CHAPART 9- ◆MAKE A WISH◆
DORIME
WALANG tao sa bahay pagka-dating ko. Hmm? Nasaan ang tatlo? Hindi pa nakain ang mga yun eh."INA! NATHALIE? NATHAN? SAAN KAYO?"sigaw ko. Lumabas ako ng bahay at sinigaw ang mga pangalan nila.
"Hija, Hindi mo ba alam?"Tanong sa akin ng kapitbahay namin. Si Ate Lotlot.
"Ang alin po?"Takang tanong ko.
■▨■▨■
"Nathan! Nathalie!"Sigaw ko sa pangalan nila. Lumingon sila sa akin at umiiyak.
"Sssshhhh. Tahan na? Gagaling si Ina. Okay?"Niyakap ko ang dalawa saka sunod na tumulo ang luha ko.
"Nakita kong naka-handusay ang Ina mo sa sahig. Walang malay. Iyak ng iyak yung dalawang kapatid mo. Hindi ko alam ang buong nangyari. Humingi ako ng tulong sa mga kapitbahay para i-sugod ang ina mo."Ate Lotlot.
Lumabas na ang Doktor.
"Doc, kamusta po yung Ina ko?"Tanong ko.
Yumuko siya.
"Doc?"Tawag ko sa kaniya
"Your mother have low blood sugar. It can cause any symptoms likes pagkahilo, pagkahimatay, depresyon, pagka-uhaw, pamumutla at panlalamig ng balat."Explain ng Doktor.
"Eh Doc? Gagaling pa yung Ina ko diba?"Tanong ko.
"Sorry Ms. Cryme. Pero cause din ng pagkamatay nang ilan ang low blood."Tinapik niya ang balikat ko at umalis. Napa-luhod ako. Hindi maaari 'to. Paano na yung mga kapatid ko?
"Dorime? Dorime?"May tumayo sa akin at niyakap ako. Hindi pa ako nakakapagpalit ng damit.
"Ate, mama?"Lumapit si Nathalie sa akin. Lumuhod ako para pumantay sa kaniya.
"*sniff* Gagaling si mama. Okay? Pray tayo Kay God?"Pinigilan kong umiyak. Tumayo ako at pumunta kami sa church ng hospital.
"Ako na ang bahala sa bayarin."Sabi ng lalaki sa tabi ko. Hmmm? Paano niya mababayaran yung -----teka familiar sa akin yung boses niya. Tumingin ako sa kaniya.
YOU ARE READING
PARKNER AND CRYME (ON-HOLD)
HumorThe day I met him, my life changed. I did not expect I'll meet him. I didn't expect he'll be the voluminous part of my life. I thought he's an enemy. -Dorime Ily Cryme💙