Ποντικάκι

3.4K 407 199
                                    

Σταύρος POV

Γυναίκες. Περίεργα πλάσματα. Είναι ικανές να περιπλέξουν μέσα στο όμορφο κεφαλάκι τους μία υπερβολικά απλή κατάσταση και να δώσουν ερμηνείες στις πράξεις σου που ούτε καν θα είχες σκεφτεί ποτέ.

Την θέλεις. Σε θέλει. Τόσο απλό. Σαν τα μαθηματικά. 1+ 1 κάνουν 2, όχι 8. Ανάλυση στην ανάλυση στην ανάλυση και το αποτέλεσμα; να μείνω για δεύτερη συνεχόμενη φορά με τον Σταύρο jr στο χέρι.

Αν είναι ποτέ το δυνατόν.

«Ρε μαλάκα είσαι εκεί;» ακούστηκε η φωνή του Γρηγόρη από την άλλη πλευρά του τηλεφώνου. Αφού έγινε ότι έγινε στην κουζίνα έπρεπε να πάρω κάποιον να τα πω γιατί θα έσκαγα.

Δηλαδή έλεος, δεν το εννοούσα έτσι όπως το κατάλαβε το ότι δεν έχουμε σχέση. Δεν ήθελα να τη φέρω σε δύσκολη θέση μπροστά στη μικρή μου και το είπα αυτό. Αλλά δεν είπα και ψέματα. Δεν έχουμε σχέση. 

Όχι ακόμα τουλάχιστον.

«Ναι» απάντησα ξεφυσώντας κουρασμένα. Το μυαλό μου ξαναπαιξε για πολλοστή φορά το όλο σκηνικό για να βρω πώς πήρε ξαφνικά μία τόσο κατηφορική τροπή.

Χριστέ μου σαν γκομενίτσα κάνω. Υπερανάλυση στην υπερανάλυση.

«Είσαι καλά; Σε πείραξε κανείς; Να έρθω να καθαρίσω; Αχ έχετε φαί σπίτι; Ποπο πεινάω απίστευτα...» μουρμούρισε το τελευταίο κομμάτι με έναν αναστεναγμό λες και τελείωνε και μόνο στην ιδέα του φαγητού. Εδώ εγώ καίγομαι και ο άλλος σκέφτεται πίτσες και σουβλάκια.

Ωραίος κολλητός.

«Τσακώθηκα με την Αγάπη... δηλαδή δεν τσακώθηκα εγώ, μόνη της τσακώθηκε» του απάντησα σαν γκρινιάρικο παιδί.

«Ωχ... τι έγινε;» με ρώτησε χασκογελώντας. Μπορούσα να φανταστώ το ύφος του αυτήν τη στιγμή. Ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και τα μάτια του να κοιτάνε εξεταστικά λες και ξέρει κάτι παραπάνω.

Που σίγουρα δεν ξέρει.

Νομίζω τουλάχιστον...

«Να καθόμασταν στο τραπέζι και σε κάποια φάση η Αμέλια άρχισε να ρωτάει πράγματα που την δασκάλεψες εσύ, και με ρώτησε αν τα χω με την Αγάπη και απάντησα όχι και μετά η Αγάπη είπε ότι εγώ πάω μόνο με γαλαζοαίματες και μετά όταν πήγα να την φιλήσω με έδιωξε» του απάντησα ξεφυσώντας για πολλοστή φορά.

«Τι να σου πω... δεν μου χει τύχει ποτέ αυτό. Συνήθως πριν προλάβω να ανοίξω το στόμα μου έχουν ανοίξει τα πόδια τους» μου απάντησε ο Γρηγόρης απαξιωτικά. Ναι χαίρω πολύ η Αγάπη δεν είναι έτσι.

Καρδιά Από ΠέτραDove le storie prendono vita. Scoprilo ora