Zawgyi
မနက္ေစာေစာအခ်ိန္ျဖစ္၍အသူရိန္
ေနမင္းသည္ ေတာင္စြန္းမွထြက္ေပၚရန္
ပ်င္းရိလို႔ေနေသးသည္။
အလင္းရိပ္သဲ့သဲ့သာရွိေသးသည့္
မနက္ခင္းသည္ ျကည္လင္မႈအျပည့္ရွိ
ေနသည္။
ေယာပုဆိုးႏွင့္လည္ကတံုးအျဖဴကေလး
ဝတ္ကာေလွကားမွဆင္းလာသည့္
စိုင္းကို............ဧည့္ခန္းတြင္းသန္႔ရွင္းေရး
လုပ္ေနသည့္ ေဒၚေလးကခပ္ျပံဳးျပံဳးႏွင့္
ငယ္ေလး......ေစာေစာစီးစီးဘယ္သြား
မလို႔တုန္း.........
"ဒီေန႔ကစိုင္းေမြးေန႔ေလ ေဒၚေလး......
စိုင္း ေရႊတိဂံုဘုရားသြားမလို႔........."
"အယ္ ဟုတ္သား ငယ္ေလး
ေဒၚေလးလည္းအသက္ေတြျကီးလာလို႔
ထင္ပါတယ္။မွတ္ညဏ္ေတြကမေကာင္း
ေတာ့ဘူး။ေမ့တတ္လိုက္တာလြန္ေရာ"
"ေဒၚေလး ဆြမ္းခ်က္ျပီး ေန႔ဆြမ္းဘုန္း
ျကီးေက်ာင္းကိုကပ္ေပးမယ္ေနာ္....။"
"သာဓုပါဗ်ာ ေဒၚေလး ေက်းဇူးလည္းတင္ပါတယ္။
စိုင္းသြားျပီေနာ္။"
"ေအးကြယ္...ကားကိုဂရုစိုက္ေမာင္းဦးေနာ္။"
မနက္ေစာေစာကတည္းကဘုရားကို
ထြက္လာေပမဲ့ဘုရားေပၚေရာက္သည့္
အခ်ိန္ေနပင္အေတာ္ျမင့္ေနျပီ.........
ထံုးစံတိုင္း စိုင္းဘုရားကိုလက္ယာရစ္
တစ္ပတ္ပတ္ျပီး ေသာျကာေထာင့္
တန္ေဆာင္းတြင္ဘုရားရွိခိုးသည္။
ေနေရာင္ျမင္ေနရျပီျဖစ္သည့္အတြက္
ေနေရာင္ေနာက္ခံႏွင့္ေစတီျကီးသည္
ေရႊေရာင္တဖိတ္ဖိတ္ႏွင့္လြန္စြာမွ
သပၸာယ္လွသည္။
ရင္ျပင္ေတာ္တြင္ဘုရားလာသူအေပါင္း
ႏွင့္ စည္ကားလ်က္ရွိသည္။ေခါင္းေလာင္း
သံ ေျကးစည္သံ တန္ေဆာင္းမ်ားမွ
ဝတ္ရြတ္သံမ်ားႏွင့္ ဘုရားရိပ္သည္
စိတ္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္စိတ္ႏွလံုး
ေအးခ်မ္းေစသည္။
လက္ထဲမွ ႏွင္းဆီပန္းျဖဴျဖဴ ၇ပြင့္ကို
ပန္းအိုးတြင္ကပ္လွဴကာဆုေတာင္းသည္။
"အရွင္ဘုရား...ဤသို႔ကပ္လွဴရေသာအက်ိဳးအားေျကာင့္ဘုရားတပည့္ေတာ္ခ်စ္ရေသာသူ၏ေပ်ာ္ရႊင္မႈကိုဖန္တီးခြင့္ရပါလို
၏။"
