The Seventh Maiden

Chapter 6

Chapter 6: Him

IRENE's POV

Ugh, ang sakit ng leeg ko. Inikot ikot ko yung ulo ko. Feels better.

Minulat ko yung mga mata ko.Kinusotkusot ko pa yun para malaman kung totoo ba yung nakikita ko.

Nanaginip nanaman ba ako? Nasaan ako?

Hindi ko alam kung nasaan ako. May mga kakaibang bote akong nakikita. May mga makakapal na libro. May mga antikong mga gamit.

Tumayo ako.

Pagtingin ko sa sahig may pabilog doon kung nasaan ako. May mga nakasulat at nagdrawing dun na hindi ko maintindihan.

Nasaan ba ako?

"S-Sino kayo?" May dalawang nilalang ang pumasok sa silid na may tabing ang mukha. Hindi ko makita ang kanilang mga mukha pero magagawan ko ng paraan.

Pinikit ko ang aking mata. Saka gulat naidinilat.

"Venidict?Martha? Anong ginagawa niyo?" Gulat kong tanong.

dismayadong tinanggal ni Martha ang tabing niya sa ulo.

"Sayang ang costume! Aish, paano mo kami nakilala?" Takang tanong ni Martha.

Alam kong nabasa niya ang nasaisip ko kung kaya't hindi ako nagisip ng kung ano ano.

"Nasaan ba ako?" Pagiiba ko ng usapan.

"Parating na siya." Sabi ji Venidict at agad ding tinanggal ang tabing niya sa ulo.

"Sinong parating? Uy venidict? Martha?"

Walang sumagot sa kanila bagkus ay nanahimik sila at naghintay sa kung sino man ang paparating.

Dahil sa kuryosidad nagconsentrate din ako. Mas pinalawak ko ang paningin ko. Sumasakit ang ulo ko sa ginagawa ko pero kakayanin. I need to feed my curiosity.

Kitang kita ko ang mga gamit ni Martha sa bulsa ng kanyang cloak. Ngunit hindi ko na yun pinansin. Inikot ko ang paningin ko.

May nakita akong pigura. Ito yung pigurang nakita ko doon sa mansion na sinabi ni Venudict na si Martha lang ang bisita. Pamilyar ang pigurang iyon, dahan dahan siyang naglalakad animoy walang naghihintay sa kanyang pagdating.

Nilingon ko ang kabuoan ng kinalalagyan ko at dun ko napagtanto na nasa library kami sa mansion ngunit nasa ilalim kami at hindi ko pa ito napupuntahan.

Pakiramdam ko ay mahuhulog ako sa sakit ng ulo ko kung kaya't hininto ko na ang paggamit nun. Parang ngayon ko lang uli nagamit yun ng ganon ka layo at katagal sapagkat hanggang mansion at inabot ng aking paningin at inaabot ako ng mahigit kumulang limang minuto.

Ang pahina kong ulirat ay biglang umalisto at nabuhay nang may biglang pumasok.

"W-wait! Ikaw?! Anong kalokohan to Venidict? Martha?"

aba! Tadhana kung ika'y naghahanap ng kalaro o mapaglalaruan please wag ako.

It'a HIM! Yup him!

Yung lalaking may orange na buhok! Yung lalaking magaling mag-walkout! Yung lalaking may magagandang pares ng mata! Yung lalaking---

"You are thinking too much Irene." Bulong ni Martha.

"Then stop reading my mind. You're invading my privacy." I hissed. She raised her both hand as if surrendering. Tch.

Yumuko naman agad sila Martha nang makarating ito sa aming puwesto. Biglang tumaas ang aking kilay na minsan lang mangyari. Sobrang bait ko kaya sa bayan.