Οι ώρες περνάνε βασανιστικά. Οι μέρες φαίνονται σαν αιώνας μπροστά στην απώλεια του. Η έλλειψη του μπορεί να με τρελάνει ενώ οι λέξεις του πριν ένα μήνα έχουν μείνει φρέσκες στο μυαλό μου. Έρχονται κάθε φορά για να μου θυμίζουν τι σημαίνω για εκείνον.
Ίσως δεν είμαι αρκετή για εκείνον. Ίσως να τον πληγωσα. Ισως, ίσως, ίσως. Υπάρχουν τόσες ερωτήσεις μέσα στο μυαλό μου. Τόσα ερωτήματα που δεν θα απαντηθούν ποτέ.
"Σου έφερα να φας." Ακούγεται o Ζειν από την άκρη του δωματίου. Γελάω με πικρία σχεδόν χωρίς να το καταλάβω. Κάθε μέρα η ίδια ιστορία.
"Άστο και φύγε." Ακούγεται η φωνή μου σιγανή όσο κοιτάω τον τοίχο. Ώρες ώρες ο Ζειν είναι τόσο καλός μαζί μου που ξεχνάω ότι θέλει να με σκοτώσει. Τα βήματα του ακούγονται όσο πλησιάζουν προς το μέρος μου.
"Αν φύγω θα πετάξεις το φαγητό σου πάλι." Κάθεται δίπλα μου με ένα πιάτο φαγητό στα χέρια του. Όσο το βλέπω τόσο πιο πολύ θέλω να ξεράσω.
"Και τι θα κάνεις; Θα με ταισεις με το ζόρι;" Ειρωνεύομαι και τον κοιτάω.
"Αν χρειαστεί." Ακούγεται αποφασισμένο. Τόσο σίγουρος για τον εαυτό του.
"Από ποτέ νοιάζεσαι για το αν φάω; "
"Πάντα τόσο απότομη." Χαϊδεύει το μάγουλο μου κάνοντας με να ανατριχιάσω στο άγγιγμα του.
"Μην με αγγίζεις." Σπρώχνω το χέρι του απότομα.
"Ακόμα σκέφτεσαι αυτόν; "
"Ποιο είναι το πρόβλημα σου επιτέλους; " Ουρλιαζω οργισμένη. Τι τον ενδιαφέρει ποιον σκέφτομαι;
"Ήρεμα μικρή, εγώ δεν έχω πρόβλημα ο Σταιλς θα έχει όταν θα καταλάβει τι έχασε." Λέει ήρεμα ενώ έχει καρφωμένα τα μάτια του πάνω μου, κάτι που με κάνει να κοκκινίζω.
"Σοβαρα τι προβλήματα μπορεί να έχει ο Χάρι με το να χάσει εμένα;"
"Ω μα δεν βλέπεις; Είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που θα τον συγχωρεί ξανά και ξανά ότι και αν σου κάνει. Εγώ δεν θα ρίσκαρα να χάσω κάτι τέτοιο." Γελάω. Πραγματικά πιστεύει αυτές τις βλακειες;
"Τι σε κάνει τόσο σίγουρο για τα λόγια σου; " Ανόητος. Αυτό είναι. Δεν έχει άδικο όμως. Ίσως τελικά εγώ να είμαι η ανόητη.
"Βάζω τον εαυτό μου στην θέση του. Πίστεψε με, αν ήσουν δικιά μου δεν πρόκειται να άφηνα κανέναν να σε πάρει από εμένα." Σηκώνεται από το πατωμα και προχωράει προς την πόρτα, πριν βγει μου ρίχνει μια κλεφτή ματιά και κλείνει την πόρτα.
Χαλλοοοο. Τι κανετεεε? Σας εύχομαι καλό Πάσχα και Καλή ανάσταση. Ελπίζω να περνατε καλά στις διακοπές σας. Κάντε vote αν σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο και comment για να μου πείτε την γνώμη σας! Love yaaa! ❤
-Kat.
YOU ARE READING
Happier (H.S.)
Fanfiction°Κοίταξε την καταστροφή της και το μόνο που μπορούσε να αντικρίσει ήταν εκείνος.°
