνει τα μπαλακια τοσο ευστοχα. Ολη την ωρα παρατηρω τα χερια του. Ακομα και τα δαχτυλα του ειναι πανεμορφα. Αυτος ο ανθρωπος ειναι τελειος απο την φυση του. Πριν καλα το καταλαβω με ρωταει ποιο αρκουδακι θελω. Αυτο σημαινει ενα πραγμα. Διαολε εχασα το στοιχημα. Θα πρεπει να τον φιλησω!
Αυτο με τρομοκρατει οσο τιποτα αλλο. Μπραβο ηλιθια..
Χευυυ! Τι κανετεεε? Ακουσατε το τραγουδι του Χαραλαμπου? Αχ ειναι τελειο μονο αυτο λεω. Με πεθανε το βλαμμενο:(
Σχετικά με το chapter ομως τωρα. Κατι μου λεει οτι στο επομενο chapter θα εχουμε την μερια του Harry. Vote and comment unicorns.
YOU ARE READING
Happier (H.S.)
Fanfiction°Κοίταξε την καταστροφή της και το μόνο που μπορούσε να αντικρίσει ήταν εκείνος.°
