The Obsessed Guy Pretender

Obsession #24

ALANIS POV

"Baby, hindi ganyan ang pagmimix ng harina." Sabi ni Russel habang nasa likod ko siya at tinutulungan akong maghalo ng mga ingredients para sa cake na i-bebake namin.

"Eh? Paano ba kasi?" Sabi ko at nagpout na lang.

Hinarap naman niya ako sa kanya at tinaasan ng kilay. "Pout or else I kiss you?"

Bigla akong napatahimik at namula dahil sa sinabi niya.

He chuckled. "Oh sige, ako na lang ang magtutuloy nitong ginagawa mo. Malulukot na kasi 'yang mukha mo sa kakasimangot." Natatawa nitong sabi kaya sinapak ko siya sa braso niya na ikinatawa pa niyang lalo.

"Huwag mo akong tinatawanan diyan, Mr. Madrid kundi makakatikim ka pa ng maraming sapak sa akin." Banta ko.

"Okay, hindi na po, Mada'am." asar niya. Inirapan ko na lang siya ng pabiro saka bumalik na sa upuan na nasa kitchen area.

He was smiling at my attitude to him at itinuloy na ang pagbe-bake na hindi ko pa natatapos.

Ano bang hindi pa kayang gawin ng lalakeng 'to? He can be a good leader. He can sing and dance. He's so smart. He can play basketball and he can also bake plus his good looks and height. Lahat na yata ng talent at magandang katangian ay na kay Russel na. Ang swerte ko nga dahil mahal niya ako.

I kindly like him pero hindi ko pa alam kung pagmamahal na nga ba itong nararamdaman ko para sa kanya. Hindi ko alam pero may pumipigil sa isang parte ng utak ko at nagsasabi na layuan ko raw si Russel katulad ng sinasabi sa akin ni Julian pero hindi pwedeng wala akong tiwala sa kanya dahil boyfriend ko siya at higit sa lahat ay marami akong natututunan na magandang bagay sa kanya.

Nang matapos na siyang magbake ay pinatikim na niya sa akin ang cake na binake namin- este siya lang pala at masasabi ko na masarap talaga siyang magtimpla ng mga ingredients dahil minsan ko na rin natikman ang cake na binake niya noong pumunta siya sa bahay namin at nagregalo nun kay mama.

"Hindi ko namamalayan, 10:00 pm na pala baby, kailangan ko nang umuwi!" Natataranta kong sabi at tumayo na.

Hindi ko pa naman natext sila kuya Travis at mama para magpaalam dahil nawalan ako ng load!

"Ha? Gabi na baby, bukas ka na lang umuwi dahil wala nang tricycle ang dumadaan dito kapag ganitong oras na. Dito ka na lang matulog." Sabi niya at muli akong iniupo sa sofa.

"Paano 'yon? Wala akong damit na pamalit saka baka magalit sila kuya," Sabi ko naman at heler? Kaming dalawa lang ang nandito sa apartment niya.

Kinakabahan ako sa pwedeng mangyari sa aming dalawa.

"May extra shirt pa naman ako dyan sa kwarto ko."

"Kasi.." Napapaisip kong sabi.

"Walang kasi kasi, Alanis. Dito ka matutulog sa apartment ko and that's final." Paninigurado niya.

Wala naman akong nagawa kundi sumunod na lang sa kanya dahil sa huli ay ako rin ang talo kung makikipag-bangayan pa ako.

Pinapasok niya na ako sa kwarto niya. Maliit lang ito pero malinis at typical men's room nga. May cr rin sa loob nito. May kaunting mga gamit katulad ng kama, bedside table, gitara na nakasabit sa dingding, bookshelf ulit na may lamang mga libro pero ang mas pumukaw sa atensyon ko ay ang picture naming dalawa na nakalagay sa bedside table.

That was our first photo together simula nung naging kami ni Russel. Walang ibang picture sa lamesa kundi 'yong sa aming dalawa lang. I already know why at nalulungkot lang ako kapag naiisip ko iyon.

Ako na lang pala ang mayroon si Russel kaya kailangan ko siyang intindihin at matutunang mahalin balang araw.

Bago ako maligo ay binigyan niya ako ng damit pamalit sa uniform ko. Isang malaking white t-shirt at boxer shorts na wala pa sa kalahati ng hita ko ang cut nito. Sure ako na ma-eexpose ang legs ko nito at nakakahiya! Wala naman akong ibang masusuot kaya magtitiis ako sa boxer shorts na ito.

Alam ko naman na matangkad at malaking tao si Russel kaya sigurado ako na hindi magkakasya ang mga shorts niya sa akin. Pagkatapos kong maligo at magpalit ng damit sa banyo ay lumabas na ako ng cr.

Nakaupo lang si Russel sa kama at nang mapatingin siya sa akin ay napanganga pa ito at tinitigan ang kabuuan ko. Naasiwa akong bigla kaya pilit kong binababa ang suot kong t-shirt para hindi niya makita ang legs ko.

"D-don't look at me like that!" Reklamo ko pero tuloy pa rin siya sa pagtitig sa akin kaya binato ko na siya ng unan na malapit lang sa kama niya.

Humalakhak lang ito at umiwas ng tingin sa akin. "You're too pretty and sexy, Alanis. No wonder why so many guys likes you."

Namula naman ako sa sinabi niya at kumuha na lang ng suklay sa bag ko saka lumapit sa full body length mirror at nagsuklay.

Hindi ba niya alam na nakakakilig ang mga ganong klaseng banat niya?

"Bagay pala sa'yo ang mga damit ko, e. Pwede na kitang asawahin niyan." Nakita ko naman ang pagngisi niya sa salamin.

"Hello to earth, Russel! I'm only 16 at bawal pa mag-asawa, no!" Sabi ko.

"Talaga?" Sabi nito at tumayo saka naglakad papunta sa akin.

I feel goosebumps when he already reached me. Nasa likod ko lang siya habang ako ay nakaharap pa rin sa salamin.

Hinapit niya ang bewang ko gamit ang isang braso niya at nagsitaasan ang mga balahibo ko nang hinahalikan niya na ang leeg ko. Pilit kong inaalis ang braso niya pero masyadong mahigpit ang kapit niya sa akin.

"R-Russel.. Stop!" Protesta ko at napaungol nang hinahalikan na niya ang puno ng tainga ko. He's driving me insane!

Hindi siya sumagot at patuloy pa rin ito sa paghalik. Hinigit niya ako at iniupo sa kama at ang labi ko naman ang hinahalikan niya.

"Kiss me back, baby.." He said between his kisses.

Tumugon na lang rin ako sa mga halik niya at ikinawit ang mga braso ko sa leeg niya dahil masyado na akong nadadala sa pangyayari.

Akmang ihihiga niya na ako sa kama nang tumunog ang cellphone ko. Napakalas tuloy ako sa kanya at tumayo para kunin ang cellphone sa bag ko.

"Psh. Tangina. Istorbo!" Rinig kong inis niyang sabi.

Napangiti na lang ako at tinignan kung sino ang nagtext.

Woohhh! Saved by the bell.

---
Sorry kung ngayon lang ako naka-update. Enjoy my UD guys.