The Obsessed Guy Pretender

Obsession #17

LARA'S POV

Hinila ko si Alanis paakyat sa kwarto niya kahit hindi ko naman alam kung nasaan iyon.

"Nasaan ang kwarto mo?" Tanong ko habang hila-hila ko pa rin siya.

"Sa kabila lang sa left side." Sagot naman niya.

Nang marating na namin ang kwarto niya ay kaagad ko siyang hinila papasok at isinara ang pintuan. Pinameywangan ko naman siya.

"Hoy babae! Ano 'tong sinurpresa mo sa amin? Dalawang linggo ka palang dito sa Maynila pero may boyfriend ka na?" Nakataas-kilay kong tanong.

Nagtatampo ako kay Alanis. Hindi man lang kasi niya sinabi sa aming mga kaibigan niya ang tungkol dito. Lalo na kay Gio.

Nakita ko sa mga mata niya kanina na nasaktan siya dahil may boyfriend na pala ang babaeng matagal na niyang gusto.

Napayuko si Alanis. "Sorry, Lara.." Tanging nasabi na lang niya.

Sa totoo lang ay nayayabangan ako sa Russel na iyon lalo na nang ipagyabang pa niya kay tita Alyssa na Student School President raw siya ng school nila at running for Valedictorian rin.

Bestfriend pa pala niya si Uste dito sa Maynila pero kahit na gwapo at matalino siya ay hindi ko pa rin maiwasan na magduda sa lalakeng iyon.

Paanong naging sila na kaagad ng kaibigan kong napaka conservative at ilang sa mga lalake bukod kay Gio?

Napailing nalang ako. "Tell me, do you really like him?"

"Y-Yes." Hindi pa rin niya makatinging sabi sa akin.

I sighed. I guess wala naman akong magagawa kung gusto niya talaga ang lalakeng iyon. Hindi ko lang talaga maiwasan na magduda sa Russel na iyon dahil hindi ko pa siya lubusang kilala para sa kaibigan ko.

I hugged Alanis na ikinagulat niya. "Nagtatampo lang naman ako e, hindi mo kaagad sinabi na dito ka pala sa Maynila magkaka boyfriend pero kung saan ka masaya ay do'n na rin ako." sabi ko. She hugged me back.

"Thank you for understanding me Lara,"

Kumalas na kami sa yakapan namin at umupo sa side ng kama niya. Mas minabuti ko na muna na huwag nang magtanong tungkol kay Russel, saka na lang siguro kapag okay na ang kutob ko sa kanya.

"Kailan kayo uuwi ni Gio? Mas maganda sana kung magstay pa kayo dito ng mas matagal." tanong ni Alanis.

"Uuwi na rin kami mamayang gabi para makahabol pa kami sa flight pabalik sa Masbate. Nasa bahay pa nila Uste ang mga gamit namin. Nagpunta lang naman kami dito para makita ka." Nagpout na naman siya.

"Ganon ba? Ang bilis naman! Mamimiss na naman kita niyan!" Maluha-luha nitong sabi.

"Ano ka ba, Alanis! May Skype at FB Live naman kaya magkikita pa rin tayo."

"Pero mas maganda 'yung personal!"

Pinipigilan ko lang na huwag mapaiyak. Ang layo na nga sa akin ni Uste pati si Alanis ay napalayo na rin sa akin pero kailangan kong maging matatag para sa amin. Balang araw naman siguro ay magkakasama na ulit kami palagi.

"Basta isipin mo na lang na nasa tabi mo ako, okay? Kung may problema ka just text or call me, para namang hindi pa ako nasanay." pagbibiro ko.

"Basta 'wag mo akong ipagpapalit bilang bestfriend mo, ha?" Alanis said.

"Oo naman. Huwag ka ngang madrama diyan!"

Napatawa na lang kami. Hindi na rin ako magtataka kung may nagkagusto kaagad kay Alanis dito sa Maynila and that is Russel. She's so adorable at mahirap siyang tanggihan dahil na rin sa cuteness niya. Subukan lang talaga niyang saktan si Alanis kundi ako ang makakaharap niya.