Zawgyi
ေန႔လည္ခင္းေႏြရာသီေနသည္
ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူသည္။
ေကာ္ဖီဆိုင္တြင္းေတာ့ေလအေအးေပးစက္ေျကာင့္ ေအးေနသည္။
စိုင္း တတီတီထြက္လာတဲ့ billစာရြက္
နဲ႔အတူ ျပန္အမ္းေငြကို ဧည့္သည္ထံ
ေပးသည္။
ေန႔လည္ခင္းမို႔ဆိုင္တြင္ဧည့္သည္
အေတာ္အသင့္ရွိေနသည္။ခပ္သင္းသင္း
ေကာ္ဖီနံ႔တစ္ခ်ိန္လံုးရေနသည့္ ဒီေနရာ
က စိုင္းအတြက္ေတာ့ ေနခ်င္စဖြယ္ပင္
ေကာ္ဖီကိုခ်စ္သည္။ခပ္ညိဳညိဳေကာ္ဖီေစ့
ေလးေတြကိုခ်စ္သည္။တစ္ခါတစ္ရံ
chefဆီမွခြင့္ေတာင္းကာ ဒီဆိုင္ရဲ႕
မ်ားျပားလွတဲ့ ေကာ္ဖီမ်ိဳးစံုအေျကာင္း
စိုင္းေလ့လာျဖစ္သည္။ရံဖန္ရံခါ
သူပါ ေကာ္ဖီအမ်ိဳးအစားတစ္ခ်ိဳ႕ကို
ဝင္ေဖ်ာ္သည္။ညိဳတိုတို ေကာ္ဖီေစ့
ေလးေတြျကိတ္ရင္း သူသေဘာက်သည့္
ေကာ္ဖီရနံႏွင့္စိုင္းတစ္ေန႔လံုးေနျဖစ္သည္။
ဆိုင္ဖြင့္ခ်ိန္က မနက္ ၉ ည ၉
စိုင္းဒီ cafeတြင္သာေန႔ေရာညပါ
အခ်ိန္ကုန္ျဖစ္သည္။သျကၤန္
ျပီးရင္ေတာ့ ညတဆိုင္းဘဲ ဆင္းဖို႔
လုပ္ထားသည္။
ဆိုင္တံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ေသာေျကာင့္
ခ်ိတ္ထားေသာ ေခါင္းေလာင္းက
တခ်ြင္ခ်ြင္ႏွင္ျမည္ကာလႈပ္ရမ္းသြားသည္။
ခပ္ျပံဳးျပံဳးႏွင့္စိုင္းရွိရာသို႔ေလ်ွာက္လာသည့္ရွင္းသန္႔
"ကိုရွင္းသန္႔.........
ထိုင္ဦး...ဘာေသာက္မလဲ။"
"ငါ့ဆိုင္မွာသူက ဆိုင္ရွင္ျပန္လုပ္ေနတယ္။"
"ha ha...ကိုရွင္းသန္႔ကဗ်ာ...
ဧည့္သည္ကိုဝန္ထမ္းကဧည့္ဝတ္ျပဳတဲ့
အေနနဲ႔ေမးသင့္တယ္မဟုတ္လား။"
"lemon teaပဲေပး စိုင္း မင္းေဖ်ာ္ေနာ္။
casherေနရာငါထိုင္ေပးမယ္။မင္းေဖ်ာ္တာေသာက္ခ်င္လို႔ငါလာတာ..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ......casherေနရာ
မထိုင္ေပးလည္းရပါတယ္။လူလည္းအရမ္းျကီးက်တဲ့ခ်ိန္မွမဟုတ္တာ...ထိုင္စရာ
ရွိတာသာသြားထိုင္......ခပ္လန္းလန္း
ေလးေတြနဲ႔နီတဲ့ေနရာေရြးထိုင္ေပါ့..."
ေျပာျပီးတခစ္ခစ္ရယ္ေနသည့္ စိုင္းကို
