Καρδιά Από Πέτρα

Συνέντευξη

Άνοιξα τα μάτια μου από τον ήχο του ξυπνητηριού. Ώρες ώρες θέλω τόσο πολύ να το σπάσω... να το κάνω χίλια κομματάκια. Αλλά προς το παρόν νομίζω πώς πρέπει να σηκωθώ να ετοιμαστώ γιατί με βλέπω να αργώ.

Στις 9 άρχιζε η πρώτη συνέντευξη, η δεύτερη είναι στις 11. Ελπίζω μόνο σε κάποια από αυτές να με πάρουν... Φόρεσα ένα άσπρο πουκάμισο που ήταν πιο εφαρμοστό στη μέση και από κάτω μία μαύρη φούστα που έφτανε λίγο πιο πάνω από το γόνατο. Ένα ζευγάρι μαύρα τακούνια το παλτό μου και έτοιμη. Από τα λίγα καλά ρούχα που έχω γιατί η οικονομική μου κατάσταση δεν μου επιτρέπει περεταίρω σπατάλες. Κάλεσα ένα ταξί και περίμενα να έρθει ενώ έβαζα ορισμένα πράγματα στην τσάντα μου.

Στις 9 παρά 5 βρισκόμουν έξω από την πόρτα του πρώτου σπιτιού. Εγγλέζα στα ραντεβού μου το καλό που τους θέλω να το εκτιμήσουν κιόλας, δεν μου βγήκε η ψυχή εμένα για να μην το παρατηρήσουν. Δεν ήταν πολύ μεγάλο αλλά ήταν όμορφο. Ο μεγάλος κήπος είναι αυτό που μου τράβηξε την προσοχή. Χτύπησα το κουδούνι και από μέσα ακούστηκαν φωνές.

«Καλημέρα υποθέτω εσείς είστε η νταντά. Ονομάζομαι Μαρίλια Αβραμοπούλου» είπε η γυναίκα που άνοιξε την πόρτα. Το πρόσωπό της μου θύμιζε τη μάγισσα από όλα τα παραμύθια μαζί. Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω πριν να κάνει στην άκρη για να περάσω.Η ευγένεια προσωποποιημένη μιλάμε.

«Καλημέρα...» της απάντησα καθώς περνούσα. Την ακολούθησα και φτάσαμε στο σαλόνι όπου κάθονταν 4 παιδάκια στις ηλικίες από 3-6. 

«Κάθισε δεσποινίς» μου έκανε νόημα προς μία καρέκλα στη μέση του δωματίου. Συνέντευξη ή ανάκριση είναι τώρα αυτό; Μόνο το φως μας λείπει να το βάλουν στη μούρη μου. 

«Έχεις ξαναδουλέψει ως νταντά;» με ρώτησε συνεχίζοντας με το υποτιμητικό υφάκι. Μου έρχεται να της αστράψω ένα χαστούκι μπας και της φύγει. Αλλά μαζί με το υφάκι θα φύγει και η δουλειά και τα λεφτά και θα καταλήξω σε κάποιο παγκάκι.

«Ναι άλλη μία φο-» την πρότασή μου την διέκοψε ένα ιπτάμενο παιχνίδι που προσγειώθηκε στα μούτρα μου. Ευτυχώς ήταν πάνινο.

«Χρυσάνθη! Ζήτα αμέσως συγνώμη!» είπε η κ. Μαρίλια σ' ένα κοριτσάκι που έμοιαζε λες και είχε βγει από καρτούν. Θα 'ταν περίπου 5 χρονών πάνω κάτω. Πώς φαίνεται από πού έχει πάρει όμως... και η μάνα αν μπορούσε θα μου πέταγε τα κουζινικά της. Έτσι όπως την κόβω νομίζω τα μαχαίρια συγκεκριμένα.

«Όχι! Δεν θέλω νταντά να φύγει!» φώναξε η μικρή και φαινόταν ότι αν είχε κάποιο άλλο παιχνίδι δίπλα της θα μου το πέταγε και αυτό. Τα υπόλοιπα πιτσιρίκια συμφώνησαν. Ωραία θα περάσουμε.