Chapter41 : let go...
Kyrie's POV*
"Hi... Third." I wierdly said.
Ito siguro ang pinagaalala ni Jen kanina pa. I guess, I have to face this now. Pagod nadin akong umiwas... I saw how he blond his hair into black. Ang dating pula nyang buhok ay wala na.
Feel ko hindi ko na sya kilala. Who are you now Third? What shoud I do now?
"Pleasure to meet everyone of you..." Saad nya na may halong ngiti. Ngiting hindi umaabot sa mata nya.
Tumingin sya sakin ng daretsyo. Hindi ako makagalaw sa upuan ko. Not even an inch. I can't break the look, either.
"Love warning is Third's official music video. So how's the bond between you two?" -Jen
"We're friends. Though, I wanna date her."
My jaw literally dropped. Is he serious?! I forced a laugh pero halatang awkward ang tawa naming tatlo. With Jen ofcourse.
"Don't joke around. Haha. And we've been attending the same school. We were so close yet so far." I deeply said.
Napabuntong hininga ako habang inaayos ang bracelet ko then I remembered something. Hindi naman ako nagkamali ng makitang suot nya ang bracelet na nakita ko dati. Kaparehong-kapareho talaga ito nung bracelet na binigay ni Ander sakin. That was one of a kind... I have my 'Sarry' name on it na nakaukit sa maliit na sulat.
The interview went on and we ended up having a small game. May hinanda silang box na may kung anong hayop sa loob. Creepy! Kailangan kong kunin ang sulat sa loob ng box nayon! For Pate's sake! Ako?
Kay Third nalang kaya? Bat hindi nila yun gawin! Psh! Sakin pa talaga...
"1...
2...
3..." Jen counted.
Nanginginig akong hinahanap sa loob ng box yung sulat. I can't see what's inside. Nakatakip kasi ng itim na tela. I suddenly felt something in my hand that is moving pero nahawakan ko na ang papel bago pa ako tumalon talon sa takot! Parang ahas yung nasa box! Damn!
Sa hindi inaasahang napayakap ako kay Third dahil sa takot. Subsob ang mukha ko sa dibdib nya at ang mga kamay nyang parang yumayakap din sakin. I felt safe and assured pero narealized kong maraming tao kaya kumalas ako at yumuko. I handed Jen the paper saka bumalik sa upuan ko kanina.
"Let's see what's written." Said Jen. Binuksan nya narin at binasa... "Almost is never enough... I guess you have to sing this one. Duet."
My jaw dropped. Seriously? This is way too far from the script! Ayokong kumanta kasama si Third no! No way!
"Let's sing." Muntik na akong mapatalon sa gulat ng marinig ang boses nya but my reaction changed. I notice how sad and cold his voice was.
![](https://img.wattpad.com/cover/87585842-288-k457004.jpg)