(6 Ay sonra.)
Ağzımdan ufak bir kıkırtı kaçarken dışarıdan gelen seslere rağmen aynaya bakmaya devam ettim. Johanna bu halime gülümsedi ve çiçekli tacımı düzeltti. Fazlasıyla uzamış olan saçlarım omuzlarıma doğru dökülmüştü. Johanna'nın her zamanki güzel yağ karışımından saçıma sürmüştük ve saçlarım parıl parıldı. Aslında tam da bu güne layıktı.
Kalbimin, duygularımın nasıl olduğunu tarif etmem bile imkansız. Aylardır istediğim günün gelmiş olmasına inanamıyorum.
Kalbimde en güzel yeri olan, en saf duygularımla sevdiğim, beni kasıp kavuran kumandanla evleniyordum. Bir anlığına kumandan dediğim için kendi kendime gülümsedim. Eskiden 'kumandanım' dediğimde ve o bana baktığında mutluluktan havalara uçardım. Şimdi ona ismiyle hitap ediyorum, üstelik bu gün benim eşim olacaktı.
"Eminim kumandan heyecandan ölerek geliyordur." Johanna'nın konuşmasıyla güldüm. Evet, Harry burada değildi. Dün gece gitmesi gerekmişti. Savaşların sonu gelmişti, sadece ufak bir yer bölüşme olayı için gitmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Save Myself || h.s
FanfictionSiz güzel bir kumandandınız. Ben ise güzel bir hemşire. Gönlüm size kapılırken bana sormadığı için bazen kızsam da susuyorum. Çünkü, sizi gördüğüm her yerde tuhaf hissetmekten gönlümde bende mutluyuz.
