Saflığın Kırmızısı

19-Yaz tatili-

Yaz tatili...
Tatilin 1 ayı oruca gitmişti zaten kalan 2 ayda da haftanın 5 günü çalışıyor iki günü de dinleniyordum.Ona da dinlenmek denilirse tabi.

Bir lokanta da iş bulmuştum normalde 14-15 yaşlarında özellik ile kızları işe almıyorlar.Kız ve erkek eşitsizliğinin ortaya koyulduğu bir durum işte ne yaparsın.Lokantanın sahibi Vedat benim için Ahi abi sağolsun o kadar dil dökmeme ve yurtta kaldığım için anne ve babamın olmadığını söylediğim için beni kabul etti.Bu şekilde lokanta da garson olarak çalışmaya balşadım.Fazla bir maaşım yoktu idare eder diğer garsonların maaşlarıyla aynıydı en geç saat 6 da çıkıyordum gerçi nöbetçi kalınca bazen 18.30-19.00 arası da olabiliyordu ama o kadar geç olmuyordu sonuçta.Öğle aralarında ise genelde ya emir ile konuşuyorduk yada gizem ile.Gizem ile konuşuyordum hiç küsmemiştim ve küsmeye de niyetim yoktu.Gizem iyi kız.Hatta bazen gereğinden fazla iyi birisi oluyor.Neslihan gizeme hala iyi gözle bakmıyordu ama artık düşmanı olarak da görmüyordu.Sadece bir kere telefonda konuştular hepsi bu.Yüzyüze konuşsalar herhalde artık kanka olayına geçerler diye düşünüyorum ama daha ona biraz daha var.Bunu ben değil neslihan söyledi şimdilik ona bu kadar yakınlık yeter miş.Emir e gelince... Hala işlerine devam ediyor ama çok sık yapmıyor en azından bu pis işleri.Ben iş yerindeyken her öğlen bana eşlik ediyor ve yanımdan ayrılmıyordu hatta bazı günler sanki garson ben değilde oymuş gibi erkenden gelip benim yapacağım işleri yapmaya başlıyordu.Tabiki bende onu engellemeye çalışıyordum sonuçta onun yüzünden işimden  olmak istemiyordum.Vahi abi çok geniş gönüllü aşk adamı olduğu için çoğu zaman bize gülüp geçiyordu çok iyi birisiydi vahi abi.Emir ile de sabah koşuşturmamızı yaptıktan sonra ikimiz aynı işi yapmaya başlıyorduk daha sonra ona ayak altından çekilmesini ve eğer çekilmezse işimden olabileceğimi söylüyordum herzaman ki klişeler tabiki o da bana kendi yanında çalışmamı sağladığından ve onun ile çalışabileceğimden bahsedip duruyordu.Uyuşturu satma işleri hiç bana göre değil açıkcası.En sonunda ya patron geldiğinde ya da müşteriler çoğaldığında işimi tek başıma yapmaya devam ediyordum.
Cumartesi pazar zaten tatil olduğu için cumartesi günlerimi genelde ya emir ile ya gizem ile ya da neslihan ile geçiriyordum pazar günü de simah ablaya yardım ediyordum.

Bu yaz tatilim bu şekilde geçmişti geçmesine ama beni hep merak ettiren konu toprak oluyordu.O kadar çok geçmişimiz var.Benim çocukluk arkadaşım hatta kardeşim dediğim insanın bana silah çekip sonradan hiçbirşey olmamış gibi yoluna devam etmesi sinir bozucuydu.Aynı sınıfta olsak bile iki yabancı gibiydik.Sanki önceden hiç tanışmamışız gibi.Ya da kardeş olmamışız gibi.Bu duygu anlatılamaz.Kardeşim beni tamamıyla bir anda sildi ve bende ona ayak uydurdum onu yaz tatilinde de neredeyse hiç görmedim.Zaten gördüğüm zamanda da aynı umursamamazlık la yoluna devam ediyordu.Bir kere olsun doğru düzgün konuşmadık bu konuyu.Ne o geldi ne de ben gittim.Ne yapabilirdim ki bu silinmişlik duygusu kalbime her ne kadar acı versede katlanıyordum bir şekilde.Ne yapabilirdim ki elimden gelen birşey yoktu ve aslıma bakılırsa konuşulacak birşey de yoktu.Hem sonuçta ona son sözlerimde artık kardeşim değilsin dememişmiydim ben neden takıyordum ki?Ah toprak ah kardeşim neden böyle oldu ki diye ah vah etmeyi bırakalı çok oldu.Artık yeni sayfa açmıştım kendime emir,neslihan,gizem,ben ve diğer emirin çetesinin üyeleri...Artık çoğu kişi tarafından da tanınır olmuştum zaten.Bu arada canın ne kadar pislik bir insan olduğunu öğrenme şansım da olmuştu nasıl derseniz işe gitmek yerine ya da neslihan veya gizem ile takılmak yerine emirin evine gittiğim günlerde çoğunluk ile canı görüyordum ve genelde yanında mini elbiseli daha yaşlarının en fazla 15-16 yaş arasında olduğunu düşündüğüm kızlar oluyordu.Gizem aramıza katılmış gibi olsa da hala toprak ile yakın olduğundan tam aramızda sayılmazdı bu yüzden can dan haberi yokty aslında söyleyesin de yok.Bu konu ne kadar içimi acıtsa da birgün konusu ve zamanı geldiğinde söyleyeceğim diye düşünüyorum.Bakalım zaman bize ne sunacak...

Bir tatil bu şekilde iş ile emirler ve emirin maceraları ve bazı gizemli yanlarını,emirin gerçek yüzünü görmek ile geçti.Sonunda 10.sınıf eylül geldi ve çattı.