Author's note: Pasingit 😁
I just want to make things clear guys. Grammatical errors, wrong grammar at ang pagkakabuhol-buhol ng storya ay hindi ko sinasadya.
Pwedeng nalilito lang ako at nagkakapalit-palit ang mga nangyayari pero hindi naman 'yon makakasira sa takbo ng storya, hindi po kasi ako nagbaback read.
So sana po intindihin nyo nalang yung mga mali and please sana wag nyong husgahan. Once it's done, I'll be doing re-edit naman po. Marami rin pong flashbacks ang mangyayari.
Nandyan din po ang fastforwards kaya sana hindi kayo mainip sa pagbabasa, yun lang salamat ☺️
Ciao! 🫶
**
Jay's POV
'Passengers pasten your seatbelt please'
Rinig kong sabi sa speaker ng eroplanong sinasakyan ko, oo pabalik na 'ko ng Pilipinas. At sa pagbabalik ko, hindi ko na hahayaan pang masayang lang 'yon. Dalawang linggo akong nag-stay sa Japan, two weeks of thinking Jasmine and missing her is killing me. My feelings for her are getting so deep, I don't want to waste this chance.
Alam kong galit sya sa'kin, pero sana kapag nalaman nya ang dahilan kung bakit, sana maintindihan nya. Namimiss ko na sya.
Ang ginawa ko ang kahihiyang hindi ko pinagsisisihan, dahil kapag hinayaan ko yung mangyari, habang buhay akong hindi magiging masaya.
*Flashback*
"Son, are you ready?" Dad asked me as I wear my suit, everything is settled.
"Don't ask me as I agreed on this shity plan of yours, Dad." Matigas kong sabi.
"Anak naman, matagal na'tong napag-usapan hindi ba? Buong akala ko ay okay na sayo 'to because this is what you want for both of you, right? You even told us that you want to marry Jenny, so what's with the attitude?"
"It was, Dad. WAS. How can you do this to me? Alam mong matagal na kaming hiwalay ni Jenny tapos itutuloy nyo parin 'to para sa business nyo? Kayang kaya mong pigilan ang kasalang 'to but you can't dahil sarili mo lang ang iniisip mo!" I hissed, today is Jenny's 22th birthday and according to them, this is our wedding day too.
"Maayos na ang lahat Anak, halika na at baka mauna pa ang bride sayo." Hindi nya pinansin ang sinabi ko at nauna ng sumakay ng kotse.
This is bullshit!
As we get in the church, everything is so elegant. The place, the ambiance, the people. It's like the queen is getting married by her king.
No'ng nasa altar na 'ko at hinihintay ang pagpasok ni Jenny, wala man lang akong maramdamang kahit konting saya. Kung sana kami pa ngayon, baka maging masaya pa 'ko, pero hindi na kasi hindi na sya ang mahal ko. Hindi ko alam kung kakayanin ko ba 'to.
As the door opened.
Si Jasmine ang nakikita kong naglalakad palapit sa'kin, napakaganda nya sa kasuotan nya. Napakasaya ko kasi nakita ko ulit ang mukha nya.
Pero naglaho ang saya't ngiti ko ng makalapit sya ng tuluyan sakin, it's Jenny and not Jasmine. Is this really happening? I wish this is just a dream at sana magising na 'ko.
Matamis syang ngumiti sa'kin at umangkla sa mga braso ko.
"Hajimeru mae ni, kono kekkonshiki ni hantai suru hito wa imasu ka? (Bago tayo magsimula, may tutol ba sa kasalang ito?)" Halos itaas ko na ang kamay ko para lang tumutol kaso iniisip ko ang kahihiyang idudulot nito kay Daddy, puro business man ang nandito.
Walang nagsalita kaya nagpatuloy ang misa.
"As the parents of the groom requested to make this wedding in their traditional way so we'll grant it, I'll start the mass."
Nagsimula na nga ang mass, at hindi ako magkamayaw sa kakaisip kung ano pang pwedeng gawin para hindi matuloy ang kasalang ito.
"Do you, Jay Moshimoto, accept Jenny to be your lawfully weaded wife until death do you part?"
Hindi ko alam ang isasagot ko ng tanungin ako, ang nasa isip ko lang ay hindi matuloy ang kasal na 'to. Hindi ko'to gusto.
"Mr. Moshimoto?" Tawag sa'kin. Tumingin ako kay Jenny, takot ang nakikita ko sa mga mata nya. Patawad Jenny, hindi ko gustong maranasan mo 'to.
"Jay, is everything alright? Father is asking you?" She said, I looked at our parents. They all look worried. I'm sorry to all of you, but this is what I want to do.
"I'm sorry, I can't make it." Sabi ko at bumaba ng altar, marami ang nagtayuan kasama na sila Dad do'n.
"What?! You can't just leave me here Jay!" Sabi ni Jenny na gulat na nakatayo parin sa harap ng altar.
"Sorry Jenny, pero hindi ikaw ang gusto kong pakasalan."
"Son, what's the meaning of this?!" He's mad, I know.
"This? This is not what I want. I want to marry a girl that I love and not the girl na iiwanan ako sa ere, hindi babaeng selfish!" I thow a look at Jenny and she's crying.
I left the church. And book a flight ASAP.
Tinatawagan ako nila Dad pero hindi ko sila sinasagot, hindi naman si Daddy ang malalagay sa kahihiyan so bakit ako mag-aalala.
*Flashback ends*
'Yon ang nangyari, kaya ako pabalik ng Pilipinas ngayon. Para makita ang babaeng mahal ko, para malaman nyang matagal ko na syang mahal.
No'ng araw na umalis ako, nag-iwan ako ng regalo na ibibigay ko kay Jasmine. Si Jack ang pinabigay ko kasi nga biglaan ang flight ko no'n.
Sana lang, hindi pa huli ang lahat, sana lang pagbalik ko walang nagbago. Sana lang walang maging sagabal sa pag-amin ko sa kanya.
**
Someone's POV
It's nice to be back here. Philippines, I miss you a lot. I have many things that I realized when I left, including someone.
"Hey bro, welcome back haha." Sinalubong ako ni John pagkalabas ko ng airport, kaibigan ko 'yan mula pa no'ng high school kami.
"Haha, salamat bro. Nasa'n sila Jhay at Leven? Ba't hindi mo sila kasama?" Apat kasi kaming grupo nyan, tawag nga samin sa school F4 haha.
"Busy sa career."
**
