The Obsessed Guy Pretender

Obsession #5

ALANIS POV

It's my 2nd day here in YG Academy. Isang araw na naman para mag-aral at matuto sa mga lessons namin. Kasabay ko ulit si Uste papasok sa school. Akala nga yata ng iba ay magboyfriend/girlfriend kami dahil palagi na lang kaming magkasama. Hindi rin naman kasi kami magkamukha ni Uste kaya napagkakamalan talaga nila kami.

Kung alam lang nila, pinsan ko ang lalakeng ito na inlove na inlove sa kaibigan ko.

"Shit." Rinig kong bulong ni Uste na nakatingin sa may harapan namin.

Nang humarap naman ako sa tinitignan niya ay sila Julian ito kasama sina Neil at Denver na papalapit sa amin.

Hindi sila naka proper uniform na required dapat sa YGA. Magtataka pa ba ako kung hindi sila mag-uniform ng naaayon sa rules ng school? Lolo ni Julian ang may-ari ng YG Academy kaya okay lang sa kanila na hindi magsuot ng proper uniform. Malakas ang kapit niya raw sa school na ito and he ruled it nga sabi ni Uste.

"Hi, Alanis! Nabalitaan ko na pinsan mo pala 'tong si Uste. Kung alam ko lang sana pala ay hinatid na kita kahapon." Nakangitng sabi ni Julian nang makalapit na silang tatlo sa amin.

Ramdam ko ang pagpipigil ng galit ni Uste kay Julian kaya hinawakan ko ang isang braso nito para kumalma siya.

"Julian, S-sige.. mauuna na kami ni Uste, may klase pa kasi kami." Sabi ko at hihilahin na sana si Uste papalayo nang hinarangan ako ni Julian.

"Iniiwasan mo ba ako, Alanis? Hindi ba't kahapon ay magkaibigan na tayo? Kaya ba ganyan ang trato mo sa akin ngayon dahil sa mga maling balita na ikinakalat nila tungkol sa akin?" seryoso niyang tanong.

Hindi na nakapagpigil pa si Uste kaya nagsalita na ito. Napabuntong-hininga na lang ako.

"Huwag ang pinsan ko, Julian. Dahil ako ang makakaharap mo sa oras na mapahamak siya nang dahil sayo," madiing sabi ni Uste.

Julian fake a shock expression at itinuro ang sarili niya kina Neil at Denver.

Hindi ko alam na ganito pala si Julian. Nagpapakitang tao lang pala siya sa akin sa classroom kahapon. The way he's teasing my cousin makes me wanna punch him straight to his face.

"Ano raw? Huwag na ang pinsan niya? Nakikipagkaibigan lang naman ako sa kanya, ah? Anong masama do'n, Tomas? Ikaw lang yata 'tong nagbibigay ng malisya sa aming dalawa." Sabi ni Julian nang nakangisi.

Napakuyom nalang ng kamao si Uste at tinitigan ng masama si Julian bago ito magwalk out.

Alam ko na gusto niya itong labanan pero hindi niya magawa iyon dahil ayaw niyang makick out sa YGA sa kadahilanang kapag hindi siya dito nag-aral ay ipapadala siya sa amerika at malalayo na nang tuluyan kay Lara. Alam kong hindi niya iyon kaya kaya nga gumagawa siya ng paraan para magkita lang sila ni Lara isang beses sa isang linggo.

Susundan ko na sana si Uste nang hinarangan ulit ako ni Julian.

"Wala akong masamang intensyon sa'yo, Alanis. Kung anuman ang issue ko kay Uste ay labas ka na do'n. Gusto lang talaga kitang maging kaibigan." Malungkot niyang sabi.

Hindi bebenta sa akin ang paawa effect niya. Tama nga si Uste.

"Stop acting like you're a good person, Julian. I thought you are nice and kind but I'm wrong." Walang emosyon kong sabi at nilagpasan na siya saka sinundan si Uste.

"Bwisit! Mga walanghiya!" Rinig ko pang sigaw ni Julian nang medyo nakalayo na ako sa kanila.

Mabuti na lang at walang masyadong tao sa hallway para makita nila ang pangyayaring ito, dahil na rin siguro na sobrang maaga pa bago mag-umpisa ang klase.