Saflığın Kırmızısı

35-Gerdek gecesi+18-Final👋

Düğün bitmişti.Ortada iki oynayıp iki dans edip geri oturmuştum ve gelinliğin içinde darallık gelmişti.Hem yakıyordu hemde sıcak havada pişmiştim.Aryanda biraz oynadı ve yanıma oturdu.Aslında genelde yaptığımız şey oturmak olmuştu daha da ayağa kalkmadık takı töreni yerine ceren milletin getirdiği takıları almıştı yalnızca o kadar.Ve akşamın sonuna gelmiştik.Herkes dağılmıştı.En son toprak aryanı konuşmak için çağırmıştı ve kızlarda beni Aryanın evinin üst kattaki yatak odasına çıkartmıştı.Zaten düğün yapılacak yerde aryanın evinin karşısındaydı.Tabiki kendi evinin.Amcasının değil.Daha sonra kızlarla biraz muhabbet ettik.Ve yanımdan ayrıldılar.O anda hiç gitmesinler istemiştim oysaki.Vedaşıp ta ayrıldılar birde.Daha sonra odaya toprak girdi.O girince ayağa kalktım.Bana yaklaştı ve beni kollarımdan tuttu."Seni bugün bambaşka bir dünyaya veriyorum diye sevinme sakın sen hala benim kardeşimsin.Yani benden öyle kolay kolay kurtulamazsın.Nereye gitsen yine haberim olacak." Dedi ve güldü "Biliyorum kardeşim.Merak etme ben sana nereye gidersem hemen rapor yazarım.Üniversitedeki gibi." Dedim ve güldüm.Daha sonra "Deniz seni şamuan annelerimiz görüyor ve annemiz burda olsa seni öpüp koklamayı bitiremezdi.Küçükken hep öyle yapardı çünkü sen yurta geri dönecekken.Bir kardeş olarak sana hiçbir zaman senin yanından ayrılmayacağıma dair söz veriyorum kardeşim.Eğerki bana ihtiyacın olursa veya başın derde girerse ki zaten belanın kendisiyle evleniyorsun.-biraz gülümsedi- Bana haber ver mutlaka ben hep senin yanındayım.Ve hepte öyle olucam.Son nefesime kadar." Dedi gözümden yaşlar akıyordu.Gözümden akan yaşları silip cevap verdim."Elbette ki sana haber vereceğim.Bizim birbirimizden başka kimsemiz yom zaten ve bende sana söz veriyorum hiçbir zaman senin yanından ayrılmayacağım.Sen benim kardeşimsin içine öz üvey karışmadan kardeşimsin ve ben seni hep böyle sevdim.Ve aynı şeyler senin içinde geçerli yani sende başın sıkıştığında veya bir derdin olduğunda bana geliyorsun ona göre." Dedim parmağımı sallayarak toprağında gözleri dolmuştu "Ve bu arada neden son nefesine kadar da ölene kadar değil." Dedim kollarımı çocuk gibi birleştirerek.Daha sonra toprak güldü "E kızım bırakta ölecekken bari son nefesimi rahat rahat gizem diye vereyim." Dedi "Hmm öyleyse tamam affedildi." Dedim "Tabiki affediceksin saf." Dedi daha sonra bana sarıldı ve bende ona sımsıkı sarıldım.Benden ayrıldıktan sonra
"Deniz dediklerimde ciddiydim.Sakın unutma." Dedi ve alnımın ortasına bir öpücük bıraktı "Biliyorum.Ve bende" dedim son kez sarıldık ve ayrıldık.Toprak kapıdan çıkınca tekrar yatağa oturdum.Ve arabaların gitmesini izledim.Sıra asıl önemli meseleye gelmişti gelinliği çıkartmak...Neden bunu çıkartması bu kadar zordu ki?

Ayağa kalkıp aynalı dolabın karşına geçtim ve gelinliği çıkartmaya çalıştım.Duvağı hemen çıkartmıştım.Ama gelinlik zordu.Ulan gelinliği giymemde bile bana gizem ile ceren yardım etmişti! Arkası düğmeliydi nasıl çözücektim ben şimdi bunu!Ah salak kafam giymeyi düşünmüştüm ama çıkartmayı düşünmemiştim herhalde! Biraz daha gelinliğin arkasındaki düğmeleri açmaya çalışırken içeriye Aryan girdi.Hemen arkamı döndüm.Tabi arkam ayna ama neyse.Üstten iki üç düğme çözmüştüm gerçi ama gerisini açamamıştım.Bana yaklaşıp "Istersen yardım edebilirim?" Dedi "Gerek yok ben hallederim." Dedim daha sonra "Sen bilirsin." Dedi ve dolabın kapağını açtı ve gülümsedi neden gülmüştü ki şimdi bu? Tekrar üstümü çıkartma çabalarındayken pes edip yere çökmüştüm.Daha sonra Aryan önüme geldi ve bana elini uzattı "Anlaşılan yine bana kaldın?" Dedi.Mesele onun açması değildi.Mesela altımda kilotum dışında hiçbirşeyin olmamasıydı.Ama mecbur ya bu güzelim gelinliğe kıyıp kesecektim yada Aryanın açmasına izin verecektim.En sonunda Aryan ın elini tuttum ve kalktım.Arkamı ona doğru döndüm.Aynadan ikimizin yansımasını izliyordum.Aryan gelinliğin düğmelerini açtıktan sonra parmağını tenimde hissettim.Parmakları ensemden başlayıp omuriliğim boyunca devam etmişti ve belimde son noktaya gelmişti.Bunu öylesine yavaş yapmıştı ki sanki tenimi ezberlemek istiyordu...Utanmıştım.Aryan hala arkamda duruyordu ve bana bakıyordu.Bende oyalanmak için kolyemi çözüyordum.Birden onu da çözmeme yardım etti.Ve beni kendine döndürdü."Benden utanmana gerek yok sonuçta ben artık kocanım." Dedi Evet.O artık kocamdı.Ama utanmak elimde olan birşey değildi.Kızların bana özellikle verdiği küçük valizi banyoya koydurtmuştum ve üzerimi banyoda değiştirecektim.O valizin içinde ise gecelik türü şeyler vardı ve daha bakmak kısmet olmamıştı.Banyoya yöneldiğimde Aryan önüme geçti "Nereye?" Dedi "Banyoya gidecektim." Dedim "Burda soyunabilirsin." Dedi bana sırıtarak.Tabi hoşuna giderdi ama ne yazıkki burda soyunamazdım. "Hayır.Hem saçımdaki şu rahatsız tokalardan kurtulmam gerek." Dedim.Gözlerine bakamamıştım o anda.Daha sonra yanıma koyduğu elini çekti ve gitmeme izin verdi.Hemen banyo ya doğru gitmiştim.Gelinliğimi hemen çıkartmamıştım ve banyoluğa girmiştim.Valizi açtığımda bir şok dalgası daha geçirmiştim.Valizin içinde full tanga,jartiyerli büstiyler ve hatta fetiş bile bulunuyordu.Nasıl bir fazntezi dünyaları varsa artık kendilerinin.Içlerinden en kapalı ve doğru düzgün olanını bulmaya çalıştım.Ve üstümdeki gelinliği çıkartıp banyodan dışarı attım.Yazıktır banyoya koyamazdım onu.Banyodan çıktığımda bir adet üstü çıplak Aryan ile karşılaşmayı beklemiyordum tabi.
Beni görünce merdivenlere yaslandı ve bir süre beni süzdü...Ve bende ona bakakalımıştım hatta kaslarına desem daha doğru olurdu....