Chapter 22

3.1K 305 6
                                    

(Νέο update για εσάς! Το mention του κεφαλαίου αυτό πηγαίνει στην 'demiandhelen' η οποία βρήκε πρώτη την σωστή απάντηση στο quizaki του προηγούμενου κεφαλαίου. Ακούστε το τραγούδι που σας λέω παρακάτω σε επανάληψη και σόρρυ εάν το κεφάλαιο δεν σας αρέσει ή εάν το βρίσκεται βαρετό. Καλό διάβασμα πάντως :) Xx)

*Τραγούδι για αυτό το κεφάλαιο:

The Fray-You Found Me*

______________________________

«Λοιπόν Harry δουλεύεις και εσύ μαζί την Eva από ότι μου έχει πει έτσι;» ακούστηκε η αδύναμη και τραχιά φωνή της κυρίας Derma, μητέρας της Eva καθώς τοποθετούσε με την βοήθεια της Eva τα σερβίτσια στο τραπέζι μπροστά τους.

«Ναι, ναι..» έγνεψε ελαφρά  καθαρίζοντας τον λαιμό του πριν μιλήσει.

«Πολύ ωραία..» σχολίασε καθώς τοποθετούσε τώρα τα μαχαιροπίρουνα στην θέση τους.

«Ξέρεις μαμά, ο Harry είναι ο γιος της διευθύντριας στην εταιρεία που δουλεύω, από εκεί τον γνώρισα..» μουρμούρισε η Eva καθώς άφησε και το τελευταίο γυάλινο κολονάτο ποτήρι στο τραπέζι.

«Αλήθεια;» γύρισε και την κοίταξε η μητέρα της με ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη της,

«Ναι..» της χαμογέλασε και εκείνη το ίδιο ελαφρά και αδύναμα πριν προχωρήσει από το τραπέζι προς την κουζίνα.

«Eva!Eva!» την έκανε να σταματήσει τα βήματα της,

«Δεν χρειάζομαι άλλο βοήθεια παιδί μου. Πήγαινε και κάτσε μαζί με τον Harry για να μην είναι μόνος του.» της είπε και πλησίασε δίπλα της.

«Εμ..εγώ  δεν έχω πρόβλημα.» ανταποκρίθηκε ο Harry αλλά η Derma κούνησε το κεφάλι της αρνητικά,

«Πήγαινε..» είπε στην Eva και εκείνη ξεφύσησε,

«Όπως νομίζεις..» της ψιθύρισε χαμογελώντας καθώς την πλησίασε.

Τα χέρια της τυλίχτηκαν γύρω από την μικροκαμωμένη μητέρα της και το κεφάλι της στερεοποιήθηκε στην καμπύλη του λαιμού της. Η μητέρας της έκανε την ίδια κίνηση και έπειτα έκλεισαν και οι δύο τα βλέφαρα τους απολαμβάνοντας την στιγμή αυτή.

Την στιγμή αυτή που νοσταλγούσαν και οι δύο από καιρό. Την στιγμή αυτή που αναζητούσαν και οι δύο από καιρό. Είχαν πάρα μα πάρα πολύ καιρό να τα ειδοθούνε και είχανε και οι δύο λείψει η μία στην άλλη τόσο πολύ.

Στην κόρη έλειπε η μάνα και στην μάνα η κόρη. Ένα μικρό δάκρυ ξέφυγε μέσα από τα βλέφαρα της Eva και αμέσως το σκούπισε, τραβήχτηκε και κοίταξε την μητέρα της στα μάτια, πλέον δεν έβλεπε την μαμά της με τα ίδια μάτια όπως την έβλεπε μικρή, πλέον μπορούσε να δει την γυναίκα που της γέννησε την ζωή, πλέον έβλεπε την γυναίκα που είχε περάσει τόσα και πάλευε.

ALIVE-Two Worlds CollideDonde viven las historias. Descúbrelo ahora