7

436 55 19
                                    

7. Mektup/ 1996, salı.

Kumandanım, bu sabah kalktığımız anda öğrendik ki siz ve askerleriniz yeni oluşturduğunuz savaş planı için gitmişsiniz. Gittiğinizi söylediklerinde kalbimde oluşan burukluğu, kırılganlığı size anlatmaya bile çekinir durumdayım. Gözlerimde biriken yaşların akmaması için bir süre uğraş verdim. Sonra, revire gitmeden önce kahvaltı alanına gidip kahvaltı yapmak için oturduk. Sizin sevdiğiniz haşhaşlı ekmekleri görünce ne yapacağımı şaşırdım. Umarım yanınıza haşhaşlı ekmek almışsınızdır kumandanım. Siz yokken boğazımdan o ekmeklerin nasıl geçeceğini bile bilmiyorum. Sadece bu mektubu okuduğunuzda yavaşça 'ekmeklerden almıştım' demenizi umuyorum.

Umarım, dönmeniz uzun sürmez. Her gün sizin odanızın kapalı penceresine bakacağımı bilmenizi isterim. Ve umarım ki kumandanım, döndüğünüzde parmaklarım sizin yaralı vücudunuzda dolaşmaz.

Save Myself || h.sHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin