KALPTEN HAYATA

32. Bölüm Hamileyim!

Uçaktan indiğimiz yarım saat olmuştu...
''Ah be, canım arkadaşım da evleniyor'' diye geçirdim içimden.
Aleyna'yı şuan hazırlıyorlardı.
Ben de krem rengindeki uzun elbisemi giymiştim. Ve saçlarımı yaptırıyordum. Yanımda Aleyna gelinlikle beraber...
Aleyna ''Çok özlemişim seni aşkım.'' deyip gülümsedi. ''Bende seni bebeğim.'' deyip gülümsedim. Ardından ''Aleyna?'' dedim. ''Efendim canım?''
''Sende evleniyorsun ha?'' dedim gülerek. ''Aynen öyle.'' dedi.
''Daha gün gibi hatırlıyorum. Gökalp'in bana zarar vermelerini, Kerim'in ve senin kavgalarını.''
dedim bir of çekerek. ''Ben de öyle canım. Hayat çok kısa, yaşamak gerek! Ben bütün duyguları tatmak istiyorum. Acı tatlı bütün duygular.'' dedi. Sesinde fazlasıyla heyecan vardı.

Bir an Aleyna'ya hamile olduğumu söylesem mi? diye düşündüm. Ardından bunu bilen ilk kişi Gökalp olmalı! diye düşündüm. Ve ağzımı dahi açmadım.
Aleyna ben düşünürken Kerim ile konuşmuştu. ''Merve geliyorlarmış!'' dedi heyecanla.
''Hadi o zaman!'' deyip ayaklandım. ''Ne oldu? Bir şey mi eksik?'' dedi heyecanla.
''Her şey yolunda hadi bir fotoğraf çekinelim diyecektim sadece.'' dedim. ''Ay tama gel.'' dedi gülerek. Fotoğrafımızı da çektikten sonra araba korna sesiyle aşağıya indik. Kerimde çok yakışıklı olmuştu. Aleyna'nın ellerini tuttu ve dudaklarına küçük bir buse kondurdu.

Ardından arabaya geçtik. Arabada sadece dördümüz vardık!
Düğün salonuna geldiğimizde Aleyna'yı ve Kerim'i ayrı odalara yolladık. Gökalp ile ne eksik ise her şeyi tamamladık. Ardından gelin ve damat salona girdi...
Aman tanrım! Aleyna çok güzel görünüyordu. Kerim de çok yakışıklı... Birbirlerini tamamlıyorlardı. Umarım her şey gönüllerince olurdu. Gökalp'e döndüm. ''İnşallah mutlu olurlar, bizim gibi.'' dedim Gökalp beni kollarının arasına alıp saçlarımı öptü. ''Bizim gibi.''
Düğün boyunca hep oynadık. En son kendimi zeybek oynarken bulmuştum.
Ardından Gökalp ben ve Aleyna Kerim nikah masasına oturduk. Biz şahit olarak yazılmıştık.
Sorular soruldu Aleyna ve Kerim ''Sonsuza kadar evet!'' dedi. Ve defterler imzalandı.
Ah az kalsın unutuyordum. ''Aleyna ayağına bas!'' dediğimde Aleyna kafa sallayıp Kerim'in ayağına bastı. Kerim ile bir süre bakıştılar. Ardından tekrar şarkılar çaldı, eğlenceler devam etti.
Tekrar oynamak için ayaklandım. Bir an başım döner gibi oldu. Hemen bir sandalye bulup oraya yerleştim. Gökalp yanıma geldi. ''İyi misin?''
''Tamam bir şeyim yok!'' deyip gözlerimi kıstım.
''Merve bana söz ver Ankara'ya dönünce doktora gideceğiz.''
''Tamam söz.''
Aşkım benim ya! Evet hastaneye gideceğiz ama benim için değil bebeğimizin sağlığı için...
Gökalp ''Şimdi daha iyi misin?''
''Tamam iyiyim aşkım.''
''Pekala!''
O sırada telefonum çaldı. Küçük kutu çantamda olan telefonumu çıkartıp ekrana baktım.
Gökalp ''Kim arıyor?'' dedi. ''Annem arıyor hayatım, ama şimdi cevap veremem ki!''
Gökalp ''O zaman mesaj at.''
''Aynen öyle yapacağım.'' deyip telefonumun mesajlar bölümüne girdim ve anneme mesaj yazmaya başladım.
Gönderilen: Annem
Mesaj: Anne şuan düğünde bulunuyorum. Daha sonra konuşsak olmaz mı?

Annem hala yurt dışındaydı. Aynı zamanda kardeşim Cansu da. Onları pek iyi özlemiştim.
Şu an hamile olduğumu söyleseydim. Annem koşa koşa gelirdi.
Evet, tabi ki söyleyecektim. Ama daha zamanı değil diye düşündüm...
Buna da Gökalp ile karar vermek istiyordum.

Ah sonunda bitmeyen düğün bitmişti. Bir an hiç bitmeyeceğini düşünmüştüm. Kendi düğünüm bile daha kısa zamanda bitmişti. Ya da bana öyle gelmişti. Her ikisinden biri işte.
Kerim ''Ee şimdi ne yapıyoruz?'' dedi. Salon bomboştu. Sadece temizliğe gelen bir kaç çalışan vardı. Biz devasa büyüklükte ki salonun tam ortasına oturmuştuk. Aleyna ayaklandı ve Kerim'in elinden tutup onu kaldırmaya çalıştı. ''Hadi gel! Hadi gelin!''
Gökalp ile ben de ayaklandım. Düğün arabası yerine koyduğumuz Kerim'in arabasına bindik. Aleyna arabayı sahile sürmesini istedi Kerimden...
Sahile geldiğimizde Aleyna kayaların üzerine çıktı. Etrafta loş bir ışık vardı. Ama sadece bulunduğumuz yer kayalıkların orası...
İnsanlar çoktu...
Aleyna ''Şimdi burada birbirimize itiraf etmek istediklerimizi söyleyelim.'' dedi. Ardından ''Hadi ben başlıyorum!'' diye ekledi. Ellerini elmacık kemiklerinin oraya koyup
''Kerim seni çok seviyorum.'' diye bağırdı. Herkes bizim olduğumuz tarafa bakıp gülümsüyorlardı. Kerim ''Aleyna seni çok seviyorum.'' diye bağırdı. Aleyna ''Gökalp sıra sende!''
Gökalp ''Merve seni çok seviyorum aşkım!'' diye bağırdı.
Aman tanrım! Açıklamam için tam zamanı diye düşündüm.
Aleyna ''Merve sıra sende!'' dedi. Ellerimi Aleyna gibi elmacık kemiklerimin oraya koyup
''Gökalp ben hamileyim!'' diye bağırdım. Gökalp'e baktım. ''Ne?'' dedi ilk önce sonra birden gözleri irileşti. Kerim'e döndü. ''Ağabey Merve hamileyim mi dedi?'' diye sordu.
Kerim ''Evet oğlum.'' dedi sevinçle.
Gökalp bana doğru koştu! Beni kaptığı gibi kucağında döndürdü. ''Allah!'' diye bağırıyordu aynı zamanda. Ardından beni yerime bıraktı. Elleriyle yüzümü avuçladı. Karanlığa karşı
''Benim karım hamile!'' diye bağırdı. Ardından ''Merveyi karımı çok seviyorum!'' dedi...
Aman tanrım! Kendimi en güzel masalın en güzel insanı gibi hissetmiştim. Herkes ''Tebrikler.'' diye bağırıyordu. Kendimi Gökalp'in kollarına en güvendiğim tek kahramanımın kollarına bıraktım. Ve ''Eğer bu bir rüya ise hiç uyanmak istemiyorum!'' diye fısıldadım.
Gökalp ''Aç gözünü! Bu bizim hikayemiz!'' diye fısıldadı...