Merhaba okurellalarım minik bir soru ile geldi yazarella bildiğiniz üzere ramazan geliyor okullar kapanıyor nihayet!
Benim merakım şu konuda sizce her gün 500 kelimelik bölümler mi yoksa bir hafta 1000 yada 1500 kelimelik bölümler mi şuan elimde bir tane bölüm var ama size sormak istedim.Düşünceleriniz çok önemli bunu bilin :) Yorumda cevaplarınızı bekliyorum...
-Yazarella
Multimedia: Karakterler Yapan kişi: İthaf ettim bölümü :)
"Su!Yavrum gelir misin?"diye bağıran anneme gözlerimi devirdim .Muhtemelen bu yaptığımı görse azar işitirdim.Elimde ki kitabı bırakıp annemin yanına gittim."Efendim,anne."dedim.Ona bakarak gülümsedi ve bulaşıkları işaret etti gözleri ile "Senden bir ricam var,canım kızım,"dedi gülümseyerek sonra devam etti."Tabii ki de karşılıksız kalmayacaksın."dedi.Eline kirli tabaklardan birini alarak annem gerçekten işini biliyordu."Tamam ne veriyorsun?"dedim.Tek kaşımı kaldırmaya çalışarak bu haraketimi güldü ve "Imm.. istediğin bir şey olabilir."dedi.Ne isteyeceğimi biliyordu.Ama ağırdan ilerliyordu."Tamam bana o istediğim üstünde Harry Styles olan çantayı alacaksın."dedim sorar gözlerle ona bakarak olumlu anlamda başını salladı.Elimi ona doğru uzattım."Anlaştık o zaman!" dedim sevinçle. Bu dediğime güldü." Haydi bakalım iş başına,"dedi annem motivasyonumu arttırmaya çalışarak,Tüm bulaşığı bana vermişti ve kendisi birazdan başlayacak olan evlilik programlarından birini izleyecekti.Oraya evlenmek amacıyla mı yoksa şov amacıyla mı gidiyorlar gerçekten anlamıyorum.Sabuna uzanıp süngerin üzerine döktüm.Ve elime bir tabağı alıp temizlemeye başladım.Bir yerden sonra dua etmeye başlamıştım.Ama kalan bulaşıkları gördükçe tüm ümitlerim emiliyordu. Allahım ne olur beni kurtar!
Zilin çalmasıyla irkildim. Elimdeki tabağı bırakıp ellerimi yıkadım .Ve havluyla kurulamak yerine üstüme sürttüm.Hızlı adımlarla kapıya ilerledim.Kapının kolunu kavrayıp salona doğru bağırdım."Ben bakarım!"kapıyı açtığımda gördüğüm yüz ile kapıyı tekrar kapatmam bir oldu. Bunun burada ne işi var?Kapının tekrardan çalmasıyla annem yanıma geldi. "Kız kapı çalıyor duymuyor musun?"dedi .Annem sahte kızgınlıkla,ve benden önce davranıp kapıyı açtı.Ben dua ederken annemin gülümsediğini gördüm."Çınar oğlum,hoş geldin!"dedi.Çınar oğlum mu? Hoş geldin mi?Yine ne karıştırıyorsun anne?"Merhaba Neşe hanım!"dediğini işittim Çınar'ın allahım ne olur beni görmesin!"İçeri gelsen ya oğlum,"dedi annem gülümseyerek,hayır!olmaz!olamaz! "Yok sağolun ben kızınızı alcaktım."dedi.Beni ne yapacaktı bu odun?"Bir şey mi oldu?"dedi annem merakla neler oldu anne bir bilsen!"Yok bir şey olmadı bana ev boyamada yardım edecekti,söz vermişti."dedi. Tabii ya bir de şu boya işi vardı. Annem anlayışla gülümsedi.Hayır,hayır!Anne hayır!"Ah,tabii o da yardım etmek isteyecektir."dedi.Ve bana dönüp sözlerine devam etti."Değil mi ,kızım?"dedi onay isteyen bir ses tonunda oflayarak başımı salladım.Sonra Çınar Bey'in sesini duydum."Tamam o zaman birazdan gelirse iyi olur,"dedi.Ve gitmeden ekledi."Neşe hanım parfümünüz yeni mi gerçekten çok iyi bir seçim."dedi.
Yağcı pislik!
Annem memmuniyetle gülümsedi."Teşekkür ederim,"dedi. Kapıyı kapatıp bana döndü."Kız sen hala burada mısın?"dedi.Ses tonunda sahte kızgınlığın kırıntıları vardı." Doğru odana düzgün bir şey giy gel,"dedi.Ve salona doğru ilerledi.Bende sırf bulaşıktan kurtulmak için hemen odama gidip üstümdeki kısa şortu çıkartıp bir eşofman altı giydim.Odamdan çıkıp hemen lavaboya ilerledim.Bir lastik alıp saçımı topuz yaptım.Ve anneme 'Gidiyorum ben!'diye seslenip kapıyı açtım.Daire arası sadece dört metre uzaklığında olduğu için ayakkabı yada terlik giyme gereği duymadan zıplayarak karşı tarafa geçtim.Zile basıp beklemeye başladım.Birkaç tıkırtıdan sonra kapı açıldı.Kafamı kaldırıp kapıyı açan kişiye baktığımda Çınar'ın çıkacağını tahmin ediyordum. Ama yarı çıplak bir Çınar çıkacağını tahmin etmemiştim....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Komşunun Kızı |✔|
HumorTamamlandı √ "Ben onun için sadece komşunun kızıydım,daha ilerisi olamazdım." Rüya ile Çınar tanıştıklarından beri ya birbirlerinin boğazını yapışıyor ya da dudaklarına... Hız kesmeyen macera, yanlışların doğru,doğruların birer çikolataya dönüşt...