Ανθρωποι. Ολοι οι ανθρωποι ειναι τόσο διαφορετικοι. Κανενας δεν μπορει να καταλαβει τι κουβαλαει ο καθε ανθρωπος στο κεφαλι του μα μονο ενα ειναι το σιγουρο, ολοι ειμαστε περίεργοι, ακομα και η ζωή ειναι περίεργη μεχρι που ολοι βρισκουμε καποιον να ταιριαζει με την περιέργεια μας και αυτο το ονομαζουμε αγαπη, ερωτα η οτι αλλο μπορει καποιος να περιγράψει αυτο το συναισθημα. Εγω θα το ονομαζα καταστροφη. Καταστροφη και μονο αφου οταν μπαινει στην μεση το συναισθημα η ζωη μας καταστρεφεται απο το ατομο που αγαπησαμε η που απλα νιωσαμε κατι. Σιγουρα καποιος θα μας καταστρεψει το θεμα ειναι να επιλεξουμε ποιος θα μας δωσει αυτη τη γλυκια καταστροφη.
"Cara με ακούς; Η φωνη του Αιζακ με επαναφερει στην πραγματικοτητα." Τον κοιτάω μπερδεμενη ισως λιγο παραπανω χαμενη απο οσο θα επρεπε.
"Οχι..εμ συγγνωμη κατι σκεφτόμουν και..αφαιρεθηκα."
"Ω, για το διαγωνισμα στα αγγλικα σκεφτεσαι ε; " Λεει και μου χαμογελαει λες και με νοιαζει ενα ηλιθιο διαγωνισμα στα αγγλικα. Ομως βρηκα μια καλη δικαιολογια για να φύγω, ενα πονηρο χαμογελακι σχηματιζεται στο προσωπο μου και τον κοιταω γνεφω.
"Ναι φυσικα αυτο, καλυτερα να πηγαινουμε εχω..εχω πολυ διαβασμα για το διαγωνισμα." Τραυλιζω; Χάνω τα λογια μου; Για ποιο λόγο; Ισως επειδη λες ψεματα Καρολαιν, γελαει ο δαιμονας μεσα στο κεφαλι μου και συμφωνω. Λεω ψεματα και δεν εχω ιδεα γιατι ηρθα σε αυτο το ραντεβου.
"Ναι φυσικα καλυτερα να πηγαινουμε παω να πληρωσω." Χαμογελαει και κατευθύνεται προς το ταμείο για να πληρωσει. Εγω απλα μενω εκει και ελεγχω το κινητο μου και εχω ηδη τρια μηνυματα ανοιγω πρωτα το μηνυμα της Jade.
Τζειντ: Πως παει το ραντεβού; 💖
Εγω: Καλα αλλα ειναι βλακας δεν τον αντέχω. 🙈
Γελαω και ανοιγω το δευτερο μηνυμα μου ειναι απο την Τζεσι. Ειμαι σιγουρη οτι κατι θα εχει να πει.
Τζεσι: Μην κανεις καμια βλακεια και με αυτόν τον κουκλο θα σε σκοτωσω. 😡
Γελαω και το αφηνω ετσι ειμαι σιγουρη οτι θα θυμωσει που δεν θελω ουτε αυτον. Προχωραω προς το τριτο, είναι απο αγνωστο αριθμο, περιεργο! Ανοιγω το μηνυμα και γουρλωνω τα ματια μου.
Αγνωστος αριθμος: Θα ερθω για εσενα μωρο μου, σου το υποσχομαι. -Χ
Ενα ηλιθιο χαμογελο σχηματίζεται στο προσωπο μου, ξερω οτι ειναι αυτος σιγουρα ειναι αυτος. Δεν με ξεχασε αυτο μετραει. Μενω σε εκεινο το μηνυμα περισσοτερη ωρα το διαβαζω μεχρι ο Αιζακ να ερθει μπορει αυτό να πηρε απλα μερικα δευτερολεπτα μα μου φανηκε αιωνας. Ο Χάρι οχι μονο με σκεφτεται αλλα θα ερθει για εμένα. Ελπιζω να το εννοεί. Μια φωνη μεσα μου μου λεει ότι αν ερθει ο Χάρι πισω τιποτα δεν θα ειναι καλο αλλα την αγνοώ ισως γιατι δεν θελω να την ακουσω οσο και αν μπορει να εχει δικιο. Ελπιζω να μην εχει.
Γεια σας loves τι κανετε? Αρχικα χαιρομαι τοσο μα τοσο πολυ που ανεβαζω επιτελους κεφαλαιο μετα απο τοσο καιρο. Σχολιαστε σας παρακαλω πραγματικα θελω να βλεπω τα σχολια σας. Vote and comment ειναι πολυ σημαντικο για εμενα. 💖
YOU ARE READING
Happier (H.S.)
Fanfiction°Κοίταξε την καταστροφή της και το μόνο που μπορούσε να αντικρίσει ήταν εκείνος.°
