Ertesi gün Wayne malikanesinin arkasındaki mezarlıkta cenaze töreni için hazırlık yaptık.Gömme işlemi bittikten sonra Bruce misafirleri içeri aldı.Ben mezarın başında bekliyordum,ağlıyordum ve Bana DİCK..diyişini düşünüyorum."Üzgünün Timmy.Üzügünüm."Ben söylenirken arkamdan Barbara geldi ve omuzuma elini koydu.Arkamı yaşlı gözler ve takım elbise ile döndüm."Dick?İyimisin?"dedi gülümseyerek.Bir yıldır konuşmuyorduk.Ben Raven ile birlikte olduğum için bana kızgındı."Hey..İyiyim."Ayağa kalktım.Hala ağlıyor gibiydim,başım öne doğru büküktü.Barbara başımı kaldırdı."Güçlü ol.Tim senin bu halde olmanı istemezdi Dick."dediği an ağlayarak be bağırarak ona sarıldım.Şaşırmıştı karşılık vermekten korkuyordu.Ancak korkusunu bir kenara atıp yumaşık elleri ile bana sarıldı.
"Seni seviyorum Harika çocuk."
"Seni seviyorum Barbara."
Ben ona aittim bu tartışılmaz bir konuydu.O olmadan hayatın anlamı kalmıyordu.Raven bunu iyi karşılamazdı.Ama asıl konu bu değildi.İçeri misafirlerin yanına el ele tutuşarak girdik.Barb.'dan ayrılıp Bruce'un yanına geldim."Diğerleri nerde?"Mutfağı işaret etti.Kapıyı açtım ve Bar koltuklarına Jason ve Damian'nın arasına oturdum.Jason hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.Damian düşünüyordu."Jason?"bana gözlerini zor açarak baktı."İyiyim..."Ağşaması aniden dinen bir fırtına gibi dindi.Damian'a döndüm."Damian?Ne düşünüyorsun?"Doğrulup konuşmaya başladı."Benim yüzümden olan felaketi.Baştan kız konusunda seni dinlemeliydim."
"Senin suçun değil Damian.Demi J."
Jason ayağa kalkmış buzdolabına tutunarak ve başını tutarak arkası dönük olarak duruyordu."Jason iyi misin?"
Jason'dan
Başım çatlıyor!!Aaaa!!
Bi saniye??Ne oluyor?Kendimi bir flashbackin içinde neden buluyorum?Aaaaa!!Katlanamıyorum!Yeter!!
Dick'den
Damian "Todd?Sen iyi misin?" dedi.Biz Jason'a yaklaşmaya başlamışken Jason bağırarak yere yığıldı."Jason!"Ben yanına koşarken Damian'a bağırdım."Bruce ve Barbara'ı çağır!Koş!!"Damian depar atarken dizlerimle çökerek biraz kayarak daha hızlı yanına vardım.Alnına dokundum yanıyordu.Takım elbisesinin ceketini ve papyonu çıkardım.Hava alması için 4-5 düğmesini açtım.Saçındaki beyazlığı önüne geliyordu.Onu boşverip işime devam ettim.Kulağımı göğsüme yasladım.Kalp atışları normaldi.Damian,Bruce ve Barbara İçeri endişe içinden girdi ve yanımıza geldiler.Barbara baş ucuna geldi,Damian benim yanıma,Bruce ise diğer yanına geldi."Dick ne oldu?"Ceketimi çıkarıp,kravatımı bollaştırdım ve cevap verdim."Bil-Bikmiyorum.Aniden oldu.."Barbara gözlüklerini düzeltti ve bize baktı."Herkes gitti.Salondaki koltuğa yaptırabiliriz.Sonrada bir doktor çağırırız."Damian ve ben aynı anda bize uyar bakışı attık.Bruce Jason'ı alıp yatırdı.
Jason'dan
Ihhh...Herşey niye simsiyah derken birisi bana sesleniyordu...Aklıma birden Bruce geldi.Kısık sesle;
"Bruce..."
"Jason...Hey..."
Gözlerimi yavaşça araladım."Jason!!"
Bruce elini alnıma koydu."Tanrı'ya şükür daha iyisin..."Elini yanağıma indirdi."Kızarmışsın."Yüzümü biraz buruşturdum."Ne oldu bana?"diye bir soru sordum."Doktor stres kaynaklı olduğunu söyledi.Birden yere yığıldın.Ancak tehlikeli bir durum yok.Merak etme.2 hafta ilaç kullanman gerek."Başım çok ağrıyor mmmgmmgm.."Başım ağrıyor..."Şuan konuşan ben miyim onu bile bilmiyorum.10 bardak bira içmiş halim gibiyim.
"Baba..."
"..."
"Baba!"
"Bana mı dedin?"Bana şaşkın suratla bakıyordu.Ne dediğimi bilmediğimi biliyor ama yinede seviniyor.
"Aha..."
"Ne istiyorsun?"
"Süt ve kurabiye istiyorum hani böyle şekilli oluyordu ya...Mmmmm..Çok güzeller.Wheheegqh."
Bana gülüyordu!Ben niye böyle bişi dedim!!
"Tamam ufaklık bekle burda."
Dedi ve çıktı.İçeri 3'lü girdi.Barbara "Sen az önce Ona baba mı dedin?"dedi.Bende masum çocuk gibi sırıttım."Evet...Acıktım."Dick ve Damian gülüşüp bana döndüler Dick "Süt ve kurabiye?"dedi.Damian yanıma oturdu."Kaç yaşındasın sen?"Barbara onları durdurdu."Çocuklar!İlaçların etkisinde rahat bırakın onu!bana döndü daha sonra gelicem ufaklık."dedi ve Odadan çıktılar.O sırada Bruce süt ve kurabiyeleri getirdi.Ben hala çocuk gibiydim.8yaşında bir çocuktum adeta ki 15 yaşındayım..."Sağol."2dk sonra tabakta hiç bir şey yoktu.Bruce güldü ve bana döndü."Doydun herhalde."Evet anlamında sırıtarak kafa salladım."Baba?"
"Efendim?"
"Sıkıldım."
"Ne yapmak istiyorsun?"
"Bilmemmmmm!"
"Bak şimdi ne yapıcam!"
Bruce bana aniden sarıldığı an kafam yerine geldi.Ama bir şey demedim.Ayrılınca başladım."Neden sana sarılıyordum."Bruce olanları anlattı."Lanet olsun!Cidden bunları yapıp,o kurabiyeleri yiyip o sütü içtimmi?!"Evet anlamında kafa salladı ve bana Stres olayını yeniden anlattı.Öfleyip püfledim.Sonrasında ise İçeri girdim.Gülüştük falan.Toparlanmaya çalışıyorduk.İlk günlerden toparlanamazsak ilerki günleri düşünemiyorum...
Hadi ama gençler!!Sınav zamanı uğraştığına değdimi merak ediyorum!Değdiyse bunu belirtin ve okuma listenize ekleyin ki Yen'i bölümlerden hemen haber alın!!İyi günler hadi kolay gelsin!😂😂