Καρδιά Από Πέτρα

Ποιός στο έκανε αυτό;

«Ποιος σου το έκανε αυτό;!» την ρώτησα σοκαρισμένη ενώ αυτή με κοιτούσε με δάκρυα να τρέχουν στα μάγουλά της. Τα χείλη της σκισμένα και ματωμένα, το ένα της μάτι ήταν πρησμένο και μισόκλειστο ενώ στο μάγουλό της φαινόταν αποτυπώματα από χαστούκι.

«Πάω να καλέσω έναν γιατρό... βάλε την να κάτσει στο κάπου γιατί έτσι όπως το πάει θα σωριαστεί πουθενά και θα χουμε και άλλα» μουρμούρισε απαλά ο Σταύρος και εξαφανίστηκε από δίπλα μου με γρήγορα βήματα. Η αλήθεια είναι πως είχε απόλυτο δίκιο. Αν έκρινα καλά όπου να 'ναι θα λιποθυμούσε αν δεν την έβαζα να κάτσει κάπου.

«Σεσίλια αγάπη μου έλα μέσα» της είπα ενώ έτρεξα κοντά της για να την βοηθήσω να περπατήσει. Δεν μου απάντησε τίποτα απλά προσπάθησε να φτάσει σιγά σιγά μέχρι το σαλόνι. Το ένα της χέρι ήταν περασμένο γύρω από τους ώμους μου και το άλλο της χέρι κράταγε τα πλευρά της. Υποθέτω πως ήταν και αυτά χτυπημένα. Αχ και να χα αυτόν που της το έκανε θα τον σκότωνα με τα ίδια μου τα χέρια και ούτε που θα χα τύψεις.

Με τα πολλά φτάσαμε στο σαλόνι και αυτή σωριάστηκε στον κοντινότερο καναπέ χωρίς να βγάλει λέξη. Μόνο κάτι βογγητά πόνου ξέφευγαν από το στόμα της όποτε κουνιόταν ή προσπαθούσε να βολευτεί και τα δάκρυα έρεαν ποτάμι από τα μάτια της.

«Ποιος σου το έκανε αυτό γλυκιά μου;» την ρώτησα χαϊδεύοντας απαλά τα μαλλιά της. Μισάνοιξε το μάτι που δεν ήταν χτυπημένο και με κοίταξε κουρασμένα. Το στόμα της κουνήθηκε σαν να προσπαθούσε να μου πει κάτι αλλά η φωνή δεν έβγαινε.

Ο πανικός που ένιωθα να γεμίζει τις σκέψεις μου με κάθε λεπτό που περνούσε χειροτέρευε. 

Ποιος θα μπορούσε να της κάνει κάτι τέτοιο;!  

«Να ειδοποιήσω τον Φάνη;» την ρώτησα και αυτή γούρλωσε το μάτι της και κούνησε αρνητικά το κεφάλι της πάνω από δέκα φορές.

«Όχι αυτόν» μου ψιθύρισε ενώ καινούρια δάκρυα έκαναν την εμφάνιση τους στα μάγουλά της.

Όπα;

«Πες μου ότι δεν κρύβεται αυτός πίσω από όλο αυτό» αναρωτήθηκα φωναχτά. Η φωνή μου ανέβηκε κάτι οκτάβες και μαζί με τον πανικό άρχισα να νιώθω και κάτι καινούριο. Θυμό.

Πάρα πολύ θυμό.

«Ασ' την να ξεκουραστεί και θα μας πει όταν μπορέσει η ίδια» μου είπε ο Σταύρος απαλά καθώς μπήκε στο δωμάτιο. Στα χέρια του κρατούσε ένα ποτήρι νερό και όταν έφτασε πιο κοντά κάθισε δίπλα της και την βοήθησε να το πιει. Η Σεσίλια όταν τον ένιωσε να της πιάνει απαλά το μπράτσο σφίχτηκε ολόκληρη και έκανε να τραβηχτεί μακριά του. Ωστόσο ο Σταύρος με πάρα πολλή υπομονή περίμενε, μέχρι να ηρεμήσει και να καταλάβει ότι δεν θα της έκανε κακό, για να την βοηθήσει.