Γενικά με εκνευρίζουν πολλά πράγματα. Δεν είμαι περήφανη που το λέω αλλά είναι η αλήθεια δυστυχώς ή ευτυχώς. Βασικά μάλλον δυστυχώς αλλά τέλος πάντων.
Για παράδειγμα δεν μπορώ όταν κάποιος ακούγεται όταν τρώει. Και δεν εννοώ να μιλάει ή κάτι τέτοιο. Εννοώ τον εκνευριστικό ήχο που βγάζει όταν τρώει και μασάει με ανοιχτό το στόμα και... ούτε να το περιγράψω δεν μπορώ.
Ή κάτι άλλο που με ενοχλεί απίστευτα είναι να επαναλαμβάνω μία ερώτηση γιατί κάποιος με αγνοεί όταν μιλάω και δεν την έχει ακούσει.
Ή ένα τρίτο είναι όταν είμαι στην παραλία και βγαίνω χαρούμενη χαρούμενη από τη θάλασσα και όλη η άμμος της παραλίας κολλάει στα πόδια μου.
Τέλος πάντων καταλάβατε υποθέτω τι θέλω να πω.
Ξέρετε όμως τι με εκνευρίζει περισσότερο απ' όλα; Όταν κάνω μία σαφέστατη ερώτηση με αρχή μέση και τέλος και περιμένω μία εξίσου σαφή απάντηση αλλά τι παίρνω; Ας μην σχολιάσω βασικά τι παίρνω.
Και θα μου πείτε τώρα, που σκατά κολλάει αυτό; Παντού κολλάει.
«Τι εννοείς ρε Ορφέα ότι και να μου εξηγήσεις δεν θα καταλάβω;» τον ρώτησα απηυδισμένη πλέον μιας και εδώ και ένα πεντάλεπτο κάνουμε τον ίδιο ακριβως διάλογο. Εγώ ρωτάω και ο Ορφέας απαντάει ότι να 'ναι.
«Είναι μερικά πράγματα που δεν γνωρίζεις» μου απάντησε αυτός αινιγματικά –για ακόμα μία φορά- ενώ κοιτούσε κάτω σαν παιδάκι που το μάλωσε η μαμά του. Βασικά σε αυτην τη συζήτηση θα έπρεπε να είναι παρούσα και η μαμά. Να παίρνει και κανα μαθηματάκι για το "Πώς να χειρίζεστε τα παιδιά σας σαν σωστή μάνα και να μην τους φέρεστε σαν να είναι τα μπάσταρδα του γείτονα". Μεγάλος τίτλος το ξέρω, το δουλεύω όμως.
Έχω και καλύτερο: "Πως να συμπεριφέρεστε σαν μάνα". Μικρός, λιτός και απέριττος.
«Ορφέα θα σε ρωτήσω μία και τελευταία φορά. Αν δεν μου απαντήσει θα σε πετάξω έξω από το σπίτι. Γιατί έφυγες χωρίς ένα αντίο από το σπίτι;» τον ρώτησα με το μάτι μου να γυαλίζει λες και είμαι καμιά τρελή. Που προφανώς και δεν είμαι.
Ο Ορφέας με κοίταξε για λίγα λεπτά εξεταστικά σαν να αμφιταλαντευόταν για το αν πρέπει να μου τα πει ή όχι. Τελικά μάλλον η απειλή μου ότι θα τον πετάξω έξω έπιασε τόπο.
«Σου είχα πει ποτέ που ήθελα να πάω τη μέρα που πήρα το αυτοκίνητο;» με ρώτησε απολύτως σοβαρός αφού αποδέχτηκε ότι θα μιλούσε ήθελε δεν ήθελε.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Καρδιά Από Πέτρα
Любовные романыΑγάπη. Μια κοπέλα η οποία έχει περάσει πολλές δοκιμασίες στη ζωή της βρίσκεται μπροστά σε ακόμα μία. Ο πατέρας της πεθαίνει και την αφήνει μόνη με πολλά χρέη και χωρίς κάποιο περιουσιακό στοιχείο. Έτσι πιάνει δουλειά ως νταντά και εκεί έρχεται αντι...
