"Τον απήγαγαν." Οι λέξεις του Zayn με τρελαίνουν.
Τον απήγαγαν.
Τον απήγαγαν.
Τον απήγαγαν.
Φωνάζει ο δαίμονας στο κεφάλι μου και με τρελαίνει ακόμα περισσότερο. Τα βήματα μου πλέον είναι μηχανικά και η καρδιά μου έχει σταματήσει. Το μυαλό μου προσπαθεί να χωνέψει ότι έχει γίνει. Δεν γίνεται να τον έχασα για ακόμα μια φορά.
"Καρολαιν; " μου φωνάζει ο Ζειν και τον κοιτάω σαν χαμένη καταλαβαινοντας ότι είμαι στο σπίτι που ήμουν λίγες μέρες πριν. Πότε φτάσαμε εδώ?
"Καρολαιν είσαι καλά; " ξαναλέει και γνεφω συνεχίζοντας να νιώθω χαμένη. Μα ποιος έκανε κάτι τέτοιο?
Το δωμάτιο για λίγη ώρα βυθίζεται σε ησυχία και τα μάτια μου παραμένουν καρφωμένα στον τοίχο ενώ οι ερωτήσεις με τρώνε. Γιατί να τον πάρουν μακρυά τώρα? Το άρωμα του είναι ακόμα πάνω μου και έστω για λίγο μπορώ να τον νιώσω κοντά μου, όμως εκείνος είναι μακρυά μου.
Χάρι
Ξυπνάω δεμένος σε μια καρέκλα. Το κεφάλι μου πονάει και νιώθω τα χείλη μου και την μύτη μου να αιμορραγουν. Γαμωτο η Καρολαιν! Που είναι;
"Επιτέλους ο μεγάλος Χάρι Σταιλς ξύπνησε!" φωνάζει ειρωνικά μια γυναικεία φωνή. Διάολε αυτή είναι η φωνή της Βερονικα. Το ήξερα ότι αυτή ήταν πίσω από όλα.
"Και εγώ χαίρομαι που σε βλέπω Βερονικα." λέω ειρωνικά. Αν θέλει να παίξουμε, τότε αυτό θα κάνουμε.
"Πω πω δεν άλλαξες καθόλου έτσι; " χαμογελαει και νευριαζω ακόμα περισσότερο. Που στον διάολο είναι η Καρολαιν;
"Που είναι η Καρολαιν; " φωνάζω τελικά όμως εκείνη γελάει. Που είναι το αστείο τέλος πάντων;
"Το ίδιο αναρωτιέμαι και εγώ, ήθελα και εγώ να μιλήσω με την πολύ αγαπημενη μου κόρη." ορκίζομαι ότι αν δεν ήμουν δεμένος θα την χτυπούσα!
"Μην ανησυχείς όμως σε λίγο θα τηλεφωνησουμε στους δικούς σου, είμαι σίγουρη ότι θα χαρεί να σε ακούσει μαζί μου." φέρνει το τηλέφωνο κοντά μου και ακούω την φωνή της.
"Χάρι. " λέει μέσα στους λυγμούς της. Κλαίει για εμένα;
"Καρ." καταφέρνω να πω νιώθοντας το στομάχι μου να ανακατεύεται.
"Συγγνώμη, εγώ φταίω για όλα. Αν ήμουν εκει-"
"Είναι καλύτερα έτσι. Δεν φταις εσύ. Προσπάθησε να μείνεις δυνατή." την διακόπτω και της λέω ήρεμα και νιώθω ότι και εκείνη ηρεμεί. Θα με βρουν σύντομα.
"Και εσύ." λέει σιγανά και με γεμίζει δύναμη.
"Απλά σώσε με. " λέω χωρίς να καταλάβω τι ακριβώς είπα και η Βερονικα μου παίρνει το τηλέφωνο.
Γεια σααας! Τι κάνετε? Ελπίζω πολύ πολύ καλά. Το κεφάλαιο δυστυχώς δεν μου βγήκε πολύ μεγάλο αλλά τουλάχιστον κατάφερα να βάλω! Ψηφίστε και σχολιάστε. Love yaa!❤
-Kat. ❤
YOU ARE READING
Happier (H.S.)
Fanfiction°Κοίταξε την καταστροφή της και το μόνο που μπορούσε να αντικρίσει ήταν εκείνος.°
