Chapter 7

4.7K 420 7
                                    

«Με ποιον μιλούσες στο τηλέφωνο μου;» τον ρώτησε με έναν αυστηρό τόνο κάνοντας την ανήξερη.

«Α..με τον αδερφό σου.» συνέχισε να να χαμογελά ενώ εκείνη είχε ήδη νευριάσει, είχε γεμίσει με άγχος, αγωνία και φόβο και ήταν έτοιμη να εκραγεί.

«Και τι έλεγες λοιπόν με τον αδερφό μου;» τον ρώτησε με ίδιο αυστηρό τόνο ενώ εκείνος έμεινε σιωπηλός.

«Αγάπη μου..δεν μου είχες πει πως βρίσκεται σε δύσκολη περίοδο και χρειάζεται απαραιτήτως δουλειά!» της είπε αργά καθώς πλησίασε προς το μέρος της,

«Εμ..εμ..» προσπαθούσε να μιλήσει,

«Δεν ήθελα ξέρεις..να..να σε επιβαρύνω και εσένα με προβλήματα του αδερφού μου.» μουρμούρισε αργά ενώ εκείνος τύλιξε τα χέρια του γύρω από τη μέση της.

«Μην ακούω χαζομάρες! Φυσικά και δεν με επιβαρύνεις, από την στιγμή που ο αδερφός σου έχει χάσει εδώ και καιρό την δουλειά του και θέλει απελπισμένα μια νέα..τότε εννοείται πως έπρεπε να μου το πεις! Εννοείται πως θα τον βοηθήσω, θα του βρω κάποια καλή θέση με εξίσου καλά χρήματα, γιατί θέλω να ξέρω πως είσαι εσύ χαρούμενη, αφού καταλαβαίνω πόσο τον νοιάζεσαι αφού είναι αδερφός σου.» της είπε και εκείνη ξεφύσησε βουρκώνοντας δίχως να πει άλλη κουβέντα.

Είναι άδικο..

«Θα τον καλέσω εγώ ο ίδιος μία από αυτές τις ημέρες και θα του πως επίσης και για την προκαταβολή.» της είπε και εκείνη σήκωσε το φρίδι της μπερδεμένη από τα λόγια του.

«Ποια προκαταβολή;» τον ρώτησε έντονα,

«Μου ζήτησε μια αναγκαία πρώτη προκαταβολή μόλις πάρει την θέση..» της είπε και εκείνη κούνησε σιωπηλή το κεφάλι της ελαφρά.

«Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έλεγε σε εμένα να στο πω!» είπε έντονα, ο θυμός ήταν κατανοητός πάνω στα λόγια της.

«Εμ εντάξει σιγά δεν πειράζει βρε καρδιά μου..ίσως ήθελε να πούμε κάτι περεταίρω για την δουλειά.» της είπε τρίβοντας με την παλάμη της το δεξί της ώμο.

Δεν μπορούσε όμως καθόλου να ηρεμίσει, μέσα της, πραγματικά όλο της το είναι είχε αγριέψει, είχε αναταραχθεί, είχε νευριάσει αφάνταστα εκείνη την στιγμή..

«Καλά..θα πάω να ντυθώ..» του είπε μονότονα και μόλις πήγε να φύγει μακριά του, το χέρι του έπιασε  το μπράτσο της και την έφερε πάλι κοντά του.

«Θύμωσες;» την ρώτησε, και εκείνη κούνησε το κεφάλι της αρνητικά.

«Όχι..είμαι εντάξει.» χαμογέλασε ελαφρά ίσα ίσα για να δείξει ότι αντίθετο ένιωθε.

ALIVE-Two Worlds CollideOù les histoires vivent. Découvrez maintenant