PARKNER AND CRYME (ON-HOLD)

P•A•C: CHAPART 10

CHAPART 10- MIRACLE

DORIME

MAAGA akong pumunta ng hospital para dalawin ang ina ko. Napadaan ulit ako sa room 101. Ang weird ng feeling, parang hinihila ako papasok sa loob. Bumukas yung pinto, sinilip ko ulit kung sino yung nakahiga—at tulad nga nung una, labi niya naman ang nakita ko. Ah! Baka kada bukas ng pinto, isa sa parts niya ang makikita ko. Hmmm! Siguro.

Lumabas sa pinto yung doctor at isang lalaki na nasa tingin ko ay nasa 50's. Paalis na sana ako ng marinig ko ang usapan nila.

"Your son's health is critical, Sir. We try our best, just to make sure to save your son's life."Narinig kong sabi nang doctor. Banggitin niyo po yung sakit. Dali na!

"Do everything, Doc."Old man.

"Yes, Mr. Park."Doc. Umalis na yung doctor. Mas mabuti kung aalis na din ako at baka masabihan pa akong chismosa kahit totoo naman.

Room 105. Nandito na ako. Kumatok muna ako bago pumasok. Pagpasok ko....

"Ah, Miss? Nasaan na po yung pasyente dito?"Takang tanong ko.

"Ha? May sumundo sa kaniya ditong fafable."Nurse. Sinong fafable?

"Sino? Teka! Diba hindi pa magaling amg pasyente? Bakit niyo hinayaang bitbitin ng iba?"Yung dugo ko umaakyat nasa ulo ko.

"Yun na nga po ang pinagtataka ng mga doctor. Bigla daw po kasing nawala yung sakit ng pasyente dito."Kwento ng nurse habang niligpit ang hinigaan ni Ina.

"Nawala?"Takang tanong ko.

"Opo, nawala. Miracle nga daw po eh. Ah, kakaalis nga lang po ng pasyente dito seconds ago."Nurse.

"Ah, sige. Salamat."Tumakbo na ako ng mabilis palabasng hospital nang biglang nag-ring ang phone ko.

"Hello?"sagot ko. Unregistered number.

"Beshy, pa-uwi na kami ng Mama mo."Si Kookie pala!

"Kookie!? Nasa hospital ako ngayon. Nasa labas. Ikaw pala ang sumundo kay Ina. Kinabahan ako dun ah."Masayang pakikipag-usap ko sa kaniya.

"Hahahaha pasensya na hindi ko na sinabing pupunta ako. Akala ko kasi nandito ka na. Bayad ko na yung hospital bills. Teka! Dadaanan kita diyan. Bye~"