Neden bu kadar çok 'AFFET BENİ' dediğini bilmesem de bu kadar şeyin onun başının altından çıkmış gibi davraasını istememiştim.Tam ağzımı açmışken bir anda öptüğü içinde birşey yapamadım.Ama tabiki bu olayların hepsinin suçu bir tek ona ait değildi.Aslında ben neden olduğunu bilmediğim bir şekilde tedirgin olmuştum.Ve tam yanıma döndüğüm sırada toprağın bana bakmasını da sağlamıştım.Sanki çok istiyormuş gibi...
Tüm gece bu saçma sapan konuları düşündüm ve ayrıca sadece 3 saatlik uyku ile okula gittim.Günüm herzaman ki gibi normal geçiyordu ama sanki izleniyormuş gibi hissediyordum.Sanki biryerden birisi çıkıp her an üstüme atlayacakmış gibi.Kendimi arkasından aslanın olduğunu bilen ceylan gibi hissediyordum her an birşey olabilme korkusu ve güçsüzlük.Ben nedenini hala tam olarak anlayamasam da toprak ile böyle hissetmiyordum.Toprak bana kendimi çok daha güvende hissettiriyordu.Bu bakışları veya izleyişleri 1.dönemin bitişine kadar hissettim.Belki de yanılıyorumdur belki bu sadece benim öyle düşünmem ile alakalıdır.Polisleri çok severim ama aram iyi olmadı hiçbir zaman toprak sayesinde.Genelde kavga ederdi ve ben genelde onun kavgalarına şahit olurdum.Ve arada bende atlamak isterdim bu yüzden yüzüm gözüm dağılırdı ve ben yurta döndüğümde bazen polisler ile de uğraşırlardı.Yurt müdürem falan.Genelde kavga eden çocuğun ailesi beni bulurdu.Neden? Çünkü ben daha güçsüzdüm ama en sonunda yine suçlunun kim olduğu ortaya çıkardı.
2.dönemin başlangıcı da bu hisler içinde başlamıştı.Bahar geliyordu ve benim polene alerjim var maalesef.Aslında herşeye alerjisi olan bir insan değilim ben mesela toza veya herhangi bir hayvana herhangi bir yemeğe karşı hiç alerjim olmadı.Ve önüme ne gelse yiyen birisi olmuştum küçüklüğümden kalan bir alışkanlık tı bu.Ben kendimi hep erkek çocuğu olarak görmüştüm yada hep özenmiştim.Genelde uzun hırkalar ve kot pantolanlar alırdım.Çoğu kız barbie hastasıyken ben spiderman,batman,joker veya bilye,futbol gibi şeylerden hoşlanırdım.Genelde saçlarım örgüde olduğundan örgüyüde toplar şapkanın altına sokar mahallede kızlar olarak izin aldığımız da erkek çocukları ile maç yapardık.Tabi herkes yurtun bahçesinde veya birkaç kız dışarıdan birşeyler alıp gelirken ben yurtun arka duvarından atlayıp erkekler ile maç,futbol,duvar tırmanmaca falan oynardım.Ne günlerdi onlar...
Evet ben erkek gibi yetişsem de simah abla hiç beni erkek gibi yetiştirmek istemezdi.Bir kere küfür etmiştim hayatımda ilk kez o da bir kezyurtta bir kız bana saçları ahır gibi kokuyor demişti.Bende o zaman küfür etmiştim daha sonra simah abla ağzımın ortasına bir tane yapıştırmıştı.Simah abla benim aksime benim hep gerçek bir hanımefendi gibi yetişmemi istemişti.Aslında şuan ortaya karma birşeyim.Bu yüzden erkek gibi kavga edemem ama çok rahat davranırım.
Ben buydum işte.2.Dönemin başlangıcı ile kaygılarım artmaya başlamıştı.Ortalarına doğru gittikçe sanki takip ediliyormuşum gibi hissediyordum.Ve bu hisler yurtta da olmaya başladı.Bu yüzden 2 kız ile kavga ettim ama tabiki birşey olduğu yoktu.Nedenini bilmediğim bir şekilde kendimi aşırı güvensiz hissediyordum.Fakat kimse dikkatimi çekmiyordu ve ne zaman takip edildiğimi anlasam kafamı çevirdiğimde arkada kimse olmuyordu.Belki de psikolojktir diye düşünüuordum.Simah abla ile herkes uyuduktan sonra bu konuyu paylaştığımda bir psikolog tanıdığını ve onun ile konuşacağını söylemişti.
Okul hızla ilerlerken ilk kez derslere katıldığımı farkettim bölüm derslerim gayet iyi ilerliyordu.Tabi halil hocanın bize notları göstermesi için ona tespih almakta dahil olan bir okuldaydım.Ne garip değil mi hocamız bile bozden tesbih istiyor.Sınıftan bir kızla arkadaş oldum.Ve bu arada gizem ile aynı sınıfta olduğumuz için üçlü takılıyorduk.Okulun sonuna yaklaşmışken 11-C olacağımı düşününce okulun ne kadar da hızlı geçtiğini düşündüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saflığın Kırmızısı
Teen FictionBen hiç hayal kuramadım.Bütün herşey benim dışımda gerçekleşti... Acılar,aşklar ve dostluklar ve benim acılarımda bana tek geliri olan şey gerçekleri görebilmemdi.... Mafya benim kardeşim di.Hindistan ise dünyam.