Καίγομαι

3.3K 353 79
                                    

«Δηλαδή η Πάμελα είναι...» είπα μετά από κάτι δευτερόλεπτα επεξεργασίας της καινούριας πληροφορίας. Και δεν της φαινόταν. Αν εξαιρέσεις το ότι κοιτούσε σαν ξερολούκουμο εμένα και όχι τον Σταύρο.

«Γκέι; Λεσβία; Ομοφυλόφιλη; Λάτρης της γυναικείας φύσεως; Όπως θες πες την. Η ουσία δεν αλλάζει. Δεν είναι εδώ ως γκόμενά μου. Είναι η μασέρ μου και μάλιστα κάνει εξαιρετική δουλειά. Αν θέλεις αφού τελειώσει με τον Γρηγόρη μπορείς να πάρεις σειρά» σχολίασε με ευθυμία να στολίζει την φωνή του. Τέλεια. Όχι. Πραγματικά, τέλεια!

Πώς μου ξέφυγε εμένα αυτο; Όχι ότι το γράφει και στο κούτελο όμως η κοπέλα.

«Τι έγινε μωρό μου; Σου φαγε η γάτα τη γλώσσα και δεν μιλάς; Κρίμα γιατί είχα σχέδια για σήμερα που θα μου ήταν πολύ, πάρα πολύ χρήσιμη» μου είπε βραχνά κοντά στο αυτί μου αφού εδώ και κανα λεπτό δεν του είχα πεί τίποτα. Ξέρω τι ήθελε να ακούσει.

Ότι ζήλεψα. Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να το πω που να χτυπάει τον κώλο του κάτω. Αν και έτσι όπως τον κόβω, με τις ορέξεις που έχει σήμερα αυτός, πιο πιθανό είναι να χτυπάει τον δικό μου με το χεράκι του.

«Εγώ λέω να πάω κάτω» του απάτησα ενώ τα μάγουλά μου είχαν γίνει κατακόκκινα από τη ροπή των σκέψεων μου. Ο Σταύρος με κοιτούσε σαν να ήξερε ακριβώς τι σκεφτόμουν και το χαμόγελό του από εύθυμο είχε γίνει ένα μειδίαμα. Τα μάτια του από την άλλη ήταν γεμάτα ένταση και ήταν σαν να μου υπόσχονταν τον ουρανό με τα' άστρα.

Πριν κάνω καμία βλακεία έσκυψα γρήγορα για να περάσω κάτω από το χέρι του και να τρέξω για τη ζωή μου. Αλλά πού τέτοια τύχη. Ενώ τα κατάφερα, ή βασικά με άφησε, να περάσω, με το που του γύρισα την πλάτη ένιωσα το χέρι του να περνάει γύρω από την κοιλιά μου και το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο με είχε κολλήσει πάνω του.

«Εγώ πάλι λέω να έρθεις μαζί μου στο κρεβάτι» μουρμούρισε δίνοντάς μου ένα φιλί στη βάση του λαιμό μου. Το οποίο μετατράπηκε σε ένα δεύτερο και μετά σε ένα τρίτο...

Το κεφάλι μου έπεσε απαλά προς τα πίσω αφήνοντάς του περισσότερο χώρο για να συνεχίσει ότι ήδη έκανε. Το ένα φιλί διαδεχόταν το άλλο κάνοντάς με να χάνω τη γη κάτω απ' τα πόδια μου. Το χέρι με το οποίο με κρατούσε από την κοιλιά είχε χωθεί κάτω απ' την μπλούζα μου και χάιδευε τα πλευρά μου ενώ το άλλο είχε πιάσει σφιχτά τα μαλλιά μου τραβώντας μου το κεφάλι προς τα πίσω.

«Κοίταξε με Αγάπη» άκουσα να μου λέει σε κάποια φάση. Και σαν άβουλο πλάσμα το έκανα μηχανικά χωρίς δεύτερη σκέψη. Τα μπλε του μάτια ήταν καρφωμένα στα δικά μου και πόθος ξεχείλιζε από μέσα τους.

Καρδιά Από ΠέτραDonde viven las historias. Descúbrelo ahora