Happier (H.S.)

Chapter 22

Ο κρύος αέρας χτυπάει το πρόσωπο μου καθως τρέχω μακρυά από την φυλακή της ψυχής μου. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ελεύθερη νιώθω, ο δαίμονας μου όμως έχει άλλη γνώμη με εμένα αφού με κάνει να αναρωτιέμαι αν ο Χάρι κατάλαβε την απουσία μου. Ίσως κάποιος να με ψάχνει εκεί έξω. Ίσως είναι η μητέρα μου η οι φίλες μου. Από μέσα μου παρακαλαω κάποιος να με ψάχνει, η έστω κάποιος να αναρωτιέται για το που είμαι.

Το φως της ημέρας έχει αρχίσει να χάνεται και το σκοτάδι απλώνεται παντού. Το σώμα μου έχει αρχίσει να κουράζεται και δεν έχω που να πάω. Το μυαλό μου αρχίζει να παραδινεται στην παράνοια της απελπισίας μου. Το να φύγω έτσι απλά ίσως δεν ήταν η καλύτερη επιλογή. Ίσως εκείνος να με ψάχνει ίσως όμως και να μην τον νοιάζει.

Δεν τον νοιάζει.
Δεν τον νοιάζει.
Δεν δίνει δεκάρα για εσένα ανόητη. Φωνάζει ο δαίμονας μου δυνατα και το κεφάλι μου πάει να σπάσει. Παραδινομαι λίγο αργοτερα στην απελπισία μου και αφήνω τα δάκρυα μου να τρέξουν καθώς καταρρεω κάτω από ένα δέντρο.

"Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες δεν νομίζεις Καρολαιν; " Ακούω μια φωνή πάνω από το κεφάλι μου κοιτάω προς το μέρος που ακούγεται η φωνή και παρατηρώ την φιγούρα του ανθρώπου που στέκεται από πάνω μου.

Ο Ζειν. Τι στο καλό γυρεύει εδώ; Δεν ήταν στην φυλακή;

"Τι θες; "

"Πάντα τόσο σκληρή." Ειρωνεύεται και με βοηθάει να σηκωθώ.

"Τι θέλεις; " Επαναλαμβάνω την ερώτηση μου.

"Εκδίκηση καλή μου, και εσύ είσαι η τέλεια εκδίκηση." χαμογελάει σατανικά. Τι δουλειά έχω εγώ στην εκδίκηση του Ζειν;

"Τι σχέση έχω εγώ με την εκδίκηση σου? Και από ποιον θέλεις εκδίκηση τέλος πάντων; "

"Ω μα από τον Styles μικρή ανόητη." Και τι σχέση έχω εγώ; Αφού ο Χάρι  δεν με θέλει.

"Μάλλον δεν είμαι εγώ η ανόητη."

"Αρκετα!" Φωνάζει και νιώθω να με τραβάει. Όσο και αν προσπαθώ να ξεφύγω είμαι σίγουρα πιο αδύναμη από αυτόν οπότε δεν μπορώ να κάνω τίποτα από το να παραδοθω.

"Μπορώ τουλάχιστον να μάθω που θα με πας?" Ρωτάω ήρεμα. Τουλάχιστον δικαιούμαι να ξέρω που θα πάω.

"Στην κόλαση αγαπητή μου." Χαμογελάει και με τραβάει προς ένα μαύρο αυτοκίνητο. Δεν θα τελειώσει ποτέ αυτό.

Hellooo. Καιρό είχα να βάλω ε? Με είχε πιάσει τεμπελιτηδα προφανώς. Είναι μικρό το ξέρω. Εδώ θέλω να σας πω ότι κάτι ετοιμάζω άρα κάτι καινούργιο έρχεται. Soo τα λέμε στο επόμενο chapter. Vote αν σας άρεσε το κεφάλαιο και comment αν θέλετε να πείτε την γνώμη σας. Love yaaa!