Puro iyak lang ang nagawa ko no'n wala naman akong nagawang pagkukulang, minahal ko sya ng buong buo pero bakit naman ganito?!
I've been wasted since then, if it's not only for Dad? Nasira na talaga ng tuluyan ang buhay ko. He trusted me that much, so I did what I think is right.
Nagpaka-busy ako sa pag-aasikaso ng kompanya katulong ni Dad, isang taon ng buhay ko ang inilaan ko do'n pero hindi 'yon ang gusto ng puso ko.
"Paano ko pa nagagawang makipag-usap sa'yo ng ganito after what you did huh, Jenny?" Wala sa loob kong natanong sa kanya.
"Babe, let's just forget about our past. That's why I'm here right? To win your love back, come on babe. One more week to go and my birthday will come… and our wedding too."
Hindi na 'ko magugulat do'n, 'yon nga ang dahilan kung bakit pinuntahan nya pa 'ko sa Pilipinas 'di ba? Para ituloy yung pesteng kasalan na hindi ko na gustong mangyari.
"I'm sorry, I have to go." I said as I went out of this cafe, she's rich. She can call any of her buttler to fetch her, beside I don't want to give her a ride home.
Tinatawag nya ang pangalan ko pero hindi ko na sya nilingon pa, sigurado naman ako na bukas makalawa nasa bahay nanaman 'yan.
"Yes, Jack?" Tinawagan nya 'ko.
"Kamusta ang soon to be groom?" Natatawang tanong nya.
"Shut up bro, hindi ka nakakatulong."
"C'mon bro, just accpet the fact na ikakasal kana."
**
*Fastforward
Jasmine's POV
"Anak, pwede ka bang maistorbo?" Nagulat ako ng biglang magsalita si papa, nandito kasi ako sa labas. Nagpapahangin.
"Ano ba 'yon Pa?" Tinabihan nya 'ko sa inuupuan ko.
"Napapansin ko kasi na parang nagiging malungkot ka nanaman Anak, may nangyari ba?"
"Wala naman Pa, naalala ko lang si Jay, ano kayang nangyari do'n? Dalawang buwan na kasi syang hindi nagpaparamdam eh."
"Namimiss mo 'no?"
"Ha?! Ako? Mamimiss 'yon?! 'Wag ka ngang magjoke Pa, ano namang kamiss-miss do'n aber?!" Histerical kong sagot.
"Masyado kang defensive, Anak."
Defensive daw, tss hindi ko naman talaga namimiss 'yon eh. Pag nakita ko pa 'yon babatukan ko pa nga 'yon hanggang sa matanggal ang ulo nya.
Aba, eh kayo kaya iwan sa ere.
(A/n: anong iwan sa ere sinasabi mo dyan eh hindi naman kayo)
Ano ba, iba naman iniisip mo author eh. Yung iwan ere, yung kakasimula palang ng pagkakaibigan nyo iniwan kana agad sa ere, gano'n.
(A/n: ahh, okay, ganun pala ha)
Tse, panggulo ka eh.
"Anak!"
"Ay nakakamiss!" Gulat kong sigaw "Este, ano ba Pa ba't ka ba nanggugulat?!" Jusko, kung ano-ano na tuloy nasasabi ko.
"Namimiss mo nga haha." Sabi nya at umalis na.
Tamo 'tong tatay ko, pagkatapos akong gulatin, iiwan nalang ako basta. Ba't kaya ganyan ang mga lalake? Mahilig mang-iwan, tss.
Makapamalengke na nga, nagbihis na'ko at pumunta na ng palengke. Habang naglalakad, nadaanan ko ang park kung saan ako madalas tumambay kapag malungkot ako.
(A/n: ayun, edi malungkot ka nga kasi namimiss mo sya)
"Hindi ko nga sabi namimiss si Jay eh!" Sagot ko, huli na no'ng nalaman ko na pinagtitinginan na pala ako ng mga dumadaan. Natuktok ko ang sarili ko dahil sa katangahan ko, mabuti nalang at maaga pa. Konti palang ang mga dumadaan.
"Totoo? Namimiss mo si Jay?"
"Ay kabayo!" Napahawak ako sa dibdib ko.
"Hahaha! Masyado akong gwapo para maging kabayo."
"Oh Jack? Anong ginagawa mo dito?" Yung kaibigan ni Jay to ah.
"I just want to give this to you." May inabot sya sa'kin.
"Ano 'to? Tsaka bakit mo 'ko binibigyan nito?" Eh kasi inbutan nya ko ng rectangle na box tapos may ribbon sa ibabaw.
"Pinapabigay yan ni Jay."
"Si Jay? Nasa'n ba sya? Ba't hindi sya ang mismong mag-abot sa'kin nito? Ang gunggong na 'yon bigla nalang hindi nagparamdam!"
"Jay is right, you're cool. Anyways, Jay will never do anything without a valid reason so ang masasabi ko lang is just wait until he tells you. Oh paano, una na'ko ha." Tinapik nya ng mahina ang balikat ko.
Ano naman kayang dahilan ng mokong na 'yon, tsk.
Dumeretso na 'ko sa pamamalengke, no'ng pauwi na 'ko, nadaanan ko ulit ang park. May nakita akong papel na nakadikit sa isang puno kaya naman nilapitan ko ito at binasa.
'Maghanda ka, masasaktan ka' huh? Nakakatakot naman ang mga salitang 'to. Ididikit ko na ulit sana sa puno yung papel ng may magsalita sa likod ko.
"Ihanda mo ang sarilo mo Hija, iiyak kang muli." Mabilis akong napahawak sa dibdib ko.
"Jusko naman! Ilang tao pa ba ang gugulat sa'kin ngayong araw!" Mabilis akong humarap sa nagsalita. "Teka nga, ano p-po? Iiyak u-ulit? Ako?" Nauutal at hindi makapaniwalang tanong ko kay Lola. "Ako po ba ang tinutukoy sa sulat na 'to?" Nilingon ko sandali ang puno, "Ano lola?-- hay nako po jusko!" Napapikit ako habang hawak ang dibdib ko.
Nawala nanaman sya! Yung totoo, multo ba ang matandang 'yon?! Nakakainis! Ba't ako iiyak nanaman?! Haynako, bahala na nga.
Nagdere-deretso na 'ko ng uwi at inayos na ang mga paninda ko, ano ba 'yan hindi pa nangangalahati ang araw ko ang dami na agad nangyari.
**
"Jas, dalawang stick pa nga ng laman." Order ni manong Top. 'Wag na kayong magtaka, mga suki ko na ang manginginom na mga yan. Malakas ang barnequehan ko dito, dagdagan pa raw ng isang magandang tindera. Bibili nalang mga mambobola pa.
**
Hay nakakangalay naman, mabuti nalang palaging ubos ang paninda ko. Argh ang sarap lumapat ng higa kapag ngalay na ngalay ka.
Kinuha ko ang cellphone ko, hanggang kailan pa kaya hindi magpaparamdam si Jay? Nakakamiss kasi sya, tsk.
**
